„Dziewiętnastowieczne” artefakty znalezione w Polsce pochodzą w rzeczywistości ze starożytnego Egiptu i Rzymu

Brązowe posągi egipskich i rzymskich bóstw Ozyrysa i Bachusa odkryte w ubiegłym roku we wschodniej Polsce, początkowo uważane za pochodzące z XIX wieku, obecnie pochodzą ze starożytnego Egiptu i Rzymu.

Konserwator zabytków województwa lubelskiego potwierdził, że wizerunek Ozyrysa pochodzi z I tysiąclecia pne, a wizerunek Bachusa z I wieku naszej ery.

Odkrycia dokonano w maju 2022 roku na terenie okazałej rezydencji należącej do miejscowych właścicieli ziemskich rodziny Gleniewskich. Doprowadziło to do początkowych spekulacji, że figury były częścią ich dekoracji wnętrz od czasu wybudowania domu w XIX wieku.

Jednak bezprecedensowy charakter znaleziska zawsze poddawał w wątpliwość tę teorię, a teraz eksperci z Działu Archeologii Muzeum Narodowego w Lublinie i Uniwersytetu Warszawskiego potwierdzili, że przedmioty te rzeczywiście pochodzą z czasów starożytnych.

Łukasz Miechowicz z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk powiedział PAP, że eksponaty należały do ​​osobistych antyków zamożnej rodziny Kliniewskich przechowywanych w ich domu w Kłuskowiczu.

Gdy w 1942 roku nazistowscy okupanci zajęli majątek i przeznaczyli go na leczenie rannych żołnierzy Wehrmachtu, Kliniewscy zostali szybko zmuszeni do opuszczenia domu.

Doprowadziło to do spekulacji, że posągi zostały ukryte przez rodzinę, aby chronić je przed Niemcami lub w czasie wojny, kiedy pałac został splądrowany po wojnie. Lokalny mieszkaniec niedawno odkrył zakopany w pobliżu XVII-wieczny miecz, który mógł należeć do kolekcji rodziny.

Mickowicz uważa, że ​​posąg Ozyrysa mogła zostać zakupiona przez Marię Kleniewską podczas czteromiesięcznego pobytu w Egipcie w 1904 r., o czym pisała w swoich wspomnieniach.

Tymczasem Michowicz mówi, że popiersie Bachusa mogło znajdować się w grobowcu odkrytym w 1906 r., datowanym na okres kultury przeworskiej na terenach dzisiejszej Polski, między III w. p.n.e. a V w. n.e.

Popiersie mogło być częścią statywu używanego do celów ceremonialnych, podobnie jak ten, który znajduje się obecnie w British Museum w Londynie po odkryciu go w pobliżu Wezuwiusza w XVIII wieku.

Zabytki trafią teraz do kolekcji Muzeum Narodowego w Lublinie.

Źródło głównego obrazu: Łukasz Miechowicz, Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków / Facebook