Upamiętnienie Bezimiennych żydowskich ofiar Holokaustu w Polsce

Artykuł dotyczący członkostwa NRPLUS

{I}
F Powinien być tylko jeden symbol Holokaustu – obóz koncentracyjny poświęcony wyłącznie zabijaniu na skalę przemysłową. Ogółem 2,7 miliona Żydów zostali zabici Bełżec, Sobibór, Treblinka, Chełmno, a na terenie kompleksu Auschwitz Birkenau. Obozy zagłady były logicznym punktem końcowym nazistowskiego ludobójstwa, „rozwiązaniem” nie tylko ostatecznym, ale skutecznym i do pewnego stopnia niewidocznym.

Kolejny milion Żydów zginęło za murami i drutami kolczastymi innych obozów lub gett, a kolejne miliony zostały zamordowane tam, gdzie mieszkały, często na widoku, mordowane w – lub częściej poza – wsiami, miasteczkami i miastami. Wschodu. Zostali zmasakrowani przez SS, Wehrmacht (w przerwie od „czystej wojny”), Grupy grupowePrzez Bataliony policyjne (Podobnie jak „zwykli ludzie” opisywani przez Christophera Browninga Książka o tym samym tytule) oraz przez zagraniczne spółki zależne.

Pogromy te rozpoczęły się wraz z inwazją Niemiec na Polskę, ale po ataku Niemiec na Związek Radziecki w czerwcu 1941 roku stały się nieskończenie bardziej systematyczne i nieskończenie bardziej śmiercionośne na rozległym terytorium okupowanym przez Niemcy. Wschodnie części przedwojennej Polski zostały zaanektowane przez Moskwę na mocy postanowień z 1939 roku Pakt Ribbentrop-MołotowChociaż szwadrony śmierci Hitlera Dryfował również dobrze na zachód Dawna linia podziału między nazistami a ich sowieckimi sojusznikami.

Prawie osiem dekad po Niemcach zniszczony Większa część Warszawy posiada pewne luki w historycznym tle miasta Wciąż się uzupełniam. Ten proces naprawy i odbudowy wykracza poza zabudowę stolicy Polski. Podczas wyjazdu do Warszawy w maju 2023 r. moja grupa podróżnicza odwiedziła Ministerstwo Kultury. Na jednej ze ścian wisi pusta ramka na zdjęcie, fragment Szeroka kampania Pokazuje artefakty kultury zrabowane przez Niemców i Sowietów. Niektóre zostały odrestaurowane, a inne można było zrobić.

Ale jeśli śmierć 6 milionów do Obywatele polscy, z których 3 miliony stanowili Żydzi, podczas II wojny światowej nigdy nie mogli zostać zniszczeni i uznani. Poległych upamiętnia się w pomnikach, muzeach, a zwłaszcza w obozach koncentracyjnych, miejscach pozostawionych przez Niemców i utrwalaniu śladów zbrodni.

Organizatorzy Holokaustu wykazywali się niezwykłą skrupulatnością. Nazwiska większości ofiar zachowały się dzięki uzupełnieniu ksiąg informacjami zebranymi po wojnie. Yad Vashem, Centrum Pamięci o Holokauście w Jerozolimie zawiera nazwiska (gdzie je znaleziono) i inne szczegóły dotyczące ponad 4,8 miliona zabitych Żydów. To jest ważne. W opieraniu opinii kryje się niewygodna prawda Przypisywany Stalinowi„Jedna śmierć to tragedia, milion zgonów to statystyka”. Jednak im więcej wiemy o ludziach, którzy złożyli ofiarę Holokaustu, tym trudniej jest sprowadzić ich do liczbowych abstrakcji lub, co gorsza, zignorować lub nawet zaprzeczyć, jak i dlaczego zginęli. Nadal Jedna z ostatnich ankiet Około 20 procent Amerykanów w wieku od 18 do 29 lat uważa obecnie, że Holokaust to mit (kolejne 30 procent tak czy inaczej nie ma pewności).

Nie zidentyfikowano jeszcze ponad miliona ofiar. Dla prowadzących Yad Vashem, To jest „Musi się utrzymywać imperatyw moralny… w wysiłkach mających na celu odzyskanie ich imion i… odzyskać swoją tożsamość” (moje podkreślenie dodano). Wielu bezimiennych zginęło w masakrze kul, a ich ciała pozostawiono, aby zgniły lub wrzucono do masowych grobów. W Polsce takie groby odnajduje się czasem przez przypadek, ale są i tacy, którzy nie godzą się z tym. A jeden z nich jest biznesmenem Zbigniew Niżyński, rzadkiego protestanta w katolickiej Polsce, jedna osoba określiła mnie jako „baptystę na rowerze”. Spędził lata – tak, głównie na rowerze – po starych polach śmierci na polskiej wsi, szukając nieoznaczonych masowych grobów Holokaustu. W 2008 roku założył Fundacja Trwała Pamięć Nadal pełni funkcję prezesa, wykonując inspirującą pracę Inni do zrobienia Ten sam.

Jego historia oparta jest na A Dokument z 2010 roku, Zachowanie pamięci: upamiętnianie masowych grobów Żydów w Polsce. W pewnym momencie filmu starszy mężczyzna opowiada Niżyńskiemu, jak jako 13-letni chłopiec pasł bydło, kiedy w pobliskim lesie zobaczył „ponad stu” Żydów zastrzelonych z karabinu maszynowego. Żyjąc w powojennym reżimie komunistycznym, który czasami był antysemicki, ale konsekwentnie podejrzliwy wobec tych, którzy mówili za dużo o przeszłości, tacy świadkowie zwykle milczeli. Ale odkąd komuniści zniknęli, mogli powiedzieć osobom z zewnątrz, co widzieli lub wiedzieli – i gdzie znajdowały się masowe groby.

Pokazując te miejsca, które na powierzchni są nie do odróżnienia od pól, dolin i lasów, w których się znajdują, Niżyński opisuje, że „poczucie ciszy i opuszczenia jest przerażające”. Ludzie „tam odpoczywali i nie było nikogo, kto by się nimi opiekował”. „Poczuł się zobowiązany przypomnieć [these] Miejsca.” Dawno temu urodzony w Nowym Jorku naczelny rabin Polski, Michaela Sudricha, zaangażowany. Później Harleya LipmanaA Udany Do akcji włączył się amerykański biznesmen i filantrop mający rodzinne korzenie w Polsce. LipmanaProducent wykonawczy Zachowanie pamięci, przedstawił się, powiedział mi w zeszłym roku, Niziński pracuje za pośrednictwem Schudricha i nalegał – nie przyjąłem tego zbyt dobrze – aby zapewnił wsparcie finansowe, co nadal robi. Kiedy rozmawialiśmy, Lipman wspomniał o wadze, jaką przywiązywał do koncepcji żydowskiej Tikkun Olam„Naprawianie świata”.

W Zachowanie pamięciLipman zauważa, że ​​w Holokauście zginęło 86 jego bliskich i że chce dopilnować, aby Żydom „rozstrzelanym w lesie” przyznano „honor, na jaki zasługują, przynajmniej śmiercią, poprzez uczczenie ich pamięci”. Miało to nastąpić „poprzez wzniesienie pomnika, który będzie trwał wiecznie i pokaże, co zrobili im naziści”. W filmie poświęcono pomniki na dwóch masowych grobach, ale narrator dochodzi do wniosku, że biorąc pod uwagę wiek świadków, „nie ma szans na poznanie większej części tej historii”.

Narrator na szczęście się myli. Trust kontynuował poszukiwania tych grobów i rzeczywiście wiele z nich udało się odnaleźć. Po zbadaniu, co wydarzyło się w tych miejscach, często umieszcza się kamienie pamiątkowe dzięki funduszom Lipmana. Czasami udaje się odkryć nazwiska ofiar, ale nie wiedząc, kto jest tam pochowany, uznaje się ich istnienie, czczo się pamięć i rejestruje się ich los. Łącznie około 70 obiektów, Niżyński W wywiadzie z maja ubiegłego roku przywołano obecnie, ale to tylko jedna czwarta masowych grobów, o których „dowiedzieliśmy się”. Musi być niezliczona ilość innych, nieznanych.

Lipman, członek naszego zespołu w Warszawie, został odznaczony przez Ministra Kultury medalem za wsparcie prac nad masowymi grobami. Przypomniał, że tego dnia na cmentarzu odbędzie się nabożeństwo żałobne. Po kilku godzinach niektórzy z nas wraz z rabinem Shudrichem jechali autobusem jadącym na południowy wschód. LeogadiaWieś położona około 40 mil od Warszawy.

Zanim dotarliśmy, wielu Wieśniacy Jego sąsiedztwo dopełnia czarny kamień pamiątkowy wzniesiony w 2014 roku. Jak wynika z relacji opublikowanej przez trust Oznaczało to wówczas grób dwunastu Żydów, którzy uciekli z pobliskiego obozu pracy niewolniczej. Zostały odbite przez Niemców w październiku 1943 roku został zwolniony. Nikt nie wie, kim są, ale nawet niekompletność tej pamięci ma swoją moc. Milion ludzi poszło na groby Wielkiej Brytanii Nieznany wojownik W ciągu pięciu dni od jego pochówku w londyńskim opactwie Westminster w 1920 r. wielu doszło do wniosku, że w jakiś sposób nie był świadomy swojego zaginionego grobu.

Wśród osób, które uczestniczyły w poświęceniu pomnika w 2014 r., było 15 Izraelczyków, każdy mający polskie korzenie i mający krewnych zabitych podczas wojny. „Kto wie” – powiedział ich przewodnik – „może pochowani są tu ich krewni…”. Takie pomniki przekształcają te niegdyś zaniedbane miejsca w odpowiednik cmentarzy nieznanego, miejsca żałoby, pamięci i refleksji, a nawet miejsca ostrzeżenia.

W ten pochmurny majowy dzień 2023 r. część obecnych zapaliła znicze, a inni złożyli kwiaty u podstawy pomnika. Wśród prelegentów byli Lippmann, Niżyński i Schudrich. Schudrich odmówił modlitwy i zaśpiewał Psalm 23. Uroczystość była cicha i głęboko poruszająca.

Po uroczystości Niżyński wspomniał, że chce mi coś pokazać. Szliśmy lekkim nachyleniem w stronę torów kolejowych. Niedaleko nich znajduje się niewielka płyta nagrobna z gwiazdą Dawida, datą (1942) i napisem z rozdzierającym serce streszczeniem: „Tu leży Żyd”. Żyd wyskoczył z pociągu do Treblinki. Koła pociągu odcięły mu jedną nogę, a później został zastrzelony przez niemiecki patrol. Miejscowym nakazano go pochować i tak też uczynili, ale tego samotnego, anonimowego mężczyzny nie można było zapomnieć. W 2014 roku jego śmierć została naznaczona długo oczekiwanym zaszczytem. To samo dzisiaj.