Ostatni mecz u siebie trenera K: UNC zmienia finał Mike’a Krzyewskiego w Cameron Indoor we własne święto

Durham, Karolina Północna Oto, co może się zdarzyć, gdy próbujesz zaplanować przyjęcie emerytalne z udziałem 9000 najbliższych przyjaciół, z twardym zastrzeżeniem włączenia gry w koszykówkę.

To była noc Mike’a Krzyżewskiego. książę Zorganizowała jedno z największych pożegnań sportowych, jakie kiedykolwiek widziała. To była nostalgia. To było skomplikowane. Był kwintesencją księcia. Co oznacza, że ​​wiele osób go kocha i wiele osób go nienawidzi. Co oznacza, że ​​zostało to zrobione perfekcyjnie. Wszystko to stworzyło największe, być może kiedykolwiek, zaległości związane z regularnym sezonem meczów koszykówki w college’u.

Następnie dodał do legendy największą rywalizację w amerykańskim sporcie z jedną z najbardziej zaskakujących niespodzianek w jego 102-letniej historii.

Nierankingowy, Supreme Bubble Team Karolina Północna 94, nr 4 książę 81. Niesamowita sobotnia noc? Na stadionie Cameron Indoor.

Ostatnie pożegnanie Krzyżewskiego z domem jest oficjalnie sabotowane przez dające do myślenia smołowe obcasy Huberta Davisa. Nawiasem mówiąc, kim są ci faceci? To nie ta sama grupa, która była przyklejona do 20 w domu przeciwko kogutom miesiąc temu. Ta drużyna zdobyła 67 punktów i było to totalnie zawstydzające. Drużyna z sobotniego wieczoru zdobywała średnio 1,25 punktu na posiadanie piłki i wyglądała na jedną z 10 najlepszych drużyn w kraju. Przegrana Karolina Północna o 11,5 punktu nie tylko pokonała Duke’a, ale uciekła z meczu iw odpowiedni sposób popsuła ocenę Krzyżewskiego.

Rzadko zdarzają się noce, kiedy ci dwaj nieżyci wrogowie spotykają się i przyjmuje się, że jedna z drużyn prześcignie drugą. Głupio większość z nas dokładnie tak myślała.

UNC dostarczyło K i L i złapało W tak piękne, że natychmiast plasuje się w pobliżu szczytu największych zwycięstw Tar Heels w sezonie regularnym w ponad 100-letniej historii tego dumnego programu.

W ten sposób rywalizujesz.

„Nienawidzę używania określenia Navy” – powiedział Krzyżzewski, absolwent West Point. — Ale utrzymuj statek na powierzchni. Nasz statek zatonąłby dzisiaj, bez względu na wszystko.

Uroczystości pomeczowe W Cameron miało to być świętowanie kariery jak żadne inne. I byli, ale ta owacja przyszła z zamętem. Po przegranej zawodnicy Duke’a wycofali się, ponury i usiedli na ławce, gdzie przed chwilą siedział UNC. Krzyżewski pojawił się ze zrozumiałym rozczarowaniem na twarzy. Chwycił rękę swojej ukochanej żony, Mickey, i skłonił się przed krótkim komentarzem z tekstu, idąc samotnie do mikrofonu ustawionego w Central Court.

„To nie jest część programu” – powiedział. „To moja improwizacja przeze mnie. Przepraszam dziś po południu.”

Miejsce chciało się rozweselić pomimo straty. Krzyżewski go nie miał.

Powiedział: „Zamknijcie się wszyscy”. – Powiem tylko, że to nie do przyjęcia. Dzisiaj było to nie do przyjęcia, ale sezon był bardzo do przyjęcia. I powiem wam, że sezon się nie skończył.

Potem przyszły okrzyki. Chciał, aby wszyscy zobaczyli, że to jest mężczyzna, którego powinni zobaczyć w tym momencie. To on też widzieli przez większość nocy, ponieważ Karolina Północna miała za sobą księcia, a stary Krzyżewski był we wściekłości i ogniu. Sędziowie jechali i nie wyglądali na faceta gotowego odejść z zawodów. To była Karolina, cholera. Po tym nie miał nic poza komplementami dla graczy Davisa i jego show.

„Ich program, podobnie jak nasz, jest zbudowany na wielkiej dumie i pokazali tego dnia, przyjeżdżając tutaj” – powiedział Krzyżzewski.

Z Dirkiem Nowitzkim, Jerrym Seinfeldem, Adamem Silverem, Killerem Murrayem i wieloma innymi dygnitarzami w budynku, można śmiało zgadnąć, że Cameron Indoor Stadium nigdy wcześniej nie był tak pełny. Oficjalna pojemność to 9314, ale prawdopodobnie na arenie będzie więcej. Cameron Indoor zrobiło się gorąco i pozostało gorące, zagęszczając i tak już ciężkie środowisko, gdy Cameron Crazes został wprowadzony na rozklekotane trybuny.

Dla kontrastu, szanowani absolwenci koszykówki Duke’a – prawie 100 z nich, prawie połowa byłych piłkarzy Krzyżewskiego – zapełnili trybuny kilka rzędów za ławką Duke’a, większość z nich stała przez cały mecz.

„To było emocjonalne, ale przed meczem myślałeś i miałeś oczy pełne łez, a potem mówiłeś: „Przestań, nie mogę tego zrobić” – powiedział Krzyżewski. W rzeczywistości, kiedy wszyscy faceci tam byli, to było jak „wow, to nie było tak emocjonalne, jak to było fajne”.

Christian Lattner, Grant Hill, Jay Williams, JJ Riddick, Shane Pater, Carlos Boozer, Steve Wojchowski i prawie 90 ich braci z Bractwa stali przez cały mecz za ławką Duke’a. Wydawało się, że zespół uniwersytecki wcześnie posłuchał rady JV. Ci faceci chcą zmiażdżyć Karolinę. Nie chcieli dramatu. UNC-Duke jest bez przedstawień teatralnych i bez napięcia. Rodzaj gry, który rzadko im zapewniano.

Tak, poprawnie.

„Ostatnie dni były bardzo dobre i było to świętowanie naszego programu, a ponieważ nie trenuję, było to jak świętowanie mnie, czego nie lubię” – powiedział Krzyżzewski. „Więc przez ostatnie kilka dni mieszkaliśmy w penthousie z obsługą pokojową i wszyscy mówili miłe rzeczy, a dzisiaj nie graliśmy w Hunger”.

Karolina Północna była skupiona na laserze, zaczynając w ciągu kilku minut od poniedziałkowego meczu Tar Heels z dogrywką. Syrakuzy. Davis wszedł do szatni i powiedział zespołowi, że nie ma czasu na świętowanie. Mieli mniej niż pięć dni na przygotowanie się do największego meczu sezonu. Książę czekaj. Czas zabrać się do pracy i skupić. Davis doskonale rozegrał sytuację. Karolina Północna rozgrzewała się i skutecznie ćwiczyła przez cały tydzień. Zredukowany do juniora w ramach przygotowań do sobotniego meczu, sam mecz wydawał się drugorzędny w stosunku do pożegnania Krzyżewskiego.

Właśnie tego chciała Karolina Północna. Krzyżewski przyznał wtedy, że też czuł, że on przyjeżdża.

– Martwiłem się, że niektóre rzeczy dostaną się do meczu – powiedział Krzyszewski. Pierwsza: Hmm.

Działki dotarły natychmiast. UNC – nie mający przewagi w porażce 5 lutego z Duke – otworzył mecz z przewagą 9-2. Duke objął prowadzenie dopiero o 11:07. The Heels utrzymali 14-0 w pierwszej połowie Duke’a, stabilizując się na tyle, by zmniejszyć stratę w pierwszej połowie do drugiej.

Okazało się, że po raz pierwszy Karolina Północna wygrała mecz w tym sezonie, mimo przegranej w pierwszej połowie. Pod tym względem było to również historyczne: nigdy wcześniej UNC nie rozegrało meczu, w którym cztery Tar Heels zdobyły co najmniej 20 punktów. W sobotę wydarzyły się: Armando Bacot 23, Kaleb Miłość 22, RJ Davis 21 i Brady maniak 20.

Bakout był niesamowity. Krzyżewski powiedział, że jest najlepszy w NFL w tym sezonie, skacząc 10-11 z parteru. Miał też ostatnio duży guzek, który udaremnił próbę trzymania jej blisko siebie przez Duke’a.

Sobota była także pierwszym nierankingowym zwycięstwem Karoliny Północnej w pierwszej piątce Błękitnych Diabłów Camerona od 1990 roku.

– To naprawdę dobra drużyna i grali dużo lepiej niż my dzisiaj – powiedział Krzyszewski.

To był 31. mecz Davisa jako trener dla Karoliny Północnej. To było jego najlepsze. Najbardziej imponujący występ był w tym sezonie w Północnej Karolinie, nie zajmując drugiego miejsca. O dziwo, Davis przez całą drugą połowę jeździł po swoich pięciu trawnikach. Backout, Manek, Love, Davis i Black nie zostali pominięci. W późnej fazie gry, kiedy podejrzewałeś, że nadchodzi kolejny atak Duke’a, zamiast tego był David i Manek w kółko. Trevor KeelesZa 3 punkty z rzutu rożnego przy 2:58 przed końcem, który skraca go do 79-74 North Carolina. To ostatni raz, kiedy Duke ma nadzieję na zwycięstwo. Manek odpowiedział rzutem za 3 z przeciwnego rogu, umacniając prowadzenie do ósemki i trzymając Duke’a z dala.

UNC pokonało Duke 21-10 w finale 5:12. Duke nie trafił w siedem ze swoich ostatnich dziesięciu strzałów. Duke pokonał Karolinę Północną o 58,1% do 38,9% w pierwszej połowie strzelaniny. Drugie 20 minut było odwróceniem scenariusza: UNC trafiło 59,4%; Duke skurczył się 42,1% podczas strzelania. To był moment topnienia Krzyżewskiego. Strzały Duke’a przestały padać, a twarze Camerona zaczęły opadać, co stanowi wyraźny kontrast z być może 100 fanami UNC przyciśniętymi do ławki Tar Heels, którzy zaczynali krzyczeć z radości. W tej gotyckiej katedrze koszykówki przewyższali liczebnie ponad 9000, ich czas nadchodził. To się naprawdę wydarzyło.

Po meczu ta mocna scena w szatni. Davis i Bakut przytulają się przez ponad minutę. Manek też płacze.

„Przechodził wtedy ciężkie czasy Oklahoma„Dla niego był w stanie doświadczyć tej strony siebie” – powiedział CBS Sports asystent UNC, Brad Frederick.

Co jeszcze lepsze dla UNC, zwycięstwo podwaja się jako decydujące zwycięstwo w karierze w mistrzostwach NCAA. Trudno wyobrazić sobie, jak Komitet Selekcyjny NCAA Championship może utrzymać tę drużynę poza boiskiem, bez względu na to, co dzieje się w ACC. Ta drużyna powinna być.

Z biegiem czasu zawodnicy Carolina zebrali się na boisku w radosnym świętowaniu. Wariaci byli oszołomieni. Miłość pomachała im na pożegnanie, po czym wróciła do linii uścisku dłoni. (Wtedy dostaliśmy trochę więcej słoności w konkursie, jak asystent księcia Chrisa Carwella Davis nie podał sobie rękia przy tym oświetlanie forów dyskusyjnych i mediów społecznościowych).

To był dzień Krzyszowskiego, potem noc Karoliny Północnej. Autobus z Północnej Karoliny do Franklin Street zatrzymał się bez policyjnego szlabanu około 21:30 i tysiące ludzi wyszło, aby świętować. Zawodnicy wyszli i dołączyli do studentów Carolina. Zasłużyli na to. Nawet Davis musiał wystawić głowę i docenić tłum. To był dobry rok, a fani nie zawsze tak go traktowali. Może dzisiejsza noc zmieni sytuację na lepsze.

Teraz czekają na Ciebie Mistrzostwa ACC. Krzyżewski przyznał, że ostatnie trzy, cztery dni sprawiły, że był „trochę zmęczony”.

– Cieszę się, że to już koniec – powiedział. „Po prostu trenujmy i zobaczmy, co do diabła wydarzy się w turnieju. To było kilka ostatnich dni i duża część tego się wydarzyła, myślę, ponieważ już wygraliśmy (tytuł ACC w sezonie regularnym). nie czuć presji Posiada Aby wygrać ten mecz”.

Możemy się dowiedzieć, że najlepszą rzeczą dla Duke’a była przegrana tego meczu. Możliwe, że rozczarowanie tą porażką nigdy się nie skończy (jeśli był jeden mecz w sezonie zasadniczym, którego nie można było przegrać, to właśnie ten), ale szok wkrótce nadejdzie. Być może przyniesie to Duke’owi taką samą pilność i skupienie, jak w Północnej Karolinie w sobotni wieczór, kiedy najlepsza rywalizacja w amerykańskim sporcie po raz kolejny wypaczyła fabułę.

Biorąc pod uwagę zaległości i hipotetyczną naturę wygranej Duke’a, jest to prawdopodobnie najbardziej satysfakcjonujące – jeśli nie zabawne – zwycięstwo fanów UNC nad Duke’iem w historii. Masz jedną szansę, by zepsuć ostatni mecz u siebie trenera K.. Karolina zdała egzamin. Jej baza zachowa to dla wiernych księcia na zawsze. To zbyt słodko-gorzkie dla Duke’a, ale to czyni go niesamowitym dla konkurencji. W Karolinie ta osoba będzie żyła w rozmowie na zawsze, bez względu na jej ulubiony odcień niebieskiego.