Naukowcy odkryli nieodkryty wcześniej zbiornik wodny na środku Oceanu Atlantyckiego: ogromny zbiornik wodny rozciągający się przez Ocean Atlantycki od krańca Brazylii po Zatokę Gwinejską, w pobliżu Afryki Zachodniej.
Zbiornik wodny, zwany Atlantyckim Wodem Równikowym, tworzy się wzdłuż równika, gdy prądy oceaniczne mieszają oddzielne zbiorniki wodne na północy i południu.
Do czasu odkrycia atlantyckich wód tropikalnych naukowcy zaobserwowali mieszanie się wody wzdłuż równika na Pacyfiku i Oceanie Indyjskim, ale nigdy nie miało to miejsca na Oceanie Atlantyckim. Naukowcy opublikowali swoje odkrycia 28 października w czasopiśmie Listy z badań geofizycznych.
Powiązany: Osłabienie Prądu Zatokowego jest obecnie pewne na 99%, a konsekwencje będą globalne
„Wydaje się kontrowersyjne, że tropikalna masa wody występuje na Pacyfiku i Oceanie Indyjskim, ale brakuje jej na Atlantyku, ponieważ tropikalna cyrkulacja i mieszanie się we wszystkich trzech oceanach mają wspólne cechy”. Wiktor ZorbasFizyk i oceanograf z Instytutu Oceanografii Szirszowa w Moskwie powiedział Live Science w e-mailu. „Nowa zidentyfikowana masa wody pozwoliła nam uzupełnić (lub przynajmniej dokładniej opisać) fenotyp podstawowych mas wody w Oceanie Światowym”.
Woda oceaniczna nie jest wszędzie taka sama, ale jest rozległą mieszaniną wzajemnie połączonych mas i warstw, zmieszanych razem i ponownie podzielonych przez prądy, wiry oraz zmiany temperatury i zasolenia.
Charakterystyczną częścią tego różnorodnego układu są masy wody; Każdy zbiornik wodny ma wspólne położenie geograficzne, historię powstawania i właściwości fizyczne, takie jak gęstość, rozpuszczone izotopy tlenu, azotany i fosforany.
Aby scharakteryzować masy wody, oceanografowie wykreślają zależność między temperaturą i zasoleniem oceanu. Są to dwa pomiary, które łącznie pozwalają określić gęstość wody morskiej.
W 1942 roku ten wykres temperatury i zasolenia doprowadził do odkrycia wód tropikalnych Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego. Wody tropikalne Indo-Pacyfiku powstają w wyniku zmieszania się wód północy i południa, a ich temperatury i zasolenie są zakrzywione wzdłuż linii o stałej gęstości, które można łatwo odróżnić od otaczających wód. Jednak na Oceanie Atlantyckim nie udało się zaobserwować takiej zależności.
Aby znaleźć brakującą masę wody, naukowcy przeczesali dane zebrane w ramach programu Argo – międzynarodowej grupy zautomatyzowanych, samozanurzających się boi rozsianych po oceanach świata.
Po przeanalizowaniu danych zebranych przez tę pływającą matrycę naukowcy zaobserwowali niezaobserwowaną krzywą temperatury i zasolenia, która leży równolegle do krzywych definiujących wody północnego i południowego Atlantyku w środkowej części północy i południa: wód tropikalnych Atlantyku.
„Łatwo było pomylić tropikalne wody Atlantyku z wodami środkowymi południowego Atlantyku, a aby je rozróżnić, konieczna była dość gęsta sieć pionowych temperatur i zasolenia obejmująca cały Ocean Atlantycki” – powiedział Zorbas.
Teraz, gdy zostanie określona masa wody, naukowcy będą mogli lepiej zrozumieć procesy mieszania oceanów, które są niezbędne do transportu ciepła, tlenu i składników odżywczych w oceanach na całym świecie, powiedział Zorbas.
„Odkrywca. Nieprzepraszający przedsiębiorca. Fanatyk alkoholu. Certyfikowany pisarz. Wannabe tv ewangelista. Fanatyk Twittera. Student. Badacz sieci. Miłośnik podróży.”
More Stories
Astronauci na Księżycu mogą zachować formę, biegając na Kole Śmierci
Porównanie załogi komercyjnej NASA Boeing Starliner i SpaceX Dragon
Stary Kosmiczny Teleskop Hubble'a wraca do życia po awarii