Jak Biały Dom przekonał Mike’a Johnsona do wsparcia pomocy dla Ukrainy?

Waszyngton
CNN
—

the We wtorek Senat głosował za przyjęciem tej uchwały Nowa pomoc dla Ukraina Skończyło się to sześciomiesięcznymi naciskami publicznymi i prywatnymi inicjatywami Białego Domu mającymi na celu zmobilizowanie poparcia, w tym niemałym zadaniem zdobycia poparcia spikera Izby Reprezentantów Mike'a Johnsona.

Od miesięcy prezydent Joe Biden i jego zespół nawołują publicznie i prywatnie do wniosku o dodatkową pomoc, starając się wytoczyć proces Johnsonowi – którego młody szef znalazł się pod presją z jego prawej flanki – za kulisami podczas spotkań w Białym Domu, rozmów telefonicznych i szczegółowych odpraw w sprawach. Skutki pola bitwy, powiedzieli urzędnicy administracji.

W obliczu dynamiki przywództwa na konferencji Partii Republikańskiej w Izbie Reprezentantów, która jest coraz bardziej oporna na większą pomoc, Biden polecił swojemu zespołowi, aby wykorzystywał każdą okazję, aby wyciągać konsekwencje bierności bezpośrednio do Johnsona. Urzędnicy administracji powiedzieli, że zawierały ostrzeżenia o tym, co może to oznaczać nie tylko dla Ukrainy, ale także dla Europy i Stanów Zjednoczonych, jeśli prezydent Rosji Władimir Putin odniesie sukces.

Prezydent w szczególności wezwał swój zespół do przedstawienia pełnego wywiadowczego obrazu sytuacji na polu bitwy na Ukrainie w rozmowach z marszałkiem Izby i jego sztabem, a także do omówienia konsekwencji dla bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych – stwierdzili urzędnicy. Nacisk ten był kontynuowany przez następne sześć miesięcy – począwszy od odprawy w pokoju sytuacyjnym dzień po objęciu stanowiska mówcy przez Johnsona.

Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Jake Sullivan oraz dyrektor Biura Zarządzania i Budżetu Shalanda Young poinformowali marszałka i innych kluczowych prawodawców o wyczerpaniu się pomocy dla Ukrainy, co zagraża wysiłkom kraju w walce z Rosją. Biden przybył na spotkanie i spotkał się z Johnsonem na boku, aby przekazać podobne przesłanie. Cztery dni później Sullivan zadzwonił do Johnsona, aby podkreślić obowiązujące procedury śledzenia pomocy na Ukrainie.

Johnson szybko dał jednak do zrozumienia, że ​​należy oddzielić pomoc dla Ukrainy i Izraela – czemu sprzeciwiał się Biały Dom i które będzie wielokrotnie testowane w nadchodzących miesiącach.

Sprawa zakończyła się we wtorek, kiedy Senat ją zatwierdził Zatwierdzenie pakietu pomocy zagranicznej o wartości 95 miliardów dolarów Kwota prawie 61 miliardów dolarów dla Ukrainy oznacza długo oczekiwane zwycięstwo w polityce zagranicznej Bidena, który przez ostatnie dwa lata zabiegał o poparcie Zachodu dla rozdartego wojną kraju w jego walce z Rosją. W międzyczasie prezydent toczył u siebie własną walkę o zatwierdzenie większej pomocy w obliczu oporu części Republikanów. Biden podpisał ustawę – która zapewnia także ponad 26 miliardów dolarów dla Izraela i pomocy humanitarnej oraz ponad 8 miliardów dolarów dla regionu Indo-Pacyfiku, w tym Tajwanu – w środę rano.

Nawiązał do długiego procesu uchwalania pomocy w przemówieniu oznaczającym, że ustawa stała się obowiązującym prawem, mówiąc: „Jestem wdzięczny wszystkim członkom Kongresu – Demokratom, Republikanom i niezależnym – którzy głosowali za tą ustawą trudny. Powinno być łatwiej i byłoby łatwiej.” „Powinno to nastąpić wcześniej. Ale ostatecznie zrobiliśmy to, co zawsze robi Ameryka: dotarliśmy do momentu, zjednoczyliśmy się i udało się”.

Biden starał się już na wczesnym etapie promować agresywny pakiet pomocowy, wykorzystując przemówienie w Gabinecie Owalnym w połowie października, aby powiązać walkę Ukrainy z Rosją z rozwijającą się wojną Izraela z Hamasem, przygotowując się do złożenia przed Kongresem nowego wniosku o finansowanie.

„Hamas i Putin reprezentują różne zagrożenia, ale łączy ich jedno: obaj chcą całkowicie wyeliminować demokrację obok, całkowicie ją zniszczyć” – powiedział Biden w tym przemówieniu. „Nie możemy pozwolić, aby drobna, wściekła, partyzancka polityka stanęła na przeszkodzie naszym obowiązkom jako wielkiego narodu. Nie możemy i nie pozwolimy, aby zwyciężyli terroryści tacy jak Hamas i tyrani tacy jak Putin”.

Niecały tydzień po tym przemówieniu Biały Dom stanął przed zadaniem współpracy z nowym marszałkiem Izby, który był mu stosunkowo nieznany i który wcześniej jako szeregowy członek głosował przeciwko pomocy dla Ukrainy.

Prezydent poinstruował swój zespół, aby pozostawał w stałym kontakcie z Johnsonem, przywódcą Demokratów w Izbie Reprezentantów Hakeemem Jeffriesem, przywódcą większości w Senacie Chuckiem Schumerem i przywódcą mniejszości w Senacie Mitchem McConnellem, zdecydowanym zwolennikiem większej pomocy dla Ukrainy.

Kolejna wczesna dyrektywa prezydenta dla jego zespołu – starajcie się w miarę możliwości powstrzymywać od ukierunkowanych ataków na Johnsona i zamiast tego skupiajcie się na większej potrzebie działania Republikanów, dając, miejmy nadzieję, więcej przestrzeni na produktywne rozmowy.

„Ciągle powtarzał: «Mów dalej». Pracuj dalej.' Wiesz, szukaj dalej sposobów na rozwiązanie różnic. „To była jego tendencja” – powiedział Steve Ricchetti, doradca prezydenta.

Ricchetti i Shawanza Goff, dyrektor ds. legislacyjnych, byli głównymi łącznikami między Białym Domem a Johnsonem i jego zespołem. Ricchetti regularnie rozmawiał z Johnsonem przez ostatnie cztery tygodnie, a w grudniu i marcu wraz z Gove udał się na Kapitol, aby spotkać się z Johnsonem i jego zespołem. Często rozmawiali z personelem Johnsona, w tym spotykali się w Białym Domu i na Kapitolu.

W międzyczasie szef sztabu Białego Domu Jeff Zients, Ricchetti i Goff niemal codziennie rozmawiali ze Schumerem, Jeffriesem i ich sztabami, aby ustalić strategię dalszego rozwoju pomocy dla Ukrainy. Zients, Ricchetti, Goff i Young również pozostają w stałym kontakcie z McConnellem, który pragnie wesprzeć wysiłki w Senacie.

Administracja ułatwiała także regularne spotkania informacyjne dla członków Izby Reprezentantów na temat Ukrainy, ściśle współpracując z przewodniczącymi dwupartyjnych komisji bezpieczeństwa narodowego, w tym z przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów Michaelem McCaulem i przewodniczącym Stałej Specjalnej Komisji Izby Reprezentantów ds. Wywiadu Michaelem Turnerem.

Dyrektor CIA Bill Burns gościł pod koniec marca personel Johnsona, aby porozmawiać o tragicznej sytuacji na Ukrainie, a także o spotkaniach informacyjnych prowadzonych przez republikańskich przewodniczących odpowiednich komisji bezpieczeństwa narodowego.

Ambasador USA na Ukrainie Bridget Brink spotkała się z Johnsonem, McConnellem i innymi senatorami Partii Republikańskiej, a także personelem Partii Republikańskiej w Izbie Reprezentantów i Senacie. Departament Obrony przeprowadził odprawy dla Republikanów w Izbie Reprezentantów, a administracja poinformowała o tym także przedstawicieli Chipa Roya z Teksasu i Ralpha Normana z Karoliny Południowej, na prośbę Johnsona, podali urzędnicy administracji.

W Białym Domu kadra kierownicza Bidena codziennie rano zbierała się przy owalnym stole w biurze Zientsa, aby zastanowić się, jak podkreślić potrzebę większej pomocy. W spotkaniach tych uczestniczyli Zients, Ricchetti, Goff, Young, starsza doradczyni Anita Dunn, Sullivan i zastępca doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego John Finer.

Tuż po Święcie Dziękczynienia prezydent nalegał, aby jego doradcy wyjaśnili, że fundusze się wyczerpują i że Kongres musi działać. Young, Sullivan i sekretarz obrony Lloyd Austin spotkali się z przywódcami Kongresu, aby przekazać tę wiadomość. Young wysłał ostro sformułowany list do prawodawców, ostrzegając, że Stany Zjednoczone właśnie to zrobią „Ukraińskie rzepki na polu bitwy”, jeśli finansowanie nie zostanie zatwierdzone.

Biały Dom zwrócił się nawet do prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego o bezpośrednią prezentację Johnsonowi na spotkaniu tuż przed Bożym Narodzeniem w Waszyngtonie. Ale nawet Biden zdawał się to potwierdzać Trudna droga przed Ukrainą Podczas spotkania z Zełenskim w Białym Domu powiedział, że Stany Zjednoczone będą nadal dostarczać temu krajowi broń i sprzęt wojskowy „tak długo, jak to możliwe”, co stanowi niewielką zmianę w stosunku do jego poprzedniego zobowiązania do wspierania Ukrainy „tak długo, jak będzie to konieczne” .”

Po rozpoczęciu roku bez porozumienia prezydent Johnson zaprosił McConnella, Jeffriesa, Schumera i przewodniczących Komitetu Bezpieczeństwa Narodowego do Białego Domu, aby przedstawili argumenty za pomocą dla Ukrainy. Sullivan i dyrektor wywiadu narodowego Avril Haines przedstawili konkretne przykłady potencjalnych konsekwencji nieotrzymania przez Ukrainę dodatkowego finansowania ze Stanów Zjednoczonych.

Jednak rozmowy te ujawniły również potrzebę działań, aby zaradzić napływowi migrantów na południową granicę USA, który stał się zbyt dużym problemem politycznym, aby prezydent i jego współpracownicy mogli go zignorować. Senatorowie Partii Republikańskiej i Demokratycznej od miesięcy pracują nad środkiem bezpieczeństwa granic w połączeniu z pomocą dla Ukrainy i Izraela. Jako ostatnia weszła ponadpartyjna grupa senatorów w ramach umowy zawartej na początku lutego Drzwi zdawały się być otwarte.

Na prośbę byłego prezydenta Donalda TrumpaDrzwi zostały zamknięte, a transakcja upadła. Biden publicznie oskarżył Republikanów w Kongresie Nieudany pakiet

Następnie przywódcy Senatu wkrótce potem przedstawili uzupełniający ponadpartyjny pakiet bezpieczeństwa narodowego bez porozumienia granicznego, co ponownie skierowało sprawę Johnsona w Izbę.

Pod koniec lutego Biden ponownie gościł Johnsona i przywódców Kongresu w Białym Domu, aby omówić wysiłki na rzecz uniknięcia częściowego zawieszenia działalności rządu i zaapelować o większą pomoc dla Ukrainy. Burns był pod ręką, aby wyjaśnić, jaki wpływ na Ukrainę miało to, że jej siły radziły sobie z niskim poziomem amunicji w związku ze spowolnieniem wydatków na pomoc w miarę upływu dwóch lat wojny.

W ciągu następnych sześciu tygodni urzędnicy administracji zauważyli rosnące poczucie pilności działań, w miarę jak prawodawcy w dalszym ciągu otrzymywali więcej ocen i odpraw na temat pola bitwy. Ale atak Iranu na Izrael 13 kwietnia^{Zmieniło to także dynamikę, nabierając w kolejnych dniach dynamiki pomocy budowlanej w Izraelu.}

Dzień po ataku Johnson zasygnalizował Jeffriesowi, że jest skłonny wesprzeć pomoc zagraniczną, co rozgniewało jego prawą flankę i zagroziło przyszłości jego prezydentury. Następnego dnia Biden i Johnson rozmawiali telefonicznie, gdy spiker Izby poinformował go o planie dalszych prac nad pakietem pomocowym. Rzecznik powiedział reporterom, że zdecydował się na głosowanie w sprawie pomocy ze względu na „przyspieszające wydarzenia na świecie”.

Odprawa Burnsa, która przedstawiła ponury obraz sytuacji na polu bitwy na Ukrainie i globalnych konsekwencji bierności, była jedną z motywacji Johnsona do popchnięcia pakietu pomocowego do przodu, nawet gdy jego przyszłość polityczna wisiała na włosku, jak poinformowały wcześniej źródła CNN . Powietrze.

W sobotę Izba Reprezentantów ostatecznie przyjęła pakiet pomocowy o wartości 95 miliardów dolarów – moment ten Biden uczcił w osobnych rozmowach z marszałkiem i Jeffriesem. Środek pomocy dla Ukrainy został przyjęty przy poparciu 210 Demokratów i 101 Republikanów

Przed ostatnim fragmentem Biden rozmawiał w poniedziałek z Zełenskim, zapewniając go, że pomoc jest w drodze po miesiącach oczekiwania.

„Omawialiśmy treść nadchodzącego pakietu pomocy wojskowej USA” – powiedział Zełenski. Dodał: „Prezydent zapewnił mnie, że pakiet zostanie szybko zatwierdzony, będzie potężny i wzmocni naszą obronę powietrzną oraz nasze zdolności dalekiego zasięgu i artyleryjskie”.