Sole i materiały organiczne zaobserwowane na powierzchni Ganimedesa przez należącą do NASA sondę Juno

Dane zebrane przez misję Juno NASA sugerują, że na największym księżycu Jowisza może pojawiać się słona przeszłość.

Misja NASA Juno wykryła sole mineralne i związki organiczne na powierzchni księżyca Jowisza Ganimedesa. Dane potrzebne do tego odkrycia zostały zebrane przez spektrometr Jovian InfraRed Auroral Mapper (JIRAM) znajdujący się na pokładzie statku kosmicznego podczas przelotu obok lodowego księżyca. Wyniki, które mogą pomóc naukowcom lepiej zrozumieć pochodzenie Ganimedesa i skład jego głębokich oceanów, opublikowano 30 października w czasopiśmie Ganymede. Astronomia przyrodnicza.

Większy od planety Merkury, Ganimedes jest największym z księżyców Jowisza i od dawna cieszy się dużym zainteresowaniem naukowców ze względu na rozległy wewnętrzny ocean wody ukryty pod jego lodową skorupą. Poprzednie obserwacje spektroskopowe przeprowadzone przez NASA Galileusz Statek kosmiczny i Kosmiczny teleskop Hubble Bardzo Duży Teleskop Europejskiego Obserwatorium Południowego również wskazał na obecność soli i materiałów organicznych, ale rozdzielczość przestrzenna tych obserwacji była zbyt niska, aby ją określić.

W dniu 7 czerwca 2021 r. Juno przeleciała nad Ganimedesem Na wysokości co najmniej 650 mil (1046 kilometrów). Krótko po największym podejściu instrument JIRAM wykonał zdjęcia w podczerwieni i widma w podczerwieni (zasadniczo chemiczne odciski palców materiałów oparte na sposobie, w jaki odbijają one światło) powierzchni Księżyca. JIRAM, zbudowany przez włoską agencję kosmiczną Agenzia Spaziale Italiana, ma za zadanie przechwytywać światło podczerwone (niewidoczne gołym okiem) wydobywające się z głębi Jowisza w celu badania warstwy pogodowej do głębokości od 30 do 45 mil (50 do 70 mil). kilometrów) poniżej. Szczyty chmur gazowych gigantów. Instrument ten wykorzystano także do uzyskania wglądu w topografię księżyców Io, Europy, Ganimedesa i Kallisto (zwanych łącznie satelitami). Księżyce Galilei Dla ich odkrywcy Galileusza).

Dane JIRAM dotyczące Ganimedesa uzyskane podczas przelotu osiągnęły niespotykaną dotąd w spektroskopii w podczerwieni rozdzielczość przestrzenną – lepszą niż 1 km na piksel. Dzięki niemu naukowcom z projektu Juno udało się wykryć i przeanalizować unikalne cechy widmowe materiałów innych niż lód wodny, w tym wodny roztwór chlorku sodu, chlorek amonu, wodorowęglan sodu i prawdopodobnie aldehydy alifatyczne.

„Obecność soli amoniakalnych sugeruje, że Ganimedes mógł zgromadzić materię na tyle zimną, że podczas jej powstawania doszło do skroplenia amoniaku” – powiedział Federico Tosi, współbadacz misji Juno z Włoskiego Narodowego Instytutu Astrofizyki w Rzymie i główny autor badania. „Sole węglanowe mogą być pozostałościami lodu bogatego w dwutlenek węgla”.

Poznaj inne światy Jowisza

Poprzednie modelowanie Pole magnetyczne Ganimedesa Obszar równikowy Księżyca, do około 40 stopni szerokości geograficznej, jest chroniony przed energetycznym bombardowaniem elektronami i ciężkimi jonami w wyniku Piekielne pole magnetyczne Jowisza. Wiadomo, że obecność tych przepływów cząstek negatywnie wpływa na sole i materię organiczną.

Podczas przelotu w czerwcu 2021 r. JIRAM objęł wąski zakres szerokości geograficznych (10°N do 30°N) i szerszy zakres długości geograficznych (35°E do 40°E) na półkuli zwróconej w stronę Jowisza.

„Najwięcej soli i materiałów organicznych znaleźliśmy w Ciemny i jasny teren „Na szerokościach geograficznych, gdzie chroni pole magnetyczne” – powiedział główny badacz misji Juno Scott Bolton z Southwest Research Institute w San Antonio. „To sugeruje, że widzimy pozostałości solanki z głębokiego oceanu, która dotarła na powierzchnię tego zamarzniętego świata”.

Ganimedes nie jest jedynym podziemnym światem, przez który przeszła Juno. Księżyc Europa, który, jak się uważa, pod lodową skorupą ma ocean, również po raz pierwszy znalazł się w zasięgu wzroku Juno Październik 2021 A potem w wrzesień 2022 r. Teraz Io zostaje poddany leczeniu lewitacją. Następne podejście do tego wypełnionego wulkanami świata zaplanowano na 30 grudnia, kiedy statek kosmiczny dotrze na odległość 1500 kilometrów od powierzchni Io.

Więcej o misji

Laboratorium Napędów Odrzutowych NASA, oddział Kalifornijskiego Instytutu Technologii w Pasadenie w Kalifornii, zarządza misją Juno dla głównego badacza Scotta Boltona z Southwest Research Institute w San Antonio. Sonda Juno jest częścią programu NASA New Frontiers Program, zarządzanego w Centrum Lotów Kosmicznych Marshalla w Huntsville w stanie Alabama na zlecenie Dyrekcji Misji Naukowych tej agencji w Waszyngtonie. Włoska Agencja Kosmiczna (ASI) sfinansowała urządzenie do mapowania zorzy polarnej w podczerwieni Jowisza. Lockheed Martin Space w Denver zbudował i obsługuje statek kosmiczny.

Więcej informacji o Juno można znaleźć na stronie:

https://www.nasa.gov/juno

Wiadomości w mediach

Orzeł DC
Laboratorium Napędów Odrzutowych, Pasadena, Kalifornia.
818-393-9011
[email protected]

Karen Fox/Alana Johnson
Siedziba NASA w Waszyngtonie
301-286-6284 / 202-358-1501
[email protected] / [email protected]

Deb Schmid
Instytut Badań Południowo-Zachodnich w San Antonio
210-522-2254
[email protected]

Marco Gallianiego
Narodowy Instytut Astrofizyki
+39 06 355 33 390
[email protected]

2023-157