Spotkania w Los Angeles i Nowym Jorku podkreślają silne wsparcie ze strony innych związków zawodowych – Deadline

GT

Zaktualizowano o szczegóły spotkania w Los Angeles… Drugiego dnia pierwszego od 15 lat strajku Gildii Scenarzystów Ameryki, gildia organizuje duże spotkania na obu wybrzeżach, na których członkowie szczegółowo opisują, jak się tu dostali, co się dzieje i co dalej.

Linie pikiet zerwały się w środę, gdy WGA East zgromadziło się w The Great Hall w Cooper Union w Nowym Jorku, a WGA West zebrało się w Shrine Auditorium w Los Angeles. Wydarzenie na pierwszym zaplanowano na 18:00 ET, a spotkanie z tłumem na drugim zaplanowano na 19:00 czasu pacyficznego. Wielka Sala może pomieścić prawie 1000 osób, a dawna świątynia, w której odbywały się ceremonie rozdania Oscarów, może pomieścić około 6000 osób.

Chociaż rozpoczęcie spotkania w Wielkiej Sali trwało trochę dłużej niż oczekiwano, według źródeł na miejscu tłum wyraźnie się rozgrzał. Członkowie WGA nagrodzili wielkim aplauzem solidarność ze strony innych związków zawodowych i związków zawodowych, takich jak IATSE. „Cały ruch robotniczy jest za nami” – powiedział tłumowi jeden z przywódców WGA. „Biały Dom jest za nami”.

Chociaż rozpoczęcie spotkania w Wielkiej Sali trwało nieco dłużej, niż oczekiwano, według źródeł na miejscu tłum był wyraźnie podekscytowany. Członkowie WGA nagrodzili wielkim aplauzem solidarność ze strony innych związków zawodowych i związków zawodowych, takich jak IATSE. „Cały ruch robotniczy jest za nami” – powiedział tłumowi jeden z przywódców WGA. „Biały Dom jest za nami”.

Wydarzenie, którego gospodarzem było dziś w Sanktuarium na Zachodnim Wybrzeżu, również rozpoczęło się później niż planowano, ze względu na dużą liczbę zameldowań, i spotkało się z uwagami poparcia ze strony przewodniczącego Komitetu Negocjacyjnego DGA, Johna Aventa, a także liderów z IATSE i SAG- Liderzy AFTRA. Prezes Hollywood Teamsters, Lindsey Dougherty, również udzieliła WGA silnego poparcia i otrzymała owację na stojąco od 18-tysięcznej publiczności związkowej, jak słyszymy.

Być może najgłośniejsza i najbardziej intensywna owacja tego wieczoru przypadła głównej negocjatorce WGA, Elaine Stutzman. Tłum szybko wstał z owacją na stojąco dla Stutzmana wcześniej tego wieczoru.

Oba spotkania na obu wybrzeżach dały członkom przegląd żądań i celów związku w ostatecznie nieudanych rozmowach ze studiami, które doprowadziły do ​​rozpoczęcia w tym tygodniu największego ruchu robotniczego w Hollywood od 2008 roku.

Ostateczny termin Porozmawiaj z kilkoma osobami na Manhattanie przed rozpoczęciem tego spotkania.

Wkrótce po dołączeniu do WGA John Mahon po raz pierwszy zetknął się ze światem, w którym chciał, aby wszyscy scenarzyści komedii telewizyjnych, tacy jak on, mogli żyć i pracować: był na planie, a przed nim produkcja, do której był przywiązany, on napisał.

„To naprawdę uczy cię jako pisarza, aby mieć tego rodzaju specyficzne doświadczenie” – powiedział Mahon w środę wieczorem po marszu z innymi niesamowitymi pisarzami WGA przez Manhattan na spotkanie członków gildii w Cooper Union College. „Ponieważ możesz zobaczyć ograniczenia; możesz zobaczyć, jak twoje pomysły są faktycznie realizowane. Kiedy piszesz w pokoju, na papierze, łatwo jest wymyślić wszystkie te pomysły, ale zobaczyć je faktycznie wdrożone i być na bieżąco zestaw – to bezcenne doświadczenie”.

Utrata tego doświadczenia przez młodszych pisarzy jest jednym z powodów, dla których Mahone pisał Nasza flaga oznacza śmierć I dziewczynyPowiedział, że dołączył do pikiety w tym tygodniu. Dostęp do produktów, powiedział, „stał się dla nas ogromną przeszkodą”.

„Kiedyś płacono ci za pokrycie swojego odcinka na planie” – powiedział. „Ale te czasy minęły już kilka lat temu”.

Wśród osób udających się na środowe spotkanie członków związku na Manhattanie jest Alex Zaragoza, która dołączyła do WGA jako autorka wiadomości i kultury, a jej członkostwo ma zmienić jej karierę pisarską dla telewizji. Kiedy związek zagłosował za strajkiem, „Właśnie skończyłam pracę nad serialem, który nie trafił jeszcze do serialu”, powiedziała Saragossa, wręczając znak pikiety przedstawicielowi związku i przygotowując się do dołączenia do innych pisarzy w budynku Fundacji, również znanej jako Wielka Sala, w Cooper Union College na spotkanie Tylko dla członków Zamknięte dla prasy.

„Właśnie skończyłem, miesiąc temu, kolejny program, nad którym pracowałem”, powiedział Zaragoza, „więc naprawdę siedziałem i czekałem – dosłownie siedziałem i czekałem, aby zobaczyć, czy będę w stanie pracować i próbować zaplanować, co Zrobiłbym, gdybym nie mógł pracować w moim obecnym zawodzie, Moim obecnym zajęciem jest telewizja. Co mam robić, aby zarabiać pieniądze?”

Zaragoza opisała swoje doświadczenia z WGA w Vice, gdzie była przedstawicielem związku w komitecie negocjacyjnym, jako przełomowe.

Powiedziała: „Pierwszy raz miałam pracę związkową i różnica, jaką to zrobiło, sprawiła, że ​​poczułam się, jakbym nie była zagubiona, i naprawdę czułam się częścią jednostki, która walczyła o pracę zespołową, radziła sobie ze złymi menedżerami, upewniała się, że moi współpracownicy tam pracujący dostali odszkodowanie.” Wygodne, gdy muszą zwolnić pracowników — mam na myśli wiele rzeczy”.

Zgodziła się, że WGA żąda teraz zbyt wiele od swoich członków, ale powiedziała: „Oto sprawa: głosowaliśmy za tym. I w przeważającej większości głosowaliśmy tak, ponieważ wiemy, jak to jest ważne. Prosi o zbyt wiele, ale prosi o to, co potrzebujemy: Musimy walczyć … Co było Prawie 100 procent naszych członków jest gotowych wyjść na ulice, aby pikietować i zrzucić te czeki. Ponieważ wiemy, że dla większego dobra, większego dobra, dla naszej rzeczywistej przyszłości, to jest konieczne. I choć jest to trudne, właśnie to należy zrobić ”.

Ponad miesiąc po rozpoczęciu rozmów na temat nowego trójstronnego kontraktu między WGA a Sojuszem Producentów Filmowych i Telewizyjnych wszystko dobiegło końca pod koniec 1 maja, a istniejącej umowy pozostały tylko godziny. Pomimo prawie 98% mandatu do strajku, który członkowie WGA dali przywódcom związkowym w kwietniu, studia albo nie potraktowały poważnie możliwości akcji pracowniczej, albo tak naprawdę nie obchodziło ich to. Ponieważ obie strony były bardzo podzielone pod względem pieniędzy, przejrzystości, bezpieczeństwa pracy, a nawet roli pisarzy w ciągle zmieniającej się branży, kierownictwo WGA ogłosiło strajk, który rozpoczął się we wczesnych godzinach rannych 2 maja.

Ostatnim razem, gdy WGA strajkowało w latach 2007-2008, proces pracowniczy trwał 100 dni.