Czy uda ci się oszukać małpę magiczną sztuczką? Tylko jeśli ma przeciwstawne kciuki – Ars Technica

Kluczem do udanej magicznej sztuczki zręcznościowej jest to, jak dobrze mag manipuluje percepcją publiczności, zwłaszcza ruchami rąk, ponieważ ma to kluczowe znaczenie dla przewidywania działań innych. Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak ludzie mogą sobie poradzić z takim zmyleniem, naukowcy z Wielkiej Brytanii wykonali proste magiczne sztuczki na trzech gatunkach małp, aby sprawdzić, czy można je oszukać. Odkryli, że gatunki z przynajmniej częściowo przeciwstawnymi kciukami zostały oszukane, co sugeruje, że posiadanie podobnej anatomii (a tym samym zdolności biomechanicznych) odgrywa istotną rolę w iluzji. Swoje wyniki opisują m.in nowy liść Opublikowano w Current Biology.

„Magowie używają wyrafinowanych technik, aby wprowadzić obserwatora w błąd i sprawić, że doświadczy niemożliwego” powiedział współautor Elias García-Pellegrin, który praktykuje magię i prowadził te badania podczas robienia doktoratu na Uniwersytecie w Cambridge. „To świetny sposób na badanie martwych punktów uwagi i poznania. Badając, w jaki sposób gatunki naczelnych doświadczają magii, możemy lepiej zrozumieć ewolucyjne korzenie braków poznawczych, które czynią nas podatnymi na przebiegłość magików. W tym przypadku, czy posiadanie manualna zdolność do wywołania działania Co, jak trzymanie przedmiotu między palcem a kciukiem, jest konieczne, aby przewidzieć wpływ tego działania na innych”.

Naukowcy skupili się na trzech gatunkach o różnej anatomii dłoni i związanych z nią zdolnościach biomechanicznych: kapucynkach żółtoszyich, wiewiórkach Humboldta i małpach zwyczajnych. Na przykład kapucyni są znani ze swojej zręczności manualnej, po części dzięki temu, że mogą indywidualnie kontrolować swoje palce. Potrafią więc wykonywać chwyt nożycowy (trzymanie przedmiotu między bokami dwóch palców), a także chwyt precyzyjny (przybliżanie kciuka do palca wskazującego lub środkowego). Mogą nawet sondować, szczypać lub chwytać coś obiema rękami, tak jak ludzie, i używać kamiennych narzędzi do rozłupywania orzechów.

W porównaniu z nimi małpy wiewiórcze nie są tak zręczne, ale czasami używają prostych narzędzi. Mają stawy przypominające zawiasy, które ograniczają obrót kciuka, więc nie można w pełni oprzeć się kciukowi. Ale nadal mogą dotykać strony wskazującej środkowego palca (ale nie opuszek). Z drugiej strony marmozety ewoluowały do ​​ruchu pionowego, takiego jak wspinanie się po pniach drzew, a przeciwne kciuki nie byłyby do tego zaletą, więc go nie mają. Zamiast tego mają sztywne kciuki. Według autorów orangutany wspinają się, rozkładając swoje pięć palców tak szeroko, jak to możliwe, aby zwiększyć powierzchnię, i jednocześnie zginając wszystkie swoje palce, aby kopać pazurami. Używają kombinacji uchwytów siłowych i uchwytów nożycowych do manipulowania przedmiotami.

Naukowcy postanowili wykorzystać w swoich eksperymentach jedną z najprostszych sztuczek zręcznościowych z The Magician’s Handbook: „francuską kroplę”. Dzieje się tak, gdy mag trzyma monetę jedną ręką, a następnie wyciąga drugą rękę i chwyta ją dłonią, chowając w ten sposób monetę za palcami. Chodzi o to, aby publiczność skupiła się na sekundniku i założyła, że ​​moneta została przesunięta. Ale kiedy magik otwiera tę wskazówkę sekundową, jest ona pusta – ponieważ magik wrzucił monetę do oryginalnej dłoni. Zdolność do blokowania kciuka jest kluczem do magicznej sztuczki, więc kciuk musi być w stanie blokować.

Garcia-Pelegrain i jego współpracownicy zastąpili monetę kawałkami jedzenia: orzeszkami ziemnymi dla kapucynów, suszonymi mącznikami dla małp wiewiórek i piankami dla małp. Jedna z wersji eksperymentu polegała na wykonaniu francuskiej kropli na wszystkich małpach, aby zobaczyć, które zostały oszukane. Przeprowadzili także eksperyment kontrolny, w którym szczepionki spożywcze były faktycznie przenoszone z jednej ręki do drugiej. Na koniec zespół przeprowadził trzecią wersję eksperymentu, używając zmodyfikowanej magicznej sztuczki, którą nazwali „Zrzutem Mocy”, używając całej pięści – ruchu dłoni, który mogą wykonywać wszystkie trzy gatunki małp. Jeśli małpy prawidłowo odgadną, w której ręce trzyma kęs, mogą go zjeść w nagrodę.

Kapucyni dali się oszukać, jak można było przewidzieć, zarówno francuskimi sztuczkami, jak i zmodyfikowanymi sztuczkami zrzutu mocy. W tych próbach wybrali złą rękę w około 81 procentach przypadków. Ale wybrali poprawnie w eksperymentach z bezpośrednim transferem. Ten wzór wyboru zaobserwowano również u ludzi [also] Zwykle jest wprowadzany w błąd przez wpływ magicznej francuskiej projekcji, ale nie przez jej prawdziwy przekaz.

Małpy wiewiórki, z częściowo przeciwstawnymi kciukami, również oszukiwały francuską sztuczkę upuszczania, wybierając niewłaściwą rękę w 93 procentach przypadków, co jest przeciwieństwem tego, czego oczekiwali naukowcy. „Małpy wiewiórcze nie potrafią kontrolować z idealną precyzją, ale wciąż ulegają złudzeniom” — powiedział Garcia Pellegrin. „Sugeruje to, że małpa nie musi być ekspertem od ruchu, aby go przewidzieć, wystarczy z grubsza być w stanie to zrobić”.

Ale małpa miała odwrotny wzór. Przeważnie wybierali poprawnie efekt francuskiej kropli, dając się oszukać tylko w 6 procentach przypadków, ale wybierali nieprawidłowo, gdy ugryzienie przechodziło na drugą rękę. Jest to dowód na to, że postrzegają sztuczki inaczej niż pozostałe dwa gatunki małp, prawdopodobnie dlatego, że brakuje im przeciwstawnych kciuków. „Wydaje się, że w tym przypadku małpy częściej stosowały heurystykę, aby początkowo wybrać rękę zawierającą nagrodę, niezależnie od gestu wykonanego przez eksperymentatora” – piszą autorzy, podobna metodologia selekcji stosowana przez krukowate, co robią nie mam. Kciuk w górę w ogóle.

Według autorów, ich odkrycia wskazują, że funkcje poznawcze – w tym zdolność przewidywania ruchów rąk innych osób – są silnie uzależnione od wrodzonych zdolności fizycznych.

„Istnieje coraz więcej dowodów na to, że te same części układu nerwowego, które są używane podczas wykonywania jakiejś czynności, są również aktywowane, gdy obserwujemy tę czynność wykonywaną przez innych”. powiedział współautor Nicola Clayton, psycholog z University of Cambridge. „Ta inwersja w naszym systemie neuromotorycznym może wyjaśniać, dlaczego francuska kropla okazała się skuteczna w przypadku kapucynów i małp wiewiórek, ale nie w przypadku małp. Chodzi o ucieleśnienie wiedzy. Sposób, w jaki dana osoba porusza palcami i kciukami, pomaga kształtować sposób, w jaki myślimy, i założenia, jakie czynimy na temat świata — a także to, co Inni widzą, pamiętają i czego oczekują, w oparciu o ich własne oczekiwania”.

DOI: Aktualna biologia, 2023.10.1016/j.cub.2023.03.023 (o DOI).