Company of Heroes: Świetna gra na PC, której brakuje ambicji technicznych

Gdybym miał podsumować Company of Heroes 3 jednym zdaniem, powiedziałbym, że jest to doskonała strategia czasu rzeczywistego, która jest technicznie dobra – ale też niezbyt ambitna. Podoba mi się ta gra, ale nie wydaje mi się, żeby przesuwała granice tak, jak jej poprzednicy. Z jednej strony wydaje się to trochę straconą szansą, ale z drugiej strony bardzo łatwo jest uruchomić grę na bardzo wysokich ustawieniach na różnych urządzeniach.

Bardzo chciałem to omówić, ponieważ jest to RTS z zupełnie innym spinem, w którym dowodzisz sojuszniczymi siłami lub Osią z perspektywy odgórnej. Celem gry jest nie tylko przechytrzenie wroga podczas mikrozarządzania bazą i kolekcją zasobów. Celem jest zajęcie i utrzymanie terytorium, które następnie zapewni ci zasoby do wyposażenia i rozbudowy twoich małych sił. Nie ma tu wielkich armii, tylko grupę wojsk, w której piechota jest przemieszczana i zdobywana jako drużyna. Nie ma kolejki budowania w stylu Starcrafta i nie eliminujesz setek jednostek, aby wysłać je na śmierć, jak Command and Conquer.

Company of Heroes ma na celu jak najdłuższe utrzymanie każdej jednostki przy życiu, trzymanie się za osłonami, korzystanie ze specjalnych zdolności i zdobywanie większej ilości doświadczenia, które przekłada się na nowe przewagi na polu bitwy. Nowi żołnierze nie są tak skuteczni jak doświadczeni weterani, więc zwycięski dowódca zwykle ma dobre umiejętności mikrozarządzania i pozycjonowania. Krótko mówiąc, jest to inna forma RTS-a o mniejszym i bardziej taktycznym charakterze. To właśnie sprawiło, że Company of Heroes z 2006 roku była tak fascynująca, a po powrocie do oryginału i jego kontynuacji z 2013 roku zaczynam zdawać sobie sprawę, jak mało ambitna technologicznie była nowa gra w porównaniu.

Postawmy sprawę jasno – gra nadal jest świetna i ma wiele do zaoferowania. Detale geometryczne są na wagę złota, więc powiększenie wózka z owocami na polu bitwy pokazuje każdy owoc z osobna. Podobnie, Company of Heroes 3 widzi jednoczący nacisk, aby wszystkie tekstury i materiały były teksturowane w fizyczny sposób: metalowe czołgi wyglądają naprawdę fajnie i różnią się jakością materiału od otaczających je kamieni lub ziemi. Tekstury są również generalnie komponowane z większą precyzją niż kiedykolwiek wcześniej i, co ważniejsze, bez wielu wcześniej narysowanych szczegółów w rozkładanej teksturze, więc nie wygląda to na zbyt hałaśliwe. Detale zależą teraz od właściwości materiału, jak w przypadku nowoczesnej zabawki.

Animacje są również wysokiej jakości – przybliż niektórych piechurów w walce i możesz zobaczyć, jak poruszają się bronią, pokazując oczywisty odrzut podczas strzelania – jest też niestandardowa animacja dla każdej jednostki, gdy następuje przeładowanie, gdy magazynki są wyłączony. W połączeniu z drobnym zniszczeniem, z którego słynie seria, w którym budynki eksplodują i gdzie każdy fragment osłony, który widzisz, może zostać zniszczony lub zrównany z ziemią przez pojazd, to tak, Company of Heroes 3 wygląda całkiem nieźle. Istnieje jednak wiele elementów, które mogłyby zyskać na dalszej poprawie.

Jeden z najlepszych przykładów można znaleźć w grze Shadows: gra wykorzystuje mapy cieni, a przejścia między różnymi poziomami jakości są kontrastowane z bliskiej odległości. Starsze Company of Heroes radziło sobie lepiej – nawet pierwsza gra z 2006 roku. Nowa kontynuacja jest bardziej szczegółowa, ale z jej dziwnymi cieniami wydaje się dziwnie sterylna w porównaniu. Nowe detale geometrii i tekstur są mało zauważalne, ponieważ nie są odpowiednio cieniowane.

Innym wskaźnikiem bardziej konserwatywnego podejścia do innowacji jest nowe wykorzystanie najnowszych technologii. Oryginalna Company of Heroes była jedną z pierwszych gier DX10, która wykorzystywała nowy interfejs API do poprawy jakości cieni i oświetlenia, jednocześnie obciążając procesory graficzne podczas uruchamiania z najwyższymi ustawieniami. Heroes 2 był znany w 2013 roku z tego, że jego grafika oparta na DX11 była podobnie ciężka, gdy była ustawiona na najwyższe ustawienia. Tego rodzaju graficznej świeżości brakuje w Company of Heroes 3. Mimo że nowa gra została przeniesiona do nowej wersji DX12 „Essence Engine”, nic nie wskazuje na to, by nowe API było mocno naciskane w jakikolwiek oczywisty sposób. Na przykład nigdzie nie można znaleźć ray tracingu, a coś w rodzaju cieni ray tracingu byłoby tanim i niesamowitym obliczeniowo sposobem na rozwiązanie problemów wizualnych z cieniami w tej grze.

W rzeczywistości Company of Heroes 3 jest naprawdę lekka na GPU. Podczas uruchamiania gry na moim systemie Core i9 12900K w połączeniu z RTX 4090, doświadczenie osiągnęło maksimum przy 200 klatkach na sekundę przy 4K. To jest świetne dla tych, którzy lubią wysoką liczbę klatek na sekundę, ale dla ekstremalnych ustawień to rozczarowanie. W przeciwieństwie do swoich poprzedników, nie ma tutaj nic nowego, co mogłoby wypchnąć najnowszy sprzęt PC i myślę, że przekłada się to na niewykorzystany potencjał, aby gra wyglądała jeszcze lepiej.

Ulepszone ustawienia? Istnieje argument, że tak naprawdę go nie potrzebujesz, ponieważ opcje koncentrują się głównie na efektach graficznych, podczas gdy główne wąskie gardło jest głównie po stronie procesora. W Company of Heroes 3 możesz z łatwością obciążyć procesor, nawet przy 4K. Kiedy spojrzysz na użycie procesora, gra wykorzystuje wiele rdzeni i wątków ze wszystkimi innymi graczami AI, ale nadal możesz zobaczyć, że istnieje limit obciążenia wątków. To nie jest zachowanie, które chciałbym zobaczyć w czasach, gdy procesory stają się szersze w szybszym tempie niż wydajność jednowątkowa.

Jednak nadal możliwe jest uzyskanie wysokich poziomów wydajności z normalnego zestawu, co jest w porządku, w przeciwnym razie możesz zamiast tego dążyć do wysokiej liczby klatek na sekundę, aby jak najlepiej wykorzystać monitor o wysokiej częstotliwości odświeżania. Na tej stronie zobaczysz moje sugestie dotyczące różnych docelowych liczby klatek na sekundę, przy użyciu głównego nurtu Ryzen 5 3600 w połączeniu z symulacją RTX 2060 Super dla wyjścia 1440p. Liczba klatek na sekundę nie jest wystarczająco wysoka, aby wygodnie siedzieć w oknie VRR monitora o wysokiej częstotliwości odświeżania? Bardzo pomaga szybkie zmniejszenie skali rozdzielczości.

Krótko mówiąc, Company of Heroes 3 to świetna zabawa i dopracowana pod wieloma względami, ale także „bezpieczna” z technicznego punktu widzenia. Jest również stosunkowo lekki w kompilacji shaderów #StutterStruggle, z kilkoma problemami w pierwszych 30 sekundach zadania samouczka, a reszta gry działa tak płynnie, jak to możliwe.

Gra działa dobrze nawet na maksymalnych ustawieniach, ale nadal wydaje się, że deweloper powinien był bardziej naciskać na GPU: cienie RT i okluzja otoczenia mogły mieć ogromny wpływ na prezentację. Krótko mówiąc, nie zawiodłem się na grze – i jestem pewien, że niskie wymagania GPU zapewnią płynność większej liczbie graczy – ale tam, gdzie poprzednie odsłony serii przesuwały nowe granice w gatunku, Company of Heroes 3 nie.

Aby wyświetlić tę zawartość, włącz ukierunkowane pliki cookie.
Zarządzaj ustawieniami plików cookie