„Diabeł tasmański” to gwiezdne zwłoki wykazujące oznaki aktywnego życia

Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.

CNN
—

Przestrzeń jest pełna ekstremalnych zjawisk, ale Diabeł Tasmański może być jednym z najdziwniejszych i najrzadszych kosmicznych wydarzeń, jakie kiedykolwiek zaobserwowano.

Po miesiącach obserwacji eksplozji odległej gwiazdy astronomowie odkryli coś, czego nigdy wcześniej nie widzieli: oznaki życia emanujące ze zwłok gwiazdy oddalonej o około miliard lat świetlnych od Ziemi. Krótkie, jasne rozbłyski były tak samo potężne, jak pierwotne wydarzenie, które spowodowało śmierć gwiazdy.

Astronomowie nazwali to ciało niebieskie „diabłem tasmańskim” i wielokrotnie obserwowali jego eksplozję po pierwszym odkryciu we wrześniu 2022 roku.

Jednak początkowa eksplozja gwiezdna, która spowodowała śmierć gwiazdy, nie była typową supernową: gwiazdą, która staje się jaśniejsza, eksploduje i wyrzuca większość swojej masy przed śmiercią. Zamiast tego był to rzadki rodzaj wybuchu zwany Fast Blue Optical Transient, w skrócie LFBOT.

LFBOT świecą jasno w niebieskim świetle, osiągając szczytową jasność i blaknąc w ciągu kilku dni, podczas gdy supernowe przygasają tygodniami lub miesiącami. the Pierwszy LFBOT został odkryty w 2018 rokuOd tego czasu astronomowie próbują ustalić przyczynę rzadkich katastrofalnych wydarzeń.

Ale diabeł tasmański swoim nieoczekiwanym zachowaniem ujawnia więcej pytań niż odpowiedzi.

Chociaż LFBOT to niezwykłe zjawiska, Diabeł Tasmański jest jeszcze dziwniejszy, co skłania astronomów do kwestionowania procesów stojących za częstymi erupcjami.

„Co zaskakujące, zamiast stale blaknąć zgodnie z oczekiwaniami, źródło pojaśniało na krótko w kółko” – stwierdziła w oświadczeniu główna autorka badania Anna Y. Kew Ho, adiunkt astronomii w College of Arts and Sciences na Uniwersytecie Cornell. „LFBOTy są już dość dziwnymi wydarzeniami, więc to było jeszcze dziwniejsze”.

Wyniki związane z najnowszym odkryciem Diabła Tasmańskiego LFBOT, oficjalnie nazwanego AT2022tsd i obserwowanego przy użyciu 15 teleskopów na całym świecie, opublikowano w środę w czasopiśmie. Natura.

„(LFBOT) emitują więcej energii niż cała galaktyka złożona z setek miliardów gwiazd takich jak Słońce. Mechanizm jest następujący: „Co kryje się za tą ogromną ilością energii, jest obecnie nieznane.” „Ale w tym przypadku po początkowej eksplozji i rozproszeniu, nadal miały miejsce intensywne eksplozje, i to bardzo szybko – w ciągu minut, a nie tygodni czy miesięcy, jak w przypadku supernowych”.

Program napisany przez Ho początkowo oflagował wydarzenie. Program bada pół miliona stanów przejściowych wykrywanych codziennie przez Zwicky Transient Facility w Kalifornii, który skanuje nocne niebo. Ona i jej współpracownicy z różnych instytucji nadal monitorowali eksplozję w miarę jej zanikania, a kilka miesięcy później przejrzeli notatki. Obrazy pokazywały intensywne, jasne plamy światła, które szybko zniknęły.

„Nikt tak naprawdę nie wiedział, co powiedzieć” – powiedział. „Nigdy wcześniej nie widzieliśmy czegoś takiego – czegoś tak szybkiego i jasnego jak pierwotna eksplozja kilka miesięcy później – w żadnej supernowej lub FBOT (szybki niebieski stan przejściowy).”
„Nigdy wcześniej nie widzieliśmy czegoś takiego w astronomii”.

Aby lepiej zrozumieć szybkie zmiany jasności występujące u diabła tasmańskiego, ona i jej współpracownicy skontaktowali się z innymi badaczami, aby porównać obserwacje z wielu teleskopów.

W sumie 15 obserwatoriów, w tym szybka kamera ULTRASPEC zamontowana na 2,4-metrowym Tajskim Teleskopie Narodowym, śledziło 14 nieregularnych impulsów świetlnych w ciągu 120 dni, co prawdopodobnie stanowi niewielki ułamek całkowitej liczby rozbłysków wystrzelonych przez LFBOT. . Powiedział.

Niektóre rozbłyski trwały zaledwie kilkadziesiąt sekund, co sugeruje astronomom, że podstawową przyczyną są pozostałości gwiazd powstałe w wyniku początkowej eksplozji – albo gęsta gwiazda neutronowa, albo czarna dziura.

„To rozwiązuje wieloletnie debaty na temat tego, co napędza tego typu eksplozje i ujawnia niezwykle bezpośredni sposób badania aktywności ciał gwiazdowych” – powiedział Hu.

Każdy z obiektów prawdopodobnie pochłonąłby duże ilości materii, napędzając kolejne eksplozje.

„Przesuwa granice fizyki ze względu na nadmierną produkcję energii, ale także z powodu krótkotrwałych eksplozji” – powiedział Cook. „Światło porusza się ze skończoną prędkością. W związku z tym szybkość wybuchu i zaniku źródła ogranicza jego rozmiar, co oznacza, że ​​cała energia jest generowana ze stosunkowo małego źródła.

Gdyby była to czarna dziura, ciało niebieskie mogłoby wystrzelić strumienie materii i wystrzelić je w przestrzeń z prędkością bliską prędkości światła.

Inną możliwością jest to, że początkowa eksplozja była spowodowana niekonwencjonalnym wydarzeniem, takim jak połączenie gwiazdy z czarną dziurą, co może stanowić „zupełnie inny kanał kosmicznej katastrofy” – powiedział Ho.

Badanie LFBOTów może ujawnić więcej na temat życia pozagrobowego gwiazdy, a nie tylko jej cyklu życia kończącego się eksplozją i pozostałością.

„Ponieważ ciało nie tylko tam siedzi, jest aktywne i robi rzeczy, które możemy wykryć” – powiedział Ho. „Uważamy, że te rozbłyski mogą pochodzić z jednego z nowo powstałych ciał, co umożliwi nam zbadanie ich właściwości na etapie formowania”.

Astronomowie będą nadal skanować niebo w poszukiwaniu LFBOTów, aby dowiedzieć się, jak powszechne są i odkryć więcej ich tajemnic.

„To odkrycie uczy nas więcej o różnorodnych sposobach, w jakie gwiazdy kończą swoje życie, oraz o dziwnych obiektach zamieszkujących nasz Wszechświat” – powiedział współautor badania Vic Dillon, profesor na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu w Sheffield w Wielka Brytania. zezwolenie.