Macron obiecuje przełamać tabu we Francji i walczyć ze skrajną prawicą

Prezydent Emmanuel Macron obiecał „przełamać tabu”, zliberalizować gospodarkę i walczyć do końca ze skrajną prawicą, a także przedstawił swoją wizję silniejszej i sprawiedliwszej Francji podczas telewizyjnej konferencji prasowej, która trwała do wtorkowego wieczoru w Paryżu.

„Położymy kres bezużytecznym normom” – zapowiedział Macron przed ponad 100 dziennikarzami, obiecując faworyzować tych, którzy „wprowadzają innowacje i tworzą”, ograniczają biurokrację, ułatwiają zatrudnienie i zachęcają bezrobotnych do przyjmowania ofert pracy. . Dodał, że jego celem jest „Francja ze zdrowym rozsądkiem, a nie Francja irytujących”.

Prezydent zauważył, że w latach 2022 i 2017 pokonał Marine Le Pen, przywódczynię skrajnej prawicy i wieloletnią kandydatkę na prezydenta, oraz „zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby ponownie ją powstrzymać”. Program jej Zjednoczenia Narodowego określił jako niespójny i gwarantujący słabszą Francję.

Powiedział: „Do ostatnich 15 minut mojej prezydentury będę walczył”.

We Francji już zaniepokojonej prorynkowymi zmianami podczas pierwszej kadencji Macrona, które sprowadziły bezrobocie do najniższego poziomu od wielu lat, jego obietnica ponownej deregulacji z pewnością spotkała się z oporem wielu Francuzów o wysokich stosunkach. Ochrona socjalna finansowana przez państwo.

„Mieliśmy wiele zakazów” – powiedział Macron. Jedno z najważniejszych pytań we Francji dotyczy wszelkich sugestii, że zbyt wiele uprawnień może prowadzić do zmniejszenia konkurencyjności.

Decyzja Macrona o wygłoszeniu orędzia do narodu tydzień po powołaniu nowego rządu, na którego czele stoi najmłodszy premier w historii V Republiki, była odpowiedzią na poczucie dryfu, które charakteryzowało jego drugą kadencję prezydencką.

Śmiały! akt! śmiałość! To były słowa, które Macron przyjął jako rytm werbla trwającego ponad dwie godziny, jakby chciał zjednoczyć podzieloną i wątpliwą Francję i posunąć się naprzód wraz z 34-letnim Gabrielem Attalem, jej nowo mianowanym premierem.

W ciągu 20 miesięcy od objęcia urzędu po raz drugi Macron, którego kadencja jest ograniczona i musi opuścić urząd w 2027 r., nadzorował sprawiające problemy reformy ustawowego wieku emerytalnego i polityki imigracyjnej, podczas gdy Le Pen stale robi postępy. Przy urnach wyborczych. Zmiany, które dokona na początku nowego roku, mają przynajmniej częściowo sprawić, że Le Pen nie zostanie jego następczynią.

„Jej partia jest partią kłamstw” – stwierdził. „To impreza łatwego gniewu”. W świecie szybkich zmian napędzanych technologią, niestabilności i wojen zastanawiał się, czy Francja „sama w słabej Europie byłaby dobrą rzeczą”.

Siedząc na podium i patrząc na reporterów, Macron wygłosił długie, chwilami profesorskie przemówienie na temat państwa francuskiego i jego miejsca w niespokojnym świecie. Opisał Stany Zjednoczone jako „demokrację w kryzysie”, co, jego zdaniem, wzmocniło potrzebę zjednoczenia Europy i uzyskania zdolności do samoobrony.

Powiedział, że Rosji, która naruszyła prawo międzynarodowe, najeżdżając jednego ze swoich sąsiadów, „nie można pozwolić na zwycięstwo na Ukrainie”.

Jeśli jednym z tematów pana Macrona było dążenie do większej dynamiki, innym było poszukiwanie bardziej sprawiedliwego kraju.

Macron powiedział, że rząd będzie ciężej pracować, aby zmniejszyć nierówności, szczególnie w szkołach, gdzie wzmocniona zostanie pomoc w odrabianiu zadań domowych, poprawi się dostęp do kultury, a uczniowie będą lepiej pomagać w planowaniu swojej przyszłości.

Zapowiedział także próbę wprowadzenia w tym roku mundurków szkolnych w 100 szkołach, która, jeśli się powiedzie, doprowadzi do ich przyjęcia w całym francuskim systemie szkolnym w 2026 r. Opisał mundurki szkolne jako narzędzia wyrównujące, których zaletą jest ukrywanie dysproporcji społecznych.

„Poprawiliśmy pewne rzeczy, ale nie zmieniliśmy ich radykalnie” – powiedział Macron. „Najgorszą formą niesprawiedliwości jest nierówność na starcie”. Dodał: „Chcę położyć kres temu, że Francja mówiła: «To nie dla mnie», co określił jako zdradę obietnicy Republiki”.

Jest oczywiste, że poprawa edukacji będzie głównym zadaniem nowego rządu Atala. Zespół jest jednak dopiero w połowie uformowany i ma niepewny start.

Po stwierdzeniu, że edukacja jest jego „absolutnym priorytetem”, Attal obserwował, jak nowa minister edukacji, Amelie Odea Castera, popełnia serię błędów tak rażących, że wezwano ją do rezygnacji.

Kiedy wkrótce po nominacji wyszło na jaw, że ona i jej mąż, dyrektor generalny firmy farmaceutycznej i były dyrektor generalny dużego banku we Francji, wysyłają trójkę swoich dzieci do elitarnej szkoły prywatnej, jasno wyraziła swój sprzeciw wobec francuskiej edukacji publicznej system. Mówi, że jej najstarszy syn stracił niezliczone godziny, ponieważ w jego klasie nie było nauczyciela.

Pracownicy szkoły publicznej w centrum Paryża, do której uczęszczał jej najstarszy syn, zanim rodzice przenieśli go do konserwatywnej prywatnej szkoły katolickiej, kwestionują to twierdzenie. Takie zamieszanie zmusiło panią Odię Casterę do przeproszenia za kwestionowanie pracy nauczycieli. We wtorek, gdy przybyła do szkoły publicznej, została wygwizdana.

Zapytany, czy minister powinien podać się do dymisji, Macron stwierdził, że zachowała się „niezdarnie”, ale przeprosił, „co jest słuszne”. Dodał, że wybór prywatnej szkoły dla trójki dzieci „trzeba uszanować”, zaznaczając, że z czasem i przy współpracy nauczycieli pani Odea Castera odniesie sukces.

Aureliena Bredina Przyczynił się do raportów.