Ocena podań Patriots, występu Christiana Gonzaleza i nie tylko w zwycięstwie nad Jets

Wreszcie, po niepewnych podaniach do Gonzaleza, ten ponownie gra w stylu zewnętrznej dźwigni. Tym razem ma zabezpieczającego Kyle’a Duggera w pozycji złodzieja, aby usunąć trasę penetrującą, dzięki czemu Gonzalez może ponownie usiąść w technice trasy, aby dopasować się do uwolnienia pionowego lub zaczepu/skrętu. Kiedy Lazard wykonuje głębokie podanie, Gonzalez jest wszędzie, aby przerwać podanie.

Już w przyszłym tygodniu Patriots będą musieli zmierzyć się z lepszą grą rozgrywającego niż w meczu z Jets. Rezerwowy Jets, Zach Wilson, przez cały czas miał problemy z widzeniem boiska, trzymając piłkę przez cały dzień, ponieważ jego oczy nigdy nie były we właściwych miejscach lub wpadał w panikę pod presją. Nie ujmuje to wiele defensywie Pats. Zrobili, co w ich mocy, aby zmusić Wilsona do samozniszczenia za pomocą swoich dziwacznych masek, ale sytuacja rozgrywającego Jets bez Rodgersa jest straszna.

Chociaż gra rozgrywającego była słaba, talent skrzydłowego, z którym Gonzalez spotyka się co tydzień, nie jest taki, a narożnik Patriots świetnie rozpoczyna swoją debiutancką kampanię. Następny w kolejce jest CeeDee Lamb w Dallas.

3. Szybkie notatki filmowe z recenzji Patriots Jets

– Wyjaśnijmy sobie jedną rzecz: aranżacje gry nie były problemem przy głębokich rzutach z trzeciej próby. Pats cieszyli się dużym zainteresowaniem (przechwyt za 1 bramkę), ponieważ Mac grał sam na sam w ataku, wykonując rzuty obronne poza liczebnością z oczywistych powodów przeciwko odbiorcom Patriots. Słychać było pukanie w drążki, czasem otwarte, czasem zbyt wcześnie na dole, aby określić, czy będzie otwarte, i Mac zrezygnował, aby wcześnie oddać strzały na dole. To nie dotyczy Boba.

– Kontynuacja złych planów gry dotyczących ataku Jetsów z epoki Saliha. W przypadku przewinienia wymagającego prowadzenia piłki bieganie pomiędzy odbiorami przeciwko obronie Patsa jest wyrokiem śmierci, a wbiegnięcie w wolno rozwijającą się szeroką strefę z dala od wślizgu nie liczy się jako prawdziwy bieg po obwodzie. Chcesz zbiegać z piłką w dół w Bentley, Godchaux, Jay, Wise itp.? Dlaczego? Za każdym razem graj prosto w ręce Patsów – chłopaki, doprowadzajcie piłkę do obwodu. Niech wielcy DT i kibice biegają z boku na bok. Po namyśle rób dalej to, co robisz, Gates.

– Po znakomitym drugim sezonie RB Rhamondre Stevenson notuje średnio zaledwie 2,9 jarda na 46 prowadzących, a jego wynik 42 jardów przekraczający oczekiwania jest czwartym najgorszym wynikiem w NFL. Z moich informacji o Stevensonie wynika, że ​​jest cierpliwym biegaczem, który chce ustawiać swoje bloki i manipulować drugim poziomem, aby wypalić światło dzienne, podobnie jak jego idol, Le’Veon Bell. Jednak wczesne wybicia się lub brak resetu na linii wznowienia opóźniły moment jego operacji i dlatego wydaje się, że ciągle tańczy na linii obrony. Stevenson może grać bardziej klinicznie, dopóki nie poprawi się blok, ale jest bocznym obrońcą, który chce wyczuć dziury w miejscach, gdzie się pojawią, i wydaje się, że nie jest pewien, gdzie będą teraz jego szanse. Zeke był bardziej produktywny w tym meczu, ponieważ był bardziej zdecydowany. Było to jasne dla wszystkich oglądających transmisję na żywo.

– Jeśli chodzi o WR JuJu Smith-Schuster, O’Brien zdaje sobie sprawę, że JuJu nie jest automatem typu jitterbug, który wygra na trasach typu whip/return. Tak, Patsowi brakuje tego gracza w ataku, ale najlepsze podejście Smitha-Schustera to pionowe szwy/zanikanie szczeliny w połączeniu z wewnętrznymi frezami. Wykazuje więcej soku/komfortu, gdy pozwalają mu poprowadzić preferowane drzewo tras. Jednak aby rozgrywający mógł grać na wysokim poziomie, te metody wymagają precyzyjnego wyczucia czasu. Czy będzie to dostępne z komputerem Mac? zobaczymy.

– Porucznik Trent Brown był wyjątkowy, dominując w całym meczu. Brown występował głównie przeciwko Jets EDGE Jermaine Johnsonowi i zachował czyste konto, pracując głównie jeden na jednego po stronie niewidomych, wykonując 19 powtórzeń blokowania prawdziwych podań (czyszczenie zasłonek/akcja w grze). Karał także D-Line za bloki dwuzespołowe w grze biegowej. To był jeden z najlepszych występów Pats w ostatniej chwili.

– Ciężki start w prawym ataku Vedrian Lowe, który miał trudniejsze pojedynki z Johnem Franklinem Myersem i Bryce’em Huffem. Lowe dopuścił do ośmiu ataków rozgrywającego (dwa uderzenia QB i sześć pośpiechu). Z trudem odeprzeł sekwencje ciosów i mocy Franklina Myersa, ale Huff szybko go pokonał. Lowe ma dobrą siłę rąk i chwyt, ale zostaje trafiony lub chybiony w szczytowej fazie ataku, gdzie albo łączy się swoim dźgnięciem, aby zatrzymać atak, albo zostaje wyrzucony z boiska po krótkim rzucie rożnym z powodu opóźnionej pracy nóg. Lue ma lepszą siłę funkcjonalną niż inne opcje Patsa, ale musi utrzymywać stopy w ruchu po łuku. Mogą żyć z długotrwałym bieganiem wokół jego obręczy, ale trafienie podczas rotacji wewnętrznej głębokiej piłki Douglasa prawdopodobnie kosztowałoby ich sześć punktów. W miarę upływu meczu Lowe poprawiał swoją grę biegową, po kilku mocnych pojedynkach z Onwenu.

Drugim słabym ogniwem w linii ataku był lewy bramkarz. Rozpoczynający grę LG Cole Strange został popchnięty przez ogiera DT Quinnena Williamsa, gdy Jets obrali za cel Strange w tym pojedynku, wiedząc, że Williams będzie miał przewagę. Strange pozwolił rozgrywającemu na trzykrotne wywieranie presji, został wezwany do trzymania i był nieustannie odpychany przy kluczowych blokach w grze biegowej. Strange miał lepszą świadomość, aby wykryć akrobacje pro-passowe i dobrze blokował CJ Mosleya, grając w przestrzeni, ale kotwica/moc nadal stanowią poważny problem – Williams dominował.

– Niewiele lepszy był rezerwowy bramkarz Antonio Maffei, który pozwolił na pośpiech i był zaskoczony już przy pierwszym strzale. Mafi wydaje się wyróżniać w ochronie podań ze względu na swoją prędkość stopy.

– To nie był szczyt Onwenu, ale prawy obrońca Patsa zdawał się odzyskiwać siły w drugiej połowie. Onwenu pozwolił na jedno uderzenie QB i w tym tygodniu przesunął nieco linię ataku. Myślę, że usunął resztę rdzy i będzie tak jak dawniej.

– Pomimo blokowania runów, atak Patriots zyskałby na większej liczbie celów dla TE Mike’a Gesickiego. Jest trzecim najbardziej dynamicznym biegaczem trasowym, za Bourne’em i Bobem Douglasem, dokonującym wznowień raczej w zabezpieczeniach niż w zakrętach. Gesicki świetnie biega nogami w pionie, ustawiając przerwy.

– Skoro mowa o Bobie Douglasie, są jeszcze szczegóły dotyczące toru do dopracowania, ale debiutant powinien zostać kierowcą serii automatów do końca sezonu. Pats potrzebują sprytnego slotu, aby złapać kilka trzecich upadków w końcówkach meczów, a Douglas powinien kierować się tymi sposobami.

– Na tę zbrodnię naprawdę brakuje szczerej odpowiedzi. Gdzie jest Ty Montgomery? Ponadto drzwi są szeroko otwarte dla Tyquana Thorntona, który może uderzyć w słuchawkę „X”, aby po powrocie zająć stanowisko nad Parkerem.

-Jeśli nadal twierdzisz, że Miles Bryant śmierdzi, to znaczy, że nie monitorowałeś dokładnie trzech pierwszych dzieł lub pozwalasz prowadzić tę narrację swoim przełożonym. Ma świetny start.

– DL Christian Barmore był na mojej „najlepszej” liście w dwóch z trzech meczów. Barmore zanotował najwięcej w drużynie siedmiu ataków QB po zwolnieniu i sześciu pośpiechach. Nie ma szybkich ruchów, które pokazywał jako debiutant, prawdopodobnie z powodu zbierających żniwo kontuzji, ale jego siła górnej części ciała, aby wycisnąć kieszeń, wystarczy, aby wywrzeć wpływ w szybkim podaniu.

– Naprawdę dobry występ LB Anfernee Jenningsa, który zanotował trzy pressingi QB i konsekwentnie ustalał przewagę nad strefą zewnętrzną/blokami zasłaniającymi ostrymi końcówkami, zmuszając obronę Nowej Anglii do cięć. Jennings jest jednym z najlepszych graczy we wczesnych meczach.

-Za każdym razem, gdy atakujący próbuje zmusić budkę telefoniczną do zagrania przeciwko tej obronie, będzie to dobry pojedynek dla Bentleya, Tavaia i Gabriela Peppersa. Ci goście uwielbiają burzyć struktury. Peppers determinuje grę, gdy gra w pobliżu linii wznowienia. Przyjmuje bloki jak boss.

– Kyle Dugger odbił się w tej grze, dzieląc czas na wolnym i w polu karnym. Nie ma takiego wpływu teatralnego jak w zeszłym sezonie, ale może to wynikać z tego, że gra głębiej bez DMac, a Peppers wykonuje więcej powtórzeń z punktu ataku.

Prasy: Barmore (7, worek), Uche (5), Godon (5, 2 worki), Bentley (3), Jennings (3), Wise (3), White (2), Guy (2), Roberts (1 ). ), Dagher (1), Tavai (1). 11 różnych graczy ze współczynnikiem ciśnienia 47,5%!

Relacja: Gonzalez (7/5/45, PBU), Dagger (5/3/26, PBU), Bentley (4/2/17, PBU), Peppers (4/2/3), Wade (2/1) .) /12), Bryant (1/2/12), Phillips (2/2/38), Jennings (1/1/1), Judon (1/1/3).