Pokrywa lodowa Grenlandii może stracić o 20% więcej lodu niż wcześniej mierzono

Wiadomo, że rozszerzająca się pokrywa lodowa Grenlandii kurczy się, szczególnie od lat 90. XX wieku, w wyniku globalnego ocieplenia spowodowanego zmianami klimatycznymi. Taki los podziela pokrywa lodowa Antarktydy i lodowce na całym świecie. Nowe badanie wykazało, że brakuje około 20% więcej pokrywy lodowej Grenlandii, niż wskazywały poprzednie szacunki.

Brakujący lód odrywał się i topił na wierzchołkach lodowców wokół Grenlandii. Nowe wyszukiwanie, Opublikowano w środę w czasopiśmie NatureZawiera szczegółowy opis procesu, o którym naukowcy wiedzieli, że zachodzi, ale którego nie udało mu się kompleksowo zmierzyć.

„Prawie wszystkie lodowce Grenlandii cofają się. Ta historia jest prawdziwa niezależnie od tego, gdzie spojrzysz” – powiedział Chad Green, glacjolog w Jet Propulsion Laboratory NASA i główny autor badania. „To cofanie się dzieje wszędzie i jednocześnie”.

Ponieważ końce tych lodowców zazwyczaj leżą poniżej poziomu morza, w obrębie głębokich fiordów, ich cofanie się nie powoduje bezpośrednio znacznego wzrostu poziomu morza. Jednak topniejący lód nadal powoduje napływ słodkiej wody, co ma konsekwencje dla globalnych modeli i prognoz klimatycznych, a także dla systemu prądów oceanicznych regulujących temperatury po obu stronach Atlantyku.

Zespół dr Greena zebrał ponad 200 000 obserwacji punktów końcowych lodowców, obejmujących prawie całą Grenlandię, w oparciu o zdjęcia satelitarne wykonane w latach 1985–2022. Naukowcy wykorzystali obserwacje z istniejących publicznych zbiorów danych i połączyli je, aby stworzyć widok z lotu ptaka. Z kurczących się krawędzi pokrywy lodowej Grenlandii w ciągu ostatnich 40 lat.

„Dostarcza naprawdę ważnego nowego zbioru danych, który odzwierciedla skalę obszarową całej pokrywy lodowej Grenlandii„,” powiedziała Laura LaRocca, klimatolog z Arizona State University, która również badała lodowce Grenlandii, ale nie była zaangażowana w ten projekt.

Poprzednie szacunki dotyczące zmiany rozmiaru pokrywy lodowej Grenlandii opierały się na trzech rodzajach pomiarów: wysokości powierzchni pokrywy, prędkości lodu przechodzącego przez ustalone miejsca oraz przyciąganiu grawitacyjnym powodowanym przez masę pokrywy lodowej.

Łącząc kilka z tych szacunków, naukowcy doszli do konsensusu, że Grenlandia straciła łącznie Prawie pięć bilionów ton metrycznych Lody od 1992 roku.

Te tradycyjne metody pozwalają śledzić, w jakim stopniu pokrywa lodowa przyczynia się do wzrostu poziomu morza: ok 13 mm, czyli pół cala, Do teraz. Nie oddają jednak wszystkiego, co dzieje się na obrzeżach, u podnóża setek lodowców przepływających przez liczne fiordy wyspy. Według nowego badania proces ten, zwany cofaniem się końca lodowca, oznacza utratę dodatkowego biliona ton lodu.

Ta ilość jest w przybliżeniu równa kostce lodu Obejmuje obszar większy niż Manhattan i wyższy niż Mount EverestWedług Europejskiej Agencji Kosmicznej.

Tylko jeden lodowiec z ponad 200 badanych od 1985 r. uległ trwałej ekspansji, a jego zyski były niewielkie w porównaniu ze stratami gdzie indziej.

Erozja końcówek tych lodowców ma pośredni wpływ na poziom mórz. Dr Green porównał cofanie się końca lodowca do oddzielenia się strumienia, co pozwala na szybszy i cieńszy przepływ całego lodowca, przyspieszając także topnienie jego części nad poziomem morza.

Tak więc, chociaż w tym badaniu nie mierzy się bezpośredniego dodatku do wzrostu poziomu morza, najprawdopodobniej mierzymy przyczynę wzrostu poziomu morza.

Dodatkowy lód utracony na Grenlandii jest ważny również z innych powodów.

Gdy lód się stopi, do oceanu dopływają duże ilości świeżej wody, potencjalnie osłabiając ważny system prądów oceanicznych, zwany Atlantykiem, wywracając cyrkulację. System ten obejmuje Prąd Zatokowy, który sprowadza ciepłe wody tropikalne wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych i przez Atlantyk do Europy, przyczyniając się do utrzymywania się tam stosunkowo łagodnych temperatur.

Kruszące się końce lodowców Grenlandii zostały nieco przeoczone, ponieważ naukowcy skupiają się na palącej kwestii wzrostu poziomu morza. Pomoże to naukowcom lepiej zrozumieć system klimatyczny jako całość oraz sposób, w jaki globalne ocieplenie rozkłada się w atmosferze, powiedział Vincent Verjans, glacjolog w Centrum Fizyki Klimatu IBS na Uniwersytecie Narodowym w Busan w Korei Południowej, który dokonał przeglądu badania. Ocean i pokrywy lodowe.

Dr Vergans stwierdziła, że ​​jest to temat „ledwo poruszony”, ale „ważny”.