Richard Serra, który gruntownie przerobił rzeźbę, zmarł w wieku 85 lat

Jego matka, rosyjska żydowska imigrantka z Odessy, była oddana czytaniu i obserwowaniu, jak jej dzieci odnoszą sukcesy.

Pan Serra rysował nieustannie od najmłodszych lat – przyznał, że częściowo po to, by konkurować o uwagę rodziców ze swoim ekstrawaganckim starszym bratem, sportowcem Tonym. Jego rysunki były pod wrażeniem jego nauczyciela w trzeciej klasie, więc poprosiła matkę, aby zabierała go do muzeów. Zacząłem przedstawiać go ludziom jako artystę.

Tony Serra został prawnikiem znanym ze swoich lewicowych poglądów, zobowiązania do walki z ubóstwem i obrony Hueya Newtona, współzałożyciela Czarnych Panter i członków ekstremistycznej grupy Armia Wyzwolenia Symbionese. (Bracia nie rozmawiali ze sobą przez 25 lat, ale Richard Serra w końcu pomógł opłacić czesne pięciorga dzieci Tony'ego).

Po roku spędzonym na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, gdzie dołączył do postępowego Ruchu Studenckiego na rzecz Społeczeństwa Demokratycznego, pan Serra przeniósł się na Uniwersytet Kalifornijski w Santa Barbara, który zapamiętał jako mały, wysoce konkurencyjny uniwersytet „z dużo frazesów.” Sparingi tam i z powrotem. Brał tam udział w kursach u Margaret Mead, Aldousa Huxleya i Christophera Isherwooda, a specjalizował się w literaturze angielskiej, studiując sztukę u malarzy. Howarda Warshawa I Rico Lebrona.

Planował kontynuować studia literackie w szkole wyższej, kiedy pan Warshaw powiedział mu, że powinien rozważyć złożenie podania do szkoły artystycznej. Pan Serra wysłał zestaw rysunków na Uniwersytet Yale i zdobył stypendium. Do jego kolegów należeli tam pan Close, malarze Bryce Marden (zmarły w sierpniu) i W Rackstraw DownsI rzeźbiarz Nancy Graves, która została jego dziewczyną. Wśród swoich nauczycieli szczególny wpływ wywierał na niego malarz Filipa Gustona i kompozytor eksperymentalny Morton Feldman. Później opisał duże obrazy, które namalował w Yale, jako „tradycyjne dla Pollocka de Kooningsa”.

Stypendium podróżnicze w Yale, a następnie stypendium Fulbrighta, pozwoliły mu spędzić dwa lata w Europie u pani Graves, która również była stypendystką Fulbrighta. Pobrali się w 1964 roku w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnili się z kompozytorem Philipem Glassem. We Florencji we Włoszech, po objawieniu Velázqueza w Madrycie, pan Serra zaczął tworzyć zestawy składające się z pluszowych i żywych zwierząt w klatkach. Jego pierwsza indywidualna wystawa „Siedliska żywych zwierząt” odbyła się w Galleria La Salita w Rzymie w 1966 roku.