Niemile widziani w Polsce: tureccy Kurdowie utknęli na pięć nocy w Puszczy Białowieskiej w oczekiwaniu na deportację do granicy z Niemcami. Grupa wróciła na białoruską granicę 30 października 2021 roku
Alvaro Canovas · Paris Match · Gettys
DOn Puszcza Białowieska w północno-wschodniej Polsce jest jedną z ostatnich pozostałości rozległej pierwotnej puszczy, która niegdyś pokrywała Nizinę Europejską. Stefan (to nie jest jego prawdziwe imię). Aktywista pomagający migrantom przedostać się przez Białoruś na zachód miał GPS i współrzędne miejsca docelowego, ale nadal trudno było określić, w którą stronę się udać. W miarę jak schodził głębiej, dusząca, krucha roślinność stawała się coraz gęstsza. Słyszał patrol Straży Granicznej i helikoptery, gdy przedzierał się przez zwalone drzewa i sadzonki, chmury owadów i wysokie pokrzywy, które śmierdziały.
Po potajemnym przekroczeniu granicy do Polski, Stefan szukał grupy imigrantów z Indii, którzy wysłali mu SMS-em swój status, zastanawiając się, czy zostali zatrzymani przez wojsko, straż graniczną czy policję.
Głośniki na granicy przypominają migrantom, aby tu nie przyjeżdżali, bez końca powtarzając komunikat w kiepskim angielskim, arabskim, chińskim, hiszpańskim, francuskim: „Granica jest zamknięta. To koniec twojej podróży. Zostałeś oszukany, a twoje pieniądze przepadły. Nie jest ci to obiecane. Musisz wrócić do Mińska. Białoruskie władze odeślą cię z powrotem do kraju. To koniec twojego snu.
W końcu istnieje 200-kilometrowy mur chroniący przed migrantami, który został zbudowany w środku dżungli między styczniem a czerwcem 2022 r. Szacunkowym kosztem 400 milionów dolarów. We wrześniu ubiegłego roku premier Mateusz Morawiecki (PiS) odwiedził posterunek graniczny w Czeremsze i chwalił się dziennikarzom, że zachodzące słońce świeci na drut kolczasty. Bezpieczeństwo’.
Trudna sytuacja migrantów na białoruskiej granicy nie wzbudziła większego zainteresowania w Polsce ze względu na rządową propagandę i strefy wykluczenia oraz ludzi obawiających się erozji ich siły nabywczej.
Magdalena Kirchsonowicz
Ta trudna rozmowa zaczęła się od imigranta (…)
Pełny artykuł: 1902 Słowa.
Abonenci mogą przeczytać ten artykuł
(1) Hermann Sorkel, AtlantropaFretz & Wasmuth, Zurich/Piloty & Loehle, Monachium, 1932. O ile nie zaznaczono inaczej, cytaty pochodzą z tej pracy.
(2) Aleksander Gall, Das Atlantropa-Projekt: Die Geschichte einer gescheiterten Vision. Herman Sörgel une die Absenkoung des Mittelmers (Projekt Atlanthropa: historia nieudanej wizji), Campus, Frankfurt, 1998.
(3) Ricardo Vidal, „Atlanthropa – jedna z straconych szans przyszłości”, Ricardo Vidal i Ingo Cornils, Alternatywne światy: myślenie błękitnym niebem od 1900 rokuPeter Long, Oksford, 2014.
(4) Wolfganga Voigta, Atlanthropa – Veldboun am Mittelmeer: Ein Architektendrum der Moderne (Budowanie świata w basenie Morza Śródziemnego: marzenie architekta o modernizmie), Doling i Kallitz, Hamburg, 1998, oraz Alexander Gall, op cit.
(5) Philipp Nicolas Lehmann, „Nieskończona moc zmiany świata: energia wodna i inżynieria zmiany klimatu w projekcie Atlanthropa”, Amerykański przegląd historycznyOxford, tom 121, wydanie 1, luty 2016 r.
„Muzyk. Miłośnik kawy. Oddany badacz jedzenia. Webman. Namiętny guru internetu”.
More Stories
Polska twierdzi, że mroźna zima może spowodować nową falę ukraińskich uchodźców
Polska nie pozwoli Ukrainie przystąpić do UE, dopóki nie zostanie rozwiązana kwestia masakry podczas II wojny światowej – powiedział wicepremier.
Produkcja w Polsce wzrosła w czerwcu o 219 sztuk