Uptight Anna Kendrick gra kobietę uwięzioną w toksycznym związku

Po kilku minutach „Alice, Darling” widzowie mogą przypomnieć sobie, jak „Niewidzialny człowiek” rozpoczął się w 2020 roku: Anna Kendrick Wymyka się z łóżka o świcie, bojąc się nie obudzić partnera, który, jak zakładamy, ma zamiar uciec. Ale chociaż ten pojazd Elisabeth Moss był filmem o potworach, zyskał na wadze dzięki historii jej agresywnego chłopaka, reżysera Mary NighyDebiutancki film fabularny postawił trudne wyjście kobiety z niebezpiecznego związku na pierwszym planie. To cichy, mocny dramat o psychologicznej manipulacji i krzywdzie, który zdobył kwalifikacje na koniec roku w AMC Sunset 5 w West Hollywood 30 grudnia, zanim zostanie rozszerzony na kina AMC w całym kraju 20 stycznia.

W nienazwanym mieście Alice (Kendrick) spóźnia się i wyjeżdża wcześnie po nocy, za którą tęskniła ze swoimi najlepszymi przyjaciółkami Sophią (Nami Musako) i Tess (Kanaitiyo Horn). Możemy powiedzieć, że rozproszona, a nawet przestraszona, wymyka się do łazienki, by wyrwać sobie włosy – nerwowy tik, który narasta na początku filmu. Kiedy po raz pierwszy spotkaliśmy jej chłopaka, pośpieszyła do domu, wydawał się całkiem miły. Ale małe „niepołączone” notatki i niepokojące retrospekcje wkrótce ujawniają, że odnoszący sukcesy artysta Simon (Charlie Carrick) jest maniakiem kontroli, który wyrywa Alice swoje wątpliwości i inne nerwice. Podkopywał jej zaufanie pod każdym względem, ponieważ jednocześnie wymagał i poniżał ich, zazdroszcząc najmniejszej uwagi, jaką poświęcała komukolwiek poza nim.

Więcej z Variety

I tak, kiedy trzy kobiety organizują tygodniowe wakacje nad jeziorem, aby uczcić 30. urodziny Tess, Alice może tylko ujść na sucho, okłamując Simona, że ​​​​jest w obowiązkowej podróży służbowej. Chociaż nie znęcał się fizycznie, wbił tak paranoiczny klin między nią a resztę świata, że ​​z trudem mogła wziąć udział w tej tak bardzo potrzebnej ucieczce z zaufanymi przyjaciółmi. Zamiast tego izoluje się, defensywnie odrzuca ich obawy i wskazuje, w jaki sposób jej myślenie zostało zniekształcone (szczególnie w odniesieniu do jedzenia i obrazu ciała) – cały czas unikając jego ciągłych, potrzebujących wiadomości tekstowych.

Kontynuacja historii

Mniej więcej w połowie drogi Alice czuje irracjonalny wybuch, który ujawnia, jak bardzo udało jej się stłumić narastającą panikę. Wkrótce zaczyna ufać brzydkiej rzeczywistości swojej sytuacji domowej. Ale nawet odebranie jej telefonu przez przyjaciół o dobrych intencjach nie wystarczy, by trzymać Simona na dystans.

Subtelny scenariusz Alanny Francis łączy się z wątkiem pobocznym o młodej kobiecie, która zaginęła na tym wiejskim obszarze, sugerując elementy tajemnicy morderstwa, których spodziewalibyśmy się, że mogą prowadzić do terytorium bardziej zorientowanego na postać. To rzeczywiście dowodzi czerwonego śledzia. „Alice, Darling” może rozczarować tych, którzy spodziewają się zakończenia w sposób bardziej brutalny lub melodramatyczny, niż wymyślili filmowcy.

Ale uwaga skupia się tutaj nie tyle na temacie przerażenia Alice, ile na emocjonalnych podstawach przyjaźni, które Simon (naturalnie) robi, co w jego mocy, aby ją przed nią ukryć, i które mogą okazać się zbawienne. Chociaż słowo „wejść” nigdy nie jest wypowiedziane, o tym jest ten film tym samym Istota: jak ludzie, którzy naprawdę cię kochają, zaryzykowaliby powiedzenie ci, kto tylko udaje, że jest równy, o twojej oczywistej krzywdzie. Przełamanie destrukcyjnej zależności jest bardzo trudne i czasami inni muszą zadać Ci pierwszy nokautujący cios.

To solidna rola dla Kendricka, którego postać może wydawać się mniej niż w pełni zdefiniowana, ale o to właśnie chodzi – chłopak Alice podstępnie usunął każdą część jej osobowości, której nie traktował priorytetowo. Kanetio Horn i Wonmi Musako są całkiem dobrzy jako tak rzadka rzecz na ekranie, postacie BFF z własnym jasnym życiem wewnętrznym, a nie tylko satelitami bohatera. Carrick uważa, aby Simon nie stał się wybitnym potworem. W takim stopniu, w jakim go widzimy, jest wystarczająco czarujący i charyzmatyczny, zanim zrozumiemy, jak Alice została stopniowo wciągnięta w związek, który działa jak wolno działająca trucizna.

Jeśli film mógłby wykorzystać silniejsze poczucie katharsis w finale, dobrze, że Nighy i Francis zastosowali tak mądrą, otwartą powściągliwość. To sprawia, że ​​„Alice, Darling” nie ma żadnego wyczucia inwencji, stłumiony niepokój w każdym geście Kendricka utrzymuje wystarczające napięcie pomimo braku jawnych urządzeń drażniących. Szczególnie przemyślaną kompilację uzupełniają oryginalne partytury fortepianowe Owena Palletta oraz przystojne, ale niezbyt efektowne zdjęcia Mike’a McLaughlina.

Najlepszy skład

Zapisz się do Biuletyn jest różnorodny. Aby uzyskać najnowsze wiadomości, śledź nas dalej Facebooki ŚwiergotI Instagram.

Kliknij tutaj, aby przeczytać cały artykuł.