Spór dotyczący umowy Declan Rice pokazuje, jak inflacja zmieniła przekazy pieniężne

Declan Rice ma zostać najdroższym brytyjskim piłkarzem wszechczasów po tym, jak West Ham United i Arsenal uzgodniły gwarantowaną opłatę w wysokości 100 milionów funtów (126 milionów dolarów) i dodatkowe 5 milionów funtów w dodatkach.

Długo toczyły się spory o tę kwotę, a zdobywcy potrójnej wygranej, Manchester City, złożyli niespodziewaną późną ofertę w wysokości 80 milionów funtów z dodatkowymi 10 milionami funtów, zanim zostali przelicytowani.

Podczas gdy kluby zawsze będą targować się o wysokość opłaty transferowej, ważnym czynnikiem w tej konkretnej transakcji była jej struktura – która nie została jeszcze szczegółowo potwierdzona – z West Hamem, który chce więcej pieniędzy z góry, a Arsenal opowiada się za rozłożonymi płatnościami. w ratach.

Ten rodzaj sporów staje się coraz bardziej powszechny w świecie transferów piłkarskich, rynku, który, jak wszędzie indziej, zmaga się z zarządzaniem wysokimi stopami procentowymi i szalejącą inflacją.

W ciągu półtorej dekady od recesji z końca pierwszej dekady XXI wieku gospodarki krajów rozwiniętych zostały określone przez dwie główne rzeczy. Po pierwsze, stopy procentowe, które określają koszt pożyczania pieniędzy, były bliskie zeru. Po drugie, inflacja — tempo wzrostu cen towarów i usług — była niska.

Oznaczało to, że pożyczanie pieniędzy było tanie, a płacenie za rzeczy w ratach zamiast z góry nie miało większego znaczenia, ponieważ wartość gotówki nie została tak bardzo osłabiona przez inflację.

Ale teraz wysoka inflacja, podobnie jak wszystko inne, ma wpływ na to, jak kluby piłkarskie zarządzają swoimi finansami, a kupujący i sprzedający mają różne zachęty, jeśli chodzi o transfery.

„Z punktu widzenia przepływów pieniężnych istnieją pewne względy”, mówi ekspert finansów piłkarskich Kieran Maguire na temat wpływu inflacji. „(Kluby sprzedające) preferują teraz gotówkę ze względu na inflację – zdolność do kupowania maleje”.

Weźmy hipotetyczny transfer gracza w wysokości 20 milionów funtów, płatny w czterech rocznych ratach po 5 milionów funtów. W świecie wysokiej inflacji wartość ostatecznej płatności, która nadejdzie za trzy lata, jest znacznie mniejsza niż zaliczka, która jest dokonywana teraz. Z jednej strony taki układ byłby korzystny dla klubu kupującego, ponieważ faktycznie płaci dużo mniej w ostatnim roku.

Koszty prowadzenia klubu piłkarskiego wciąż rosną i są przenoszone na fanów w postaci drogich biletów i gadżetów. Na przykład ceny energii w Wielkiej Brytanii dramatycznie wzrosły w ciągu ostatniego roku, podczas gdy płace również gwałtownie wzrosły. W kwietniu krajowa płaca minimalna (dla osób powyżej 23 roku życia) wzrosła z 9,50 GBP za godzinę do 10,42 GBP – wzrost o 9,7 procent.

Wszystko to stanowi zachętę do pozyskiwania środków z przelewów z góry.

Chociaż istnieje rozróżnienie. Wszystko omówione w tym artykule ma związek z przepływami pieniężnymi między klubami – ile pieniędzy wysyłają i otrzymują między klubami. Różni się to od koncepcji rachunkowości „amortyzacyjnej”, która odnosi się do sposobu rejestrowania opłat transferowych w księgach klubów.

Kiedy klub kupuje zawodnika, płatności te są zazwyczaj rozłożone – amortyzowane – przez cały okres obowiązywania kontraktu tego zawodnika, a nie spadają całkowicie w roku, w którym zawodnik został zakupiony.

Na przykład transfer zawodnika z pięcioletnim kontraktem o wartości 50 mln GBP w pięciu ratach po 10 mln GBP pojawiłby się na kontach klubu kupującego (jednak w przypadku klubu sprzedającego wydaje się, że nastąpił on od razu w pierwszym roku).

Konta te są częścią przepisów Financial Fair Play (FFP), które regulują kwoty, które klub może wydać. W tym tygodniu UEFA zdecydowała, że ​​opłaty transferowe mogą być amortyzowane maksymalnie przez pięć lat po tym, jak kluby – zwłaszcza Chelsea – znalazły się pod ostrzałem za podpisywanie kontraktów z zawodnikami na dłuższe kontrakty.

Jest to kwestia całkowicie odmienna od przepływów pieniężnych do klubów.

Jednak dr Rob Wilson, ekspert ds. finansów piłki nożnej na Uniwersytecie Sheffield Hallam, wyjaśnia, że ​​deprecjacja miała znaczący wpływ, co wraz z inflacją doprowadziło do częstszego rozważenia płacenia ratalnego w grze.

Odzwierciedla to szersze tendencje w społeczeństwie, zwłaszcza gdy stopy procentowe są niskie; Wiele osób kupiło towary konsumpcyjne, takie jak samochody czy elektronika, na raty zamiast jednej dostawy ryczałtowej. Ale ta metoda płatności nagle stała się droższa.

Dr Wilson mówi, że wzrost składek faktycznie poprzedza niedawny wzrost stóp procentowych i inflacji.

„Covid był dla niego swego rodzaju punktem zwrotnym, wolumen handlu, który rozpoczął się dzięki zorganizowanej strukturze płatności”, mówi, podkreślając przykład transferu Cristiano Ronaldo za 80 milionów funtów z Manchesteru United do Realu Madryt latem 2009 r. klub natychmiast zapłaci Hiszpanowi pełny zwrot pieniędzy.

„Teraz znacznie częściej rozdziela się opłaty za przelewy”.

Jest to często korzystne dla klubu kupującego, ponieważ oznacza to, że ma więcej pieniędzy w banku, aby dokonać większej liczby transferów w krótkim okresie. Może to jednak oznaczać, że są oni obciążeni płatnościami przez długi czas. Wilson podkreśla Manchester United jako klub, który obecnie boryka się z tym problemem.

Potwierdza to Maguire, który zauważa, że ​​pod koniec sezonu 2021-22 kluby Premier League były winne 1,87 mld funtów niezapłaconych opłat transferowych. Mówi, że to może wyjaśniać, dlaczego niektóre kluby były ciche na rynku zeszłego lata, kiedy miały już do czynienia ze znacznym długiem transferowym.

Maguire zgadza się, że w świecie wysokich stóp procentowych i wysokiej inflacji rośnie presja ze strony sprzedających kluby, aby wyciągnąć więcej pieniędzy od tych, którzy kupują z góry.

„Chodzi o jak najszybsze wniesienie pieniędzy do firmy” — mówi Wilson. „Gdybym ci powiedział:„ Chcesz 1000 funtów teraz, czy za 12 miesięcy? Możesz powiedzieć „teraz”.

Może się to wydawać oczywiste, ale przez tak długi czas, przy względnie stałej wartości pieniądza, różnica była zaskakująco niewielka.

Istnieje opcja dla klubów, które otrzymują płatność w ratach, ale chcą więcej gotówki z góry – mogą użyć finansów, aby załadować pieniądze z góry.

Biorąc Rice’a za hipotetyczny przykład, Maguire wyjaśnia, jak to może działać: „(West Ham) powie:„ Mamy trzy IOU od Arsenalu ”i spłacają należne raty”.

Oczywiście wiąże się to z płaceniem odsetek, a koszt ten znacznie wzrósł w ostatnich miesiącach.

Maguire wyjaśnia, że ​​tego typu umowy, których popularnym dostawcą jest australijski Macquarie Bank, nie dotyczą tylko przekazów pieniężnych. Leicester City i Southampton zrobiły to z przewidywanymi przychodami z transmisji Premier League, co stawia je w trudnej sytuacji po tym, jak spadły z ligi w zeszłym sezonie. West Bromwich Albion zrobiło to samo w przypadku płatności spadochronowych przyznawanych, gdy kluby z Premier League spadały do ​​Championship.

Dzięki temu kluby mogą wydawać pieniądze już teraz, niezależnie od tego, czy chodzi o spłatę innych długów związanych z nowymi transferami, czy po prostu utrzymanie biznesu – kosztem posiadania mniejszych pieniędzy do wydania w przyszłości.

„Pożyczanie nie jest złą rzeczą, ale blokuje cię w tych warunkach płatności”, mówi Wilson. „Ale im więcej pieniędzy musisz płacić co miesiąc, tym mniej masz elastyczności w robieniu innych rzeczy”.

Kulturowy trend „kup teraz, zapłać później” jest obecnie głęboko zakorzeniony w świecie transferów piłkarskich.

Ale wraz z dramatycznymi zmianami w światowej gospodarce, rośnie znaczenie posiadania gotówki w bankach już teraz.

(Górne zdjęcie: Ben Stansall/AFP za pośrednictwem Getty Images)