Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba wykrył wodę wokół rzadkiej komety znajdującej się w głównym pasie asteroid między Jowiszem a Marsem.
Obserwacja stanowi kolejny przełom naukowy dla Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba (JWST), po raz pierwszy wykryto gaz, w tym przypadku parę wodną, wokół komety w głównym pasie asteroid. Jest to ważne, ponieważ pokazuje, że woda we wczesnym Układzie Słonecznym mogła być zachowana jako lód w głównym pasie asteroid.
„W przeszłości widzieliśmy obiekty w głównym pasie ze wszystkimi cechami komet, ale tylko dzięki tym dokładnym danym spektroskopowym z JWST możemy powiedzieć„ tak ”, to zdecydowanie lód wodny tworzy ten efekt”, mówi University of Astronom z Maryland, Michael Kelly, powiedział, że prowadził te badania oświadczenie (Otwiera się w nowej karcie). „Dzięki obserwacjom komety Read przez JWST możemy teraz wykazać, że lód wodny z wczesnego Układu Słonecznego może być zachowany w pasie asteroid”.
Odkrycie pary wodnej wokół komety 238P/Read może znacząco wzmocnić teorie, że woda, niezbędna do życia substancja, została dostarczona na naszą planetę z kosmosu przez komety. Ale badanie komety ujawniło również zagadkę: dwutlenek węgla, którego astronomowie spodziewali się zobaczyć, nie występuje w komecie 238P/Reed.
Powiązany: Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST) – Kompletny przewodnik
Widoczny brak dwutlenku węgla wokół komety 238P/Read zaskoczył zespół bardziej niż odkrycie pary wodnej, ponieważ wcześniej obliczono, że związek ten stanowi do 10% substancji lotnych łatwo gotujących się komet. przez słońce.
Zespół stwierdził, że istnieją dwa możliwe powody utraty dwutlenku węgla przez kometę 238P/Read. Po pierwsze, kometa mogła zawierać dwutlenek węgla podczas formowania się, który utraciła w wyniku ocieplenia przez Słońce.
„Przebywanie w pasie asteroid przez długi czas może to zrobić – dwutlenek węgla odparowuje łatwiej niż lód wodny i może wyciekać przez miliardy lat” – powiedział Kelly.
Alternatywna teoria dotycząca niedoboru dwutlenku węgla mówi, że ten główny pas komet mógł powstać w obszarze Układu Słonecznego pozbawionym tego związku.
– Często tu przychodzisz? Badacie główne komety pasa asteroid?
Jak sama nazwa wskazuje, główny pas asteroid jest przede wszystkim domem dla ciał skalistych, takich jak asteroidy. Jednak od czasu do czasu znajduje się na nim obiekt podobny do komety, taki jak kometa 238P/Read. Te obiekty kometarne można rozpoznać po tym, że okresowo zapalają się jako otoczka materii lub koma, która je otacza. Mogą również rozwinąć ogon materii, który jest charakterystyczny dla komet.
Koma i warkocz komety pochodzą ze stałego lodowego materiału, który zamienia się bezpośrednio w gaz w procesie zwanym sublimacją, kiedy kometa zbliża się do Słońca i się nagrzewa. Ta sublimacja jest powodem, dla którego astronomowie zakładają, że wszystkie komety pochodzą z Pasa Kuipera daleko poza Neptunem lub z Obłoku Oorta, który, jak się uważa, znajduje się na skraju Układu Słonecznego. Obie lokalizacje lodu wodnego w tych ciałach zapewniłyby ochronę przed promieniowaniem słonecznym, umożliwiając jego zachowanie, podczas gdy lokalizacja bliżej Słońca w pobliżu Marsa może nie.
Klasyfikacja „komety pasa głównego” jest dość nowa, a kometa 238P/Read była jednym z trzech obiektów, które pomogły w utworzeniu rodziny komet bliskich Ziemi. Astronomowie nie byli pewni, czy te lodowe ciała mogą również przylegać do zamarzniętej wody. To pierwszy twardy dowód na to, że mogą.
Obserwacja komety z takimi szczegółami jest niezwykłym osiągnięciem potężnego teleskopu kosmicznego i pierwszym potwierdzeniem obecności gazu w komecie z głównego pasa.
„Nasz świat pełen wody, pełen życia i wyjątkowy we wszechświecie, o ile nam wiadomo, jest czymś w rodzaju tajemnicy – nie jesteśmy pewni, jak cała ta woda się tu dostała” – współautor badań i zastępca naukowca projektu Webba ds. Planetary Sciences Stephanie Milam powiedziała w komunikacie. „Zrozumienie historii dystrybucji wody w Układzie Słonecznym pomoże nam zrozumieć inne układy planetarne i dowiedzieć się, czy są one na dobrej drodze do przyjęcia planety podobnej do Ziemi”.
Zespół będzie teraz starał się spojrzeć poza kometę 238P/Read, aby odkryć, czy podobne rzadkie komety mają podobny skład. Może to obejmować więcej obserwacji za pomocą JWST i innych teleskopów oraz misji na miejscu, które mogą już zbierać próbki z komet głównego pasa.
„Te obiekty pasa asteroid są małe i słabe, a dzięki JWST możemy wreszcie zobaczyć, co się z nimi dzieje i wyciągnąć pewne wnioski” – powiedziała Heidi Hamill, współautorka i astronom z Universities in Research Astronomy (AURA). „Czy inne komety pasa głównego również nie mają dwutlenku węgla? Tak czy inaczej, odkrycie tego będzie ekscytujące”.
Wyniki badań zespołu zostały opublikowane w czasopiśmie Natura (Otwiera się w nowej karcie).
„Odkrywca. Nieprzepraszający przedsiębiorca. Fanatyk alkoholu. Certyfikowany pisarz. Wannabe tv ewangelista. Fanatyk Twittera. Student. Badacz sieci. Miłośnik podróży.”
