Dzięki połączeniu zdjęć wykonanych przez należący do NASA łazik Curiosity, przegląd skał osadowych pod Zatoką Meksykańską na Ziemi i symulacje komputerowe, geolodzy zidentyfikowali pozostałości starożytnych, zerodowanych rzek w szeregu kraterów na Marsie.
Zespół badaczy analizujący dane zebrane przez należący do NASA łazik Curiosity w kraterze Gale, dużym basenie uderzeniowym na Marsie, odkrył dodatkowe dowody na to, że rzeki płynęły niegdyś przez Czerwoną Planetę i być może były bardziej rozpowszechnione, niż wcześniej sądzono. „Znaleźliśmy dowody na to, że Mars był prawdopodobnie planetą rzek” – stwierdził w czasopiśmie geolog Benjamin Cardenas z Pennsylvania State University i główny autor badań. oświadczenie.
Na Ziemi rzeki odgrywają ważną rolę w cyklach chemicznych, odżywczych i osadowych, a wszystkie one mają pozytywny wpływ na życie. Dlatego odkrycie większej liczby dowodów na istnienie starożytnych rzek na Marsie może stanowić ważny postęp w poszukiwaniu oznak życia na czerwonej planecie.
„Nasze badania sugerują, że na Marsie mogło znajdować się znacznie więcej rzek, niż wcześniej sądzono, co z pewnością nakreśla bardziej optymistyczny obraz starożytnego życia na Marsie” – mówi Cárdenas. „Oferuje widok na Marsa, gdzie większość planety miała odpowiednie warunki do życia”.
Powiązany: Dobra wiadomość na całe życie: rzeki marsjańskie płynęły przez długie okresy, dawno temu
W wielu małych kraterach odkryto specyficzne formy terenu zidentyfikowane w danych z łazika Curiosity, zwane elementami siedziska i nosa, ale jak dotąd nie zidentyfikowano ich jako osadów utworzonych przez płynącą wodę.
Dowody na istnienie rzek na Marsie są znane od czasu wystrzelenia pierwszego statku kosmicznego na orbitę Marsa. Marynarz 9Na powierzchni Czerwonej Planety sfotografowano suche kanały rzeczne i tereny zalewowe. inny Łaziki marsjańskie Znaleźli także dowody mineralne w postaci związków zawierających siarkę, takich jak jarozyt, które tworzą się w wodzie. Sondy kosmiczne i orbitery zidentyfikowały również grzbiety powstałe z osadów w kanałach rzecznych, które mają miliardy lat.
Jednak identyfikacja terenu na blacie i dziobie sugeruje, że rzeki były bardziej rozpowszechnione, niż sądzono. Stanowią one naprzemienną mieszaninę stromych zboczy, płytkich „ławek” i krótkich grzbietów zwanych „nosami”. Powstają, gdy materiał osadowy umieszczony w kanałach ulega erozji przez rzeki w preferowanym kierunku, być może z powodu przeważających wiatrów.
Podejrzewając jego wodne pochodzenie, Cardenas i Caitlin Stacy, również ze stanu Penn, przeszkoliły swój model komputerowy na obrazach Curiosity przedstawiających formy lądowe typu siedzisko i nos wewnątrz kraterów oraz skanach 3D warstw skał osadowych na dnie morskim pod Zatoką Meksykańską. Zrobione przez koncerny naftowe 25 lat temu.
Model komputerowy był następnie w stanie symulować erozję osadów pozostawionych przez rzeki, tworząc formy terenu w kształcie siedzenia i nosa.
Ciekawość potwierdziła wcześniej, że krater Gale o szerokości 154 km (96 mil), który bada łazik, był wypełniony ciekłą wodą. Odkrycie, że obszar zamkowy i dziobowy został utworzony przez rzeki, daje obecnie pewne wskazówki na temat struktury tej masy wody w kraterze Gale.
Wyniki publikowane są w Listy z badań geofizycznych.
„Odkrywca. Nieprzepraszający przedsiębiorca. Fanatyk alkoholu. Certyfikowany pisarz. Wannabe tv ewangelista. Fanatyk Twittera. Student. Badacz sieci. Miłośnik podróży.”
