Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.
CNN
—
Około 74 000 lat temu góra Toba na Sumatrze doświadczyła potężnej erupcji, jednej z największych w historii Ziemi, prawdopodobnie powodującej ogromne zakłócenia w klimacie świata.
Niektórzy uczeni Podejrzewają, że doszło do wulkanicznej zimy spowodowanej erupcją wulkanu Była to zmiana wystarczająco duża, aby zniszczyć większość wczesnych ludzi ze względu na dowody genetyczne sugerujące gwałtowny spadek populacji ludzkiej. Jednak teraz przeprowadzono nowatorskie badania na stanowisku archeologicznym w północno-zachodniej Etiopii, zamieszkanym przez wczesnych ludzi nowożytnych Stanowi uzupełnienie rosnącego materiału dowodowego Co sugeruje, że wydarzenie mogło nie być tak przerażające.
Zamiast tego nowe badania wykazały, że ludzie w tym miejscu, znanym jako Shinfa-Metema 1, przystosowali się do suchych warunków spowodowanych erupcją wulkanu w sposób, który mógł ułatwić kluczową migrację ludzkości z Afryki do reszty świata.
Mikroskopijne fragmenty szkła wulkanicznego odnaleziono obok kamiennych narzędzi i szczątków zwierzęcych w tej samej warstwie osadu w miejscu Shinfa-Metema 1, w pobliżu rzeki Shinfa w Etiopii, i pokazują, że ludzie zamieszkiwali to miejsce przed i po erupcji ponad 4000 mile stąd.
„Te fragmenty są mniejsze niż średnica ludzkiego włosa. Nawet jeśli są tak małe jak (to) są Nadal „Jest wystarczająco duży, aby analizować chemię i pierwiastki śladowe” – powiedział John Kappelman, profesor antropologii i nauk geologicznych na Uniwersytecie Teksasu w Austin i główny autor badania. Opublikowano w środę w czasopiśmie Nature.
Łącząc wskazówki ze skamielin i artefaktów znalezionych na miejscu, wraz z analizą geologiczną i molekularną, zespół zaczął rozumieć, w jaki sposób żyjący tam ludzie rozwijali się pomimo potencjalnej zmiany klimatu spowodowanej katastrofą wulkanu.
Johna Kappelmana i Marshę Miller
Wykopaliska na stanowisku Shinfa-Metema 1 ujawniły, że grupa ludzi przeżyła potężną erupcję góry Toba 74 000 lat temu.
Aby zrozumieć klimat panujący w czasie erupcji wulkanu, Kappelman i jego współpracownicy przeanalizowali izotopy tlenu i węgla, odmiany tego samego pierwiastka, pochodzące ze skorupek jaj strusich i skamieniałych zębów ssaków. Praca ta rzuciła światło na zużycie wody i ujawniła, że zwierzęta zjadały rośliny, które łatwiej rosły w bardziej suchych warunkach.
„Izotopy są wbudowane w twarde tkanki. Zatem w przypadku ssaków patrzymy na ich zęby, szkliwo zębów, ale znajdujemy je także w skorupkach strusich jaj.”
Analiza flory i fauny tego miejsca wykazała również dużą ilość szczątków ryb po erupcji. Badanie wykazało, że odkrycie to może nie być zaskakujące, biorąc pod uwagę bliskość tego miejsca do rzeki, ale ryby są rzadkie na innych stanowiskach z epoki kamienia z tego samego okresu.
„Kiedy pojawia się Toba, ludzie zaczynają zwiększać udział ryb w swojej diecie. Łowią i przetwarzają prawie czterokrotnie więcej ryb (niż przed erupcją)” – powiedział.
„Uważamy, że dzieje się tak dlatego, że jeśli region Toba faktycznie powoduje większą suszę, oznacza to, że pora deszczowa będzie krótsza, co oznacza dłuższą porę suchą”.
Zespół postawił hipotezę, że wbrew intuicji bardziej suchy klimat wyjaśnia zwiększone uzależnienie od ryb: w miarę kurczenia się rzeki ryby zatrzymywały się w oczkach wodnych lub płytkich strumieniach, do których rybacy mogli łatwiej dotrzeć.
Bogate w ryby otwory wodne prawdopodobnie utworzyły coś, co zespół określił mianem „niebieskiego korytarza”, którym pierwsi ludzie przemieszczali się na północ z Afryki po wyczerpaniu się ryb. Teoria ta zaprzecza większości innych modeli, które sugerują, że główna migracja ludzi z Afryki odbywała się „zielonymi korytarzami” w okresach deszczowych.
„To badanie… pokazuje ogromną odporność populacji Homo sapiens i ich zdolność do łatwego przystosowania się do każdego rodzaju środowiska, zarówno bardzo wilgotnego, jak i bardzo suchego, w tym podczas wydarzeń katastrofalnych, takich jak intensywna erupcja wulkanu Toba” – powiedział. . Ludovic Slimac, badacz z francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych i Uniwersytetu w Tuluzie, poinformował w e-mailu. Slimak nie był zaangażowany w badania.
Autorzy badania byli także w stanie zbadać geologię starożytnego koryta rzeki, sugerując, że płynęło ono wówczas wolniej i niżej niż obecnie.
„Możemy to zrobić, po prostu patrząc na żwir” – powiedział Kappelman. „Bardzo aktywna rzeka może przenosić większe skały i kamyki niż rzeka, która nie jest (aktywna). To, co (żwir) znajdziemy dla rzeki przodków, jest mniejsze niż rzeka dzisiejsza. ”
Lawrence C. Todd
Zespołowi prowadzącemu wykopaliska udało się stworzyć szczegółowy obraz tego, co wydarzyło się na stanowisku w Etiopii około 74 tysiące lat temu.
Naukowcy odkryli także pozostałości kilku małych trójkątnych punktów, które, co ciekawe, należą do najwcześniejszych przykładów użycia łucznictwa i dostarczają dowodów na to, że mieszkańcy tego miejsca mogli używać łuków i strzał do polowania na ryby i inne większe ofiary.
Slimak, który badał podobne punkty odkryte we Francji sprzed 50 000 lat, zgodził się z oceną artefaktów przeprowadzoną w nowym badaniu.
„Autorzy podkreślają również bardzo wyraźne dowody na to, że łucznictwo było tu obecne 74 000 lat temu” – powiedział Slimak. „Istnieją zatem wszelkie powody, aby… uważać tych starożytnych Homo sapiens za noszących już wysoce zaawansowane technologie, w dużej mierze wolne od ograniczeń naturalnych i klimatycznych, co stanowi kluczowy czynnik dla zrozumienia ich późniejszych migracji na wszystkich kontynentach i pod wszystkimi szerokościami geograficznymi”.
Jest prawdopodobne, że starożytne gatunki ludzi kilkakrotnie opuszczały Afrykę, ale archeolodzy i genetycy w dużej mierze zgadzają się co do tego, że najbardziej znaczące rozprzestrzenianie się Homo sapiens, naszego gatunku, które ostatecznie doprowadziło do tego, że współczesny człowiek żyje w każdym zakątku świata, miało miejsce około 70 000 do 50 000 Lata temu. od.
Chris Stringer, profesor i kierownik badań zajmujących się ewolucją człowieka w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, powiedział, że nowe badania oferują inny możliwy scenariusz tego rozproszenia, nie wykluczając jednak wcześniejszych teorii, które określił jako „interesujący artykuł”.
„Jestem pewien, że każda z tych sugestii wywoła kontrowersje wśród zaangażowanych profesjonalistów, uważam jednak, że autorzy przedstawiają wiarygodne (choć nie ostateczne) uzasadnienie każdego zaproponowanego przez siebie scenariusza” – powiedział Stringer w e-mailu.
„Oczywiście ta nowa praca nie oznacza, że mokre korytarze nie były jeszcze ważnymi kanałami rozprzestrzeniania się poza Afrykę, ale praca ta dodaje dodatkowe niezawodne możliwości w fazach suchszych”.
„Odkrywca. Nieprzepraszający przedsiębiorca. Fanatyk alkoholu. Certyfikowany pisarz. Wannabe tv ewangelista. Fanatyk Twittera. Student. Badacz sieci. Miłośnik podróży.”
More Stories
Jak czarne dziury stały się tak duże i szybkie? Odpowiedź kryje się w ciemności
Według skamieniałości prehistoryczna krowa morska została zjedzona przez krokodyla i rekina
Wystrzelenie rakiety Falcon 9 firmy SpaceX zostało wstrzymane ze względu na zbliżanie się dwóch głównych misji załogowych lotów kosmicznych