Jak Urugwaj Bielsy wypchnął Argentynę – i Messiego – ze swojej strefy komfortu i odnotował historyczne zwycięstwo

Na najsłynniejszym stadionie piłkarskim w Argentynie, na oczach 50 000 oszalonych Argentyńczyków, Argentyńczyk zorganizował historyczną noc. Dla Urugwaju.

Drugi najmniejszy kraj Ameryki Południowej znajduje się pomiędzy dwoma największymi krajami, ale w dwóch meczach z rzędu udało mu się pokonać oba.

Zwycięstwo 2:0 na La Bombonera było pierwszym zwycięstwem Urugwaju nad Argentyną od 10 lat i pierwszym w historii. W Argentyna od 1937 r., podczas gdy zeszłomiesięczne zwycięstwo nad Brazylią oznaczało pierwszą porażkę w kwalifikacjach od 2015 r. Wczorajsze zwycięstwo zmniejszyło różnicę do Argentyny na szczycie klasyfikacji kwalifikacyjnej Pucharu Świata do dwóch punktów.

Urugwaj już w piątym meczu był niewątpliwie drużyną Marcelo Bielsy.

Przez całą jego eklektyczną karierę trenerską nieustępliwe bieganie i agresywny styl gry bez piłki były podstawą sukcesu Bielsy. Jego zawodnicy muszą przyjąć mentalność słabszych zawodników, cieszyć się walką na wyczerpanie, a jednocześnie cieszyć się możliwością rozegrania ekscytującego futbolu w przerwie.

Zeszłego wieczoru zamiary Bielsy sprawienia kłopotów Argentynie na boisku stały się jasne już od początku, gdy czwórka obrońców Urugwaju, składająca się z Ronalda Araujo, Sebastiana Caceresa, Matíasa Oliveiry i Matíasa Viny, pokazała, że ​​chce wyjść i ścigać technicznych zawodników Argentyny w środku pola. .

Poniżej na przykład Oliveira wychodzi z obrony, gdy widzi, jak Cristian Romero podaje do Lionela Messiego. Następnie podaje do Alexisa Mac Allistera, zmuszając go do wykonania mocnego dotyku, zanim straci piłkę w obliczu ogromnego wyzwania.

Zwróć także uwagę na chaotyczną strukturę obrony Urugwaju; Skrzydłowy Maximilian Araujo broni lewego obrońcy, podczas gdy na boisku gra Fina, który wykonuje ostatni wślizg.

Duet pomocników Fede Valverde i Manuel Ugarte również zeszli do linii defensywy – pierwszy u boku dwóch środkowych obrońców, aby zasłonić uderzenie Enzo Fernandesa, drugi szeroko skrzydłem, by trafić Juliana Alvareza, który zeskoczył na własną połowę.

To zespół silnych zawodników, którzy się wspierają.

Układ płynowy nie jest pozbawiony wad i można go zdemontować poprzez złożenie ciała pacjenta i sprytny ruch. Zobaczcie na przykład poniżej, jak Vina wbiega teraz głęboko na połowę przeciwnika, podążając za Rodrigo De Paulem.

Tym razem Romero zbiera się na odwagę pod naciskiem Darwina Nuneza i czeka na atak McAllistera. Podanie zostało dobrze wykonane i Argentyna uciekła, a środkowy obrońca Urugwaju znalazł się wysoko na boisku.

Jednak po raz kolejny pomocnik Ugarte cofnął się, aby osłonić spalonego obrońcę, a zespół szybko odzyskał siły i wymusił atak z boiska.

To odważny styl, który nakłada na przeciwnika obowiązek szybkiej i zdecydowanej gry, jeśli nie chce stracić piłki.

„Nigdy nie czuliśmy się komfortowo” – powiedział Messi po meczu. Nie potrafiliśmy długo utrzymać się przy piłce, nie stwarzaliśmy okazji i graliśmy tak, jak chcieli, w ich rytmie.

Słowa, które oznaczają ogromny sukces Bielsy. Przełomnicy wykonali swoje zadanie.

Patrząc w przyszłość, metody ataku Urugwaju były równie niepokojące, jak ich solidna obrona. Bezpośrednia i bezkompromisowa Argentyna nie była w stanie poradzić sobie z wertykalnością ataku swoich przeciwników.

Ich pierwsza szansa w meczu polegała na tym, że piłka przeleciała całą długość boiska w sześć sekund, a Araujo wkroczył, aby przechwycić krnąbrne podanie i zagrać pełną nadziei piłkę do tyłu.

Zwróć uwagę, że Ugarte znajduje się pomiędzy dwoma środkowymi obrońcami, tworząc szóstkę obrony. Podania Argentyny do przodu musiały być precyzyjne, w przeciwnym razie zostałyby przekroczone.

„To, co wydawało się bezsensowną piłką, nagle nabrało całego sensu” – powiedział argentyński komentator, gdy pojawił się plan gry w ataku. Szybkie tempo Nuneza w kontrataku było solą w obrońcy Argentyny i nikt nie był w stanie dogonić napastnika Liverpoolu, gdy ten ruszył do przodu i posłał niski strzał obok bramki.

Również na lewym skrzydle Urugwaj wykorzystał pełną przygód grę Nahuela Moliny na pozycji bocznego obrońcy i skierował się w jego pole karne, by wbiegać do tyłu, gdziekolwiek się dało.

Maximilian Araujo obficie podawał piłkę i to właśnie jego szybkość stworzyła wyraźną szansę Nicolasowi de la Cruzowi po kolejnym kluczowym przechwycie Ugarte.

Z siedmiu strzałów oddanych przez Urugwaj dwa padły w ciągu dziesięciu sekund od długiego, bezpośredniego podania z własnej połowy, a pozostałe pięć w ciągu dziesięciu sekund od akcji obronnej.

Obydwa gole padły po ogromnej akcji defensywnej. Vina początkowo gonił Molinę aż do flagi rożnej, po czym chwycił za kieszeń i podał piłkę Araujo, który zdobył bramkę.

Mecz zakończył się w 86. minucie, po tym jak Rodrigo Bentancur wkroczył do akcji, by pozbyć się Messiego, zadając potężny cios w kontrataku – piłka wpadła do siatki zaledwie dziewięć sekund po wyzwaniu pomocnika Spurs.

To był mecz, w którym zespół zwyciężył dzięki postawie defensywnej i mocnym atakom.

Kręta kariera Bielsy zaprowadziła go do siedmiu krajów i 13 różnych drużyn, ale rzadko musiał wiele zmieniać, aby wprowadzić swoje pomysły w życie.

Od Valverde po Viñę, od Ugarte po Núñez – ten naród był naprawdę pełen nieustępliwych piłkarzy – zawodników z apetytem na każdy aspekt gry.

Piłka nożna o dużej głośności i dużej energii; Tak właśnie robi Bielsa. A dzięki pionowości i wytrwałości w defensywie jego nowego zespołu, nie mogli być w dużo lepszym miejscu.