Sekret pysznych japońskich truskawek: nafta

Minoh, Japonia – Ciasto Truskawkowe. mochi truskawkowe. Styl truskawkowy.

To może brzmieć jak radość lata. Ale w Japonii szczyt zbiorów truskawek przypada na zimę – idealny sezon zimowy na jagody, kiedy najbardziej nieskazitelne jagody sprzedają się po setki dolarów za sztukę, aby dać je jako specjalne prezenty.

Japońskie truskawki mają swoje ekologiczne konsekwencje. Aby odtworzyć sztuczną wiosnę w miesiącach zimowych, rolnicy uprawiają pozasezonowe przysmaki w ogromnych szklarniach ogrzewanych gigantycznymi gazochłonnymi grzejnikami.

„Dotarliśmy do punktu, w którym wielu ludzi uważa, że ​​truskawki zimą są czymś normalnym” – powiedziała Satoko Yoshimura, hodowca truskawek z Minoh w Japonii, niedaleko Osaki. -Kiedy temperatury spadają znacznie poniżej zera.

Powiedziała, że ​​napełniała zbiornik nagrzewnicy paliwem i zaczęła myśleć: „Co robimy?”.

Owoce i warzywa są oczywiście uprawiane w szklarniach na całym świecie. Jednak przemysł truskawkowy w Japonii posunął się tak daleko, że większość hodowców zaprzestaje uprawy truskawek w cieplejszych i mniej opłacalnych miesiącach, czyli w okresie sadzenia. Zamiast tego latem Japonia importuje większość swoich dostaw truskawek.

Jest to przykład tego, jak nowoczesne prognozy dotyczące całorocznych świeżych produktów mogą wymagać ogromnych ilości energii, przyczyniając się do ocieplenia klimatu w porównaniu z jedzeniem truskawek (lub pomidorów lub ogórków), nawet gdy temperatura spada.

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu sezon truskawkowy w Japonii rozpoczynał się wiosną i trwał do wczesnego lata. Jednak rynek japoński przywiązuje zwykle dużą wagę do produktów z pierwszego sezonu lub „hatsumono”, od tuńczyka po Ryż I herbata. Uprawa pod płaszczykiem hatsumono może przynieść wiele razy normalne ceny, a nawet utrudniać szalone relacje w mediach.

Wraz ze wzrostem gospodarki konsumenckiej kraju, wyścig hatsumono rozszerzył się na truskawki. Gospodarstwa zaczęły konkurować o to, by truskawki trafiały na rynek coraz wcześniej w tym roku. „Szczyt sezonu na truskawki trwał od kwietnia do marca, od lutego do stycznia, aż w końcu nadszedł Boże Narodzenie” – powiedział Daisuke Miyazaki, dyrektor generalny Ichigo Tech, firmy konsultingowej zajmującej się truskawkami z siedzibą w Tokio.

Teraz truskawki są podstawą świąt Bożego Narodzenia w Japonii, zdobiąc świąteczne ciasta sprzedawane w całym kraju przez cały grudzień. Miyazaki powiedział, że niektórzy hodowcy zaczęli wysyłać swoje pierwsze truskawki w listopadzie. (Niedawno zdjęcie idealnej truskawki jednej z japońskich marek, Oishii (co oznacza „pyszne”), stało się popularne na TikTok, ale jest uprawiane przez amerykańską firmę z New Jersey.)

Przejście Japonii w kierunku uprawy truskawek podczas mrozów sprawiło, że uprawa truskawek jest znacznie bardziej energochłonna. według Analizy emisji gazów cieplarnianych Związane z różnymi produktami w Japonii, emisje truskawek są prawie ośmiokrotnie większe niż w przypadku winogron i ponad 10 razy większe niż w przypadku mandarynek.

„Chodzi o ogrzewanie” – powiedział Naoki Yoshikawa, naukowiec zajmujący się ochroną środowiska na Uniwersytecie Prefektury Shiga w zachodniej Japonii, który kierował badaniami nad emisjami produktów. „Wzięliśmy pod uwagę wszystkie aspekty, w tym transport lub to, co jest potrzebne do produkcji nawozu — nawet wtedy ogrzewanie miało największy wpływ”.

Takie przykłady komplikują ideę jedzenia lokalnie, pomysł, za którym opowiadają się niektórzy świadomi ekologicznie kupujący, kupowanie żywności, która została wyprodukowana stosunkowo blisko, częściowo w celu zmniejszenia zużycia paliwa i zanieczyszczeń związanych z transportem.

Shelly Miller, profesor z University of Michigan, która koncentruje się na klimacie, żywności i zrównoważonym rozwoju, powiedziała, że ​​transport żywności często ma mniejszy wpływ na klimat niż sposób jej produkcji. Na przykład jedno z badań wykazało, że pomidory uprawiane lokalnie w ogrzewanych szklarniach w Wielkiej Brytanii zawierają Większy ślad węglowy W porównaniu do pomidorów uprawianych w Hiszpanii (na zewnątrz iw sezonie) i wysyłanych do brytyjskich supermarketów.

Szklarnie z kontrolowanym klimatem mogą mieć zalety: mogą wymagać mniej ziemi i zużywać mniej pestycydów, a także mogą dawać wyższe plony. Najważniejsze, jak powiedział profesor Miller, jest to, że „idealnie jest, jeśli możesz jeść sezonowo i lokalnie, więc twoja żywność jest produkowana bez konieczności dodawania znacznego wydatku energetycznego”.

W Japonii energia potrzebna do uprawy truskawek w zimie okazała się nie tylko obciążeniem klimatycznym. Spowodowało to również, że uprawa truskawek była kosztowna, zwłaszcza przy wyższych kosztach paliwa, co zaszkodziło dochodom rolników.

Badania i rozwój odmian jagodowych, a także branding, pomogły złagodzić niektóre z tych nacisków, pomagając hodowcom uzyskać wyższe ceny. Odmiany truskawek są sprzedawane w Japonii pod kapryśnymi nazwami, takimi jak Beni Hoppe („czerwone policzki”), Koinoka („zapach miłości”) i Bijin Hime („piękna księżniczka”). Wraz z innymi drogimi owocami, takimi jak arbuzy, często są wręczane jako prezenty.

Prefektura Tochigi, prefektura na północ od Tokio, która produkuje więcej truskawek niż jakakolwiek inna prefektura w Japonii, wychodzi naprzeciw wyzwaniom klimatycznym i kosztowym dzięki nowej odmianie truskawek o nazwie Tochiaika, skróconej wersji wyrażenia „ukochany owoc Tochigi”.

Siedem Nowa odmiana, opracowywana przez badaczy zajmujących się rolnictwem w Instytucie Badawczym Truskawek Tochigi przez lata, jest większa, bardziej odporna na choroby i daje wyższe plony niż ta sama nowość, dzięki czemu jej uprawa jest bardziej wydajna energetycznie.

Truskawki Tuchiyaka mają również twardszą skórkę, co zmniejsza liczbę truskawek uszkodzonych podczas transportu, zmniejszając w ten sposób marnowanie żywności, co ma również konsekwencje klimatyczne. W Stanach Zjednoczonych, gdzie truskawki są często uprawiane w cieplejszym klimacie Kalifornii i Florydy, kupujący truskawki ignorują około jednej trzeciej plonów, częściowo z powodu ich delikatności.

Zamiast grzejników niektórzy rolnicy Tochigi używają czegoś, co nazywa się „kurtyną wodną”, kroplą wody, która pokrywa szklarnie na zewnątrz, utrzymując stałą temperaturę wewnątrz, chociaż wymaga to dostępu do obfitych wód gruntowych. „Rolnicy mogą zaoszczędzić na kosztach paliwa i pomóc w walce z globalnym ociepleniem” — powiedział Takayuki Matsumoto, jeden z członków zespołu, który pomógł opracować truskawki Toshiyaka. „To jest idealne”.

Trwają inne starania. Naukowcy z północno-wschodniego miasta Sendai badają sposoby wykorzystania energii słonecznej do utrzymania temperatury w szklarniach truskawek.

Pani Yoshimura, hodowczyni truskawek w Minoh, pracowała w rolnictwie przez dziesięć lat, zanim zdecydowała się wyrzucić swój gigantyczny grzejnik przemysłowy zimą 2021 roku.

Była młodą matką jednego dziecka, drugiego w drodze, która spędziła wiele dni związanych z pandemią, czytając o zmianach klimatycznych. Seria niszczycielskich powodzi w 2018 roku, które zniszczyły pole pomidorowe na farmie, którą prowadzi wraz z mężem, również uświadomiła jej niebezpieczeństwa związane z ocieplającą się planetą. „Zrozumiałam, że dla dobra moich dzieci muszę zmienić sposób, w jaki uprawiam ziemię” — powiedziała.

Ale w Mount Minoh temperatury mogą spaść poniżej 20 stopni Fahrenheita, czyli około minus 7 stopni Celsjusza, czyli poziomów, przy których rośliny truskawek są zwykle uśpione. Zagłębiłem się więc w badania rolnicze, próbując znaleźć inny sposób na transport truskawek podczas lukratywnych miesięcy zimowych, bez korzystania z ogrzewania paliwem kopalnym.

Czytałem, że truskawki wyczuwają temperaturę poprzez część rośliny zwaną koroną lub krótką, grubą łodygą u podstawy rośliny. Przypuszczała, że ​​gdyby mogła wykorzystać wody gruntowe, które na ogół mają stałą temperaturę, do ochrony korony przed ujemnymi temperaturami, nie musiałaby polegać na sztucznym ogrzewaniu.

Pani Yoshimura wyposażyła rabaty truskawkowe w prosty system nawadniania. Aby zapewnić lepszą izolację w nocy, przykryła truskawki folią.

Twierdzi, że jej metody uprawy są w toku. Ale po tym, jak jej owoce przetrwały grudniowe mrozy, wzięła swój sztuczny grzejnik, który był trzymany w stanie gotowości w kącie jej szklarni, i sprzedała go.

Teraz stara się zdobyć lokalne uznanie dzięki swoim „nieogrzewanym” truskawkom. Powiedziała: „Byłoby miło, gdybyśmy mogli robić truskawki, kiedy jest to bardziej naturalne”.