:max_bytes(150000):strip_icc()/Survivor4603262403-bc77672556f243dba2e5337d926fa3b0.JPG)
Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.
CNN
—
Niezwykła rogata kometa, znana z serii niedawnych wybuchów, będzie widoczna na nocnym niebie przez resztę marca, a astronomowie spodziewają się, że tak zwana Diabelska Kometa będzie pojawiać się rzadko w marcu. Całkowite zaćmienie słońca 8 kwietnia.
Dokładnie to, dlaczego dynamiczna kometa przybiera kształt, który doprowadził do porównań ze statkiem kosmicznym Sokół Millennium z filmów „Gwiezdne Wojny”, gdy jest aktywna wybuchowo, pozostaje dla naukowców tajemnicą. Jednak to ciało niebieskie okrąża Słońce tylko raz na około 71 lat, podobnie jak Kometa Halleya, co sprawia, że jego perspektywy na bliższe obserwacje są jedyną w życiu okazją.
Biorąc pod uwagę, że kometa nie zbliży się ponownie do Ziemi przez dziesięciolecia, zbiorowe obserwacje astronomów mogą dostarczyć kluczowych informacji na temat prawdziwej natury i zachowania Pons Brooks.
Ciało niebieskie, oficjalnie znane jako Kometa 12P/Pons-Brooks, najbliżej Słońca przejdzie 21 kwietnia w odległości 119,7 mln km. Od naszej gwiazdy. Kometa minie wówczas najbliższe podejście do Ziemi 2 czerwca, ale będzie znajdować się w odległości 224,4 miliona kilometrów od naszej planety i nie będzie stanowić żadnego zagrożenia.
Według dr Paula Chodasa, dyrektora Centrum Badań Obiektów Blisko Ziemi i Davida Farnocchii, inżyniera nawigacji, z Laboratorium Napędów Odrzutowych NASA, dla mieszkańców półkuli północnej najlepsze warunki pogodowe zapewnią ostatnie 10 dni marca. w 2018 r. Pasadena, USA Kalifornia.
„Kometa nieznacznie się rozjaśni, gdy zbliży się do Słońca, i powinna być widoczna gołym okiem na zachodzie około godzinę po zachodzie słońca” – wynika ze wspólnego e-maila Chodasa i Farnocchii. „Powinieneś udać się gdzieś z dala od świateł miasta i z niezakłóconym widokiem na zachodni horyzont. Wskazane byłoby użycie lornetki, ponieważ bez niej zlokalizowanie komety może być trudne.”
Po 2 kwietnia kometa znajdzie się w drodze na dzienne niebo i nie będzie już widoczna dla nocnych obserwatorów nieba, ale będzie widoczna, gdy cień Księżyca chwilowo zasłoni tarczę Słońca 8 kwietnia.
„Kometa będzie znajdować się około 25 stopni od zaćmionego Słońca” – przekazali Chodas i Varnocchia e-mailem. „Znalezienie komety podczas całkowitego zaćmienia Słońca, podobnie jak szeregu planet, powinno być dość łatwe, ale w ciągu tych czterech minut należy skupić się przede wszystkim na zaćmienie Samo!”
Gdy kometa osiągnie swój najbliższy punkt od Słońca, zwany peryhelium, pod koniec kwietnia ciało niebieskie przesunie się na południowe nocne niebo i będzie widoczne tylko dla osób z półkuli południowej.
Dwóch płodnych odkrywców, Jean-Louis Pons i William Robert Brooks, niezależnie zaobserwowało Diabelską Kometę po raz pierwszy w 1812 roku. Jednak kometa prawdopodobnie odbyła wiele okrążeń Słońca na przestrzeni tysięcy lat, na długo zanim astronomowie uwierzyli, że komety są czymkolwiek innym. „W atmosferze jest coś dziwnego” – powiedział dr Dave Schleicher, astronom z Obserwatorium Lowell w Arizonie.
Astronomowie szacują, że średnica masywnej komety wynosi od 10 do 20 kilometrów, powiedział astronom dr Teddy Carretta, doktorant w Obserwatorium Lowell.
Schleicher powiedział, że ten rzadki gość ma zielony wygląd, typowy dla większości komet, ponieważ zawiera dwuatomowe cząsteczki węgla, które pochłaniają światło słoneczne i emitują kolor, który z naszej perspektywy wydaje się zielony.
Pons Brooks przykuła ostatnio uwagę astronomów po tym, jak wykazała interesujące zachowanie, które spowodowało, że kometa miała rogaty wygląd i przeleciała nad naszym Układem Słonecznym.
W ciągu ostatnich ośmiu miesięcy kometa była świadkiem wielu eksplozji, w wyniku których wypluwały gaz i pył. Chociaż takie uwolnienia nie są rzadkością w przypadku komet, a w przypadku innych komet zaobserwowano kształt półksiężyca lub Pac-Mana, trudno jest ustalić, co jest normalne w przypadku Pons Brooks.
„Powiedziałbym, że jest to dość niezwykłe, biorąc pod uwagę liczbę eksplozji, które miały miejsce” – powiedział Schleicher. „Z drugiej strony to nie jest tak, że masz dobre zapisy z przeszłości, które pozwoliłyby ci wiedzieć, co jest typowe. Podejrzewam, że biorąc pod uwagę dość dużą liczbę eksplozji, które miały miejsce w ciągu ostatnich ośmiu miesięcy, jest całkiem jasne, że jest to regularne występy Ponce'a Brooksa.
Projekt Gianluca Masi/Wirtualnego Teleskopu
Projekt Virtual Telescope Project uchwycił widok komety nad Manciano, w regionie Toskanii we Włoszech, pod najciemniejszym niebem półwyspu.
Komety to kawałki pyłu, skał i lodu, zasadniczo zamrożone pozostałości po powstaniu Układu Słonecznego. Zawierają również pierwiastki zamrażające, takie jak dwutlenek i tlenek węgla.
Schleicher powiedział, że komety nagrzewają się i świecą, gdy zbliżają się do Słońca, a niektóre zamrożone gazy przechowywane w kometach nie muszą być długo podgrzewane, zanim zaczną zamieniać się w parę.
„Uważamy, że głównym czynnikiem napędzającym jest oczywiście ogrzewanie słoneczne” – powiedział. „Kometa nadchodzi; od lat była zamarznięta. Ciepło będzie przedostawać się z powierzchni w dół, gdziekolwiek znajduje się lód z dwutlenkiem węgla lub tlenkiem węgla.
Astronomowie podejrzewają, że eksplozje Ponsa-Brooksa miały miejsce w wyniku powtarzających się zdarzeń, podczas których ciepło odparowuje materię wewnątrz komety, powodując wzrost ciśnienia i przebicie powierzchni. Chociaż eksplozja gazu nie byłaby widoczna przez teleskopy, wyrzucony z niej pył spowodowałby zdarzenia podobne do obserwowanych w Ponce Brooks, powiedział Schleicher.
Naukowcy prześledzili strumienie materiału wystrzeliwane z komety podczas jej eksplozji do dwóch obszarów źródłowych na jej powierzchni. Astronomowie są zaskoczeni, dlaczego „cała powierzchnia nie eksploduje jak szalona” – powiedział Schleicher.
Obserwacje sugerują, że lód odpadł z większości powierzchni lub że lód wyparował, pozostawiając po sobie jedynie brud, ale astronomowie „nie są do końca pewni, który z tych mechanizmów rządzi widowiska” – powiedział.
Splot splotów wydarzeń Możliwy Przyczyniło się to do charakterystycznego wyglądu Ponce Brookesa, ale może to być również spowodowane naszym widokiem na kometę, powiedział Carretta.
„To są rzeczy trójwymiarowe” – powiedział Carretta. „Kiedy robimy zdjęcia nocnego nieba, robimy je w ograniczonej gamie kolorów i wszystkie są płaskie w dwóch wymiarach. Dzięki temu rzeczy, które w przeciwnym razie miałyby dla ciebie sens, gdybyś był w stanie wstać i przejdź się i zobacz je z dwóch różnych perspektyw, wyglądają na znacznie bardziej złożone, niż są w rzeczywistości.
Astronomowie monitorują Pons Brooks w nadziei, że ujawnią więcej szczegółów na temat szybkości wirowania, czyli szybkości, z jaką wirują komety poruszające się w przestrzeni. Okres rotacji Ponsa Brookesa wynosi 57 godzin, czyli dłużej niż oczekiwano, a astronomowie chcą wiedzieć, czy dżety materiału emitowane przez kometę przyspieszają ją, czy spowalniają.
Jednak Schleicher zaleca obserwację komety teraz, a nie podczas zaćmienia.
„Przez te wszystkie lata widziałem wiele komet. Widziałem tylko dwa całkowite zaćmienia, a to byłoby nr 3. Pierwsze, które widziałem, miało miejsce w 1991 r., z Baja. To było niezwykłe. Pamiętam zdając sobie sprawę, że to nic dziwnego, uznano to za najbardziej niesamowite widowisko w „Niebo może zobaczyć każdy na Ziemi. Ruszaj w drogę i zobacz wszystko. Nie zrozumiesz tego, dopóki go nie zobaczysz”.
„Odkrywca. Nieprzepraszający przedsiębiorca. Fanatyk alkoholu. Certyfikowany pisarz. Wannabe tv ewangelista. Fanatyk Twittera. Student. Badacz sieci. Miłośnik podróży.”
More Stories
SpaceX wystrzeliło rakietę Falcon 9 w ramach swojej rekordowej 20. misji
Naukowcy odkrywają „niespodziankę”, która zmienia ich rozumienie wszechświata
Znalezienie najbardziej obiecujących oznak życia na innej planecie, dzięki uprzejmości Jamesa Webba