Przełomowe odkrycie międzynarodowego zespołu naukowców ujawniło dramatyczny wzrost… Poziomy radiowęglowe Prawie 14 300 lat temu, podkreślając największy Burza słoneczna nigdy nie został zidentyfikowany – podaje Phys.org.
Bezprecedensowe odkrycie, oparte na analizie Stare słoje drzew Zjawisko zaobserwowane we francuskich Alpach wzbudziło obawy dotyczące potencjalnie katastrofalnego wpływu podobnej burzy słonecznej na nasze nowoczesne społeczeństwo technologiczne.
Badania, szczegółowo opisane w publikacji Philosophical Transactions of the Royal Society A: Physical Sciences and Mathematical Engineering, stanowią wspólny wysiłek naukowców z Collège de France, CEREGE, IMBE, uniwersytetów w Aix-Marseille i uniwersytetu w Leeds. Jak wynika z raportu, naukowcy dokładnie zmierzyli poziom węgla radioaktywnego w dobrze zachowanych pniach drzew kopalnych wzdłuż zerodowanych brzegów rzeki Drozier w południowych Alpach Francuskich.
Badając poszczególne słoje drzew, badacze byli w stanie zidentyfikować znaczący skok radiowęglowy sprzed 14 300 lat. Porównując ten wzrost z pomiarami berylu uzyskanymi z rdzeni lodowych Grenlandii, zespół doszedł do wniosku, że przyczyną tej anomalii była potężna burza słoneczna, która uwolniła do atmosfery ziemskiej ogromną ilość energetycznych cząstek.
Edward Bard, główny autor książki Zostań Profesor klimatu i ewolucji oceanów w Collège de France i CEREGE, podkreślili związek między ekstremalnymi zdarzeniami słonecznymi a produkcją radiowęgla, podkreślając, że takie burze słoneczne mogą mieć niszczycielskie konsekwencje dla współczesnego społeczeństwa. Konsekwencje te mogą obejmować zakłócenia w łączności, systemach satelitarnych i sieciach elektroenergetycznych, powodując potencjalne straty warte miliardy funtów.
Tim Heaton, profesor statystyki stosowanej na Uniwersytecie w Leeds, podkreślił powagę sytuacji, powołując się na możliwość trwałego uszkodzenia transformatorów w sieciach elektrycznych, satelitach wykorzystywanych do nawigacji i komunikacji, a także zwiększone ryzyko promieniowania astronautów podczas takich superburz.
W badaniu uznano tę nowo odkrytą burzę słoneczną sprzed 14 300 lat za największą tego typu, przyćmiewającą wcześniej zidentyfikowane zdarzenia Miyake prawie dwukrotnie większą. Wydarzenia Miyake, które miały miejsce dziewięć razy w ciągu ostatnich 15 000 lat, nigdy nie zostały bezpośrednio zaobserwowane, pozostawiając wiele pytań dotyczących ich natury i częstotliwości bez odpowiedzi.
Naukowcy podkreślili potrzebę zrozumienia i przewidywania takich ekstremalnych zdarzeń słonecznych w celu ochrony infrastruktury komunikacyjnej i energetycznej na Ziemi. Pomimo postępu w obserwacjach Słońca, pozostaje wiele do nauczenia się na temat zachowania Słońca, przyczyn tych burz i ich przewidywalności.
Cécile Miramont, profesor nadzwyczajny IMBE ds. paleośrodowisk i paleoklimatów na Uniwersytecie w Aix-en-Provence, pochwaliła wyjątkowe odkrycie dobrze zachowanych drzew. Odkrycie to, ułatwione dzięki dendrochronologii, nie tylko zapewnia wgląd w przeszłe zmiany środowiskowe, ale także dostarcza nieznanego wcześniej harmonogramu aktywności słonecznej.
W badaniu podkreślono pilną potrzebę zrozumienia zagrożeń, jakie dla współczesnego społeczeństwa stanowią poważne burze słoneczne.
Chociaż przeszłość ujawniła wskazówki, wiele pozostaje niepewnych co do zachowania Słońca i potencjalnego wpływu przyszłych burz słonecznych.
Bezprecedensowe odkrycie, oparte na analizie Stare słoje drzew Zjawisko zaobserwowane we francuskich Alpach wzbudziło obawy dotyczące potencjalnie katastrofalnego wpływu podobnej burzy słonecznej na nasze nowoczesne społeczeństwo technologiczne.
Badania, szczegółowo opisane w publikacji Philosophical Transactions of the Royal Society A: Physical Sciences and Mathematical Engineering, stanowią wspólny wysiłek naukowców z Collège de France, CEREGE, IMBE, uniwersytetów w Aix-Marseille i uniwersytetu w Leeds. Jak wynika z raportu, naukowcy dokładnie zmierzyli poziom węgla radioaktywnego w dobrze zachowanych pniach drzew kopalnych wzdłuż zerodowanych brzegów rzeki Drozier w południowych Alpach Francuskich.
Badając poszczególne słoje drzew, badacze byli w stanie zidentyfikować znaczący skok radiowęglowy sprzed 14 300 lat. Porównując ten wzrost z pomiarami berylu uzyskanymi z rdzeni lodowych Grenlandii, zespół doszedł do wniosku, że przyczyną tej anomalii była potężna burza słoneczna, która uwolniła do atmosfery ziemskiej ogromną ilość energetycznych cząstek.
Edward Bard, główny autor książki Zostań Profesor klimatu i ewolucji oceanów w Collège de France i CEREGE, podkreślili związek między ekstremalnymi zdarzeniami słonecznymi a produkcją radiowęgla, podkreślając, że takie burze słoneczne mogą mieć niszczycielskie konsekwencje dla współczesnego społeczeństwa. Konsekwencje te mogą obejmować zakłócenia w łączności, systemach satelitarnych i sieciach elektroenergetycznych, powodując potencjalne straty warte miliardy funtów.
Tim Heaton, profesor statystyki stosowanej na Uniwersytecie w Leeds, podkreślił powagę sytuacji, powołując się na możliwość trwałego uszkodzenia transformatorów w sieciach elektrycznych, satelitach wykorzystywanych do nawigacji i komunikacji, a także zwiększone ryzyko promieniowania astronautów podczas takich superburz.
W badaniu uznano tę nowo odkrytą burzę słoneczną sprzed 14 300 lat za największą tego typu, przyćmiewającą wcześniej zidentyfikowane zdarzenia Miyake prawie dwukrotnie większą. Wydarzenia Miyake, które miały miejsce dziewięć razy w ciągu ostatnich 15 000 lat, nigdy nie zostały bezpośrednio zaobserwowane, pozostawiając wiele pytań dotyczących ich natury i częstotliwości bez odpowiedzi.
Naukowcy podkreślili potrzebę zrozumienia i przewidywania takich ekstremalnych zdarzeń słonecznych w celu ochrony infrastruktury komunikacyjnej i energetycznej na Ziemi. Pomimo postępu w obserwacjach Słońca, pozostaje wiele do nauczenia się na temat zachowania Słońca, przyczyn tych burz i ich przewidywalności.
Cécile Miramont, profesor nadzwyczajny IMBE ds. paleośrodowisk i paleoklimatów na Uniwersytecie w Aix-en-Provence, pochwaliła wyjątkowe odkrycie dobrze zachowanych drzew. Odkrycie to, ułatwione dzięki dendrochronologii, nie tylko zapewnia wgląd w przeszłe zmiany środowiskowe, ale także dostarcza nieznanego wcześniej harmonogramu aktywności słonecznej.
W badaniu podkreślono pilną potrzebę zrozumienia zagrożeń, jakie dla współczesnego społeczeństwa stanowią poważne burze słoneczne.
Chociaż przeszłość ujawniła wskazówki, wiele pozostaje niepewnych co do zachowania Słońca i potencjalnego wpływu przyszłych burz słonecznych.
„Odkrywca. Nieprzepraszający przedsiębiorca. Fanatyk alkoholu. Certyfikowany pisarz. Wannabe tv ewangelista. Fanatyk Twittera. Student. Badacz sieci. Miłośnik podróży.”
More Stories
Deszcz meteorytów Eta Aquarius: jak i kiedy oglądać
Badanie „kosmicznej nierównowagi” grawitacji
Niektóre satelity NASA wkrótce przestaną wysyłać dane na Ziemię