Mishal Hussein: Jak ocenię debatę przywódców BBC, w której centrum są wyborcy?

W środowy wieczór na arenie debat zorganizowanej w atrium Uniwersytetu Nottingham Trent dwaj mężczyźni, którzy chcą przewodzić krajowi, po raz ostatni w tej kampanii wyborczej staną twarzą w twarz ze sobą.

Podczas gdy Rishi Sunak i Sir Keir Starmer będą walczyć łeb w łeb, ja będę przewodniczył 75-minutowej debacie, której celem będzie uzyskanie jak najpełniejszych odpowiedzi na pytania wyborców.

Postrzegam tę rolę jako przywilej, ale wiem, że nie będzie to łatwe, a zdarzały się chwile, gdy żałowałem, że u steru nie stoi ktoś inny i nie mogę oglądać z kanapy. Ale te chwile mijają.

Wydarzenia te zdarzają się rzadko i mają szczególną jakość – w ich sercu leży niefiltrowana demokracja, w której ludzie mogą bezpośrednio rozmawiać z tymi, którzy sprawują władzę i tymi, którzy jej szukają.

Ponieważ miliony innych osób obserwują, słuchają i oceniają, może to bezlitośnie rzucać światło na przywódców. Ponieważ jednak do dnia wyborów pozostał niecały tydzień, stawka jest wysoka i władze muszą stawić czoła tej analizie.

Prowadziłem już dwie debaty przywódców G7, w 2017 r. i na początku tego miesiąca. Za każdym razem pojawiają się inne zawiłości, a przygotowując się, pogłębiając wiedzę na temat głównych polityk każdej ze stron i punktów różnicujących, potrzebujesz także spontaniczności i energii. Naprawdę właściwa dyskusja, a nie przemówienie.

Publiczność na żywo wybierana jest przez ankietera Savantę, a nie BBC, i na potrzeby tej debaty ministerialnej będą wśród niej zwolennicy Partii Konserwatywnej i Partii Pracy, a także niezdecydowani wyborcy.

Powiemy to na początku programu, dla maksymalnej przejrzystości, a także wyjaśnimy, dlaczego obaj mężczyźni stoją tam, gdzie są, oraz kolejność, w jakiej będą wypowiadać swoje końcowe myśli. Uwaga: jest to proces rzucania monetą.