Wspomnienia Leslie Jamison „Fragments” to balansujący akt samoobjawienia

Problemy małżeńskie zaczęły się po urodzeniu córki i wydaniu w 2018 roku „The Recovering”, jak pisze w swoich pamiętnikach, kiedy ona i pan Bock oddalili się emocjonalnie. „Nasz dom był miejscem, w którym czułam się samotna” – pisze, „więc – w odwecie lub ze zmęczenia – sprawiłam, że C także poczuła się samotna”. „Jego ostre komentarze tak mnie zestresowały, że przestałem próbować odkryć lub złagodzić kryjący się za nimi ból”.

Po rozstaniu w 2019 roku zaczęła robić notatki dla „Splitters”, mieszkając w wynajętym mieszkaniu obok remizy, gdzie odczuwała smutek rozstania wraz z „poczuciem nadziei i głębokiej miłości” – powiedziała. Chciała zgłębić te pozornie sprzeczne uczucia na stronie.

W swoich wspomnieniach pani Jamison dzieli te wydarzenia życiowe na części, aby czytelnik mógł je złożyć w całość w trakcie czytania książki. Pisząc krótkie, gęste eseje, stwierdziła: „Czułam, że zepsułam coś w swoim języku” i odkryła nowy sposób pisania. „To jest uczucie, którego zawsze pragnę”.

Niecałą godzinę po narodzinach córki pani Jamison, na stronie 9, pielęgniarka zabiera dziecko na salę, aby leczyć je z powodu żółtaczki. Dopiero słowa pocieszenia ze strony innej pielęgniarki pani Jamison poczuła łzy na policzkach. Chwilę później, jak napisała pani Jamison, pchnęła stojak do kroplówki w dół korytarza i patrzyła, jak jej córka zaczyna świecić na niebiesko w świetle bilirubinowych świateł w pokoju dziecinnym.

Czterdzieści stron później ujawnia, że ​​podczas tego „krótkiego okresu” wyjęła laptopa i dalej sprawdzała artykuł na temat kobiecego gniewu, siedząc w szpitalnym łóżku, „pełna wstydu i dumy”. Skończywszy redakcję tuż przed odejściem wód, planowała kontynuować pracę w szpitalu.

„Dlaczego w jakiś sposób pomyślałeś: «Zabrałem się do pracy i cieszę się, że mogę iść do pracy»?” zapytała. „Dlaczego grozi to unieważnieniem uczucia smutku, które mówię za pierwszym razem?”