W 1883 r. w zbiorach mineralogicznych Muzeum Historii Naturalnej odnotowano piękny minerał granatu. Okaz o średnicy około 15 cm (6 cali), prawie całkowicie kulisty, ale niepozorny, pozostawał w kolekcji przez ostatnie 175 lat, dopóki przypadek nie ujawnił, że jest to jajo dinozaura.
Piękne kolory jasnoróżowego i białego okazu po wewnętrznej stronie przykuły uwagę Robina Hansena, jednego z kuratorów minerałów w muzeum, który pomógł przygotować okaz, gdy został wybrany do wystawy w 2018 r. Następnie wycieczka na wystawę minerałów we Francji pomogła ujawnić znaczenie skały.
„Kiedy rozglądałem się po wystawie, kupiec pokazał mi cudowne jajo dinozaura, które było kuliste, z cienką skorupą i ciemnym agatem pośrodku” — opowiada Hansen. oświadczenie. To był błyskotliwy moment, kiedy pomyślałem: „Chwileczkę, to wygląda bardzo podobnie do tego, który właśnie pokazaliśmy w muzeum! „
Minerał został następnie zbadany przez ekspertów od dinozaurów z muzeum i postanowili przeprowadzić tomografię komputerową okazu, aby zobaczyć, jakie wskazówki mogą odkryć. Niestety gęstość agatu oznacza, że tomografia komputerowa nie może wykryć żadnych drobnych szczegółów. Plusem jest to, że zespół zgodził się, że cienka warstwa wokół agatu przypomina muszlę i odkryli, że zewnętrzna strona okazu wskazywała, że zgrupowano więcej niż jeden obiekt.
Jedna strona skorupki jajka pokazuje, jak można umieścić obok niej kolejne jajko. Zdjęcie dostarczone © Powiernicy Muzeum Historii Naturalnej w Londynie
Ponadto okaz został zebrany w Indiach, a rozmiar, kształt i cechy powierzchni były podobne do innych okazów jaj tytanozaurów z Chin i Argentyny. Uważa się, że jajo pochodzi sprzed 60 milionów lat, kiedy tytanozaury były najczęstszymi dinozaurami żyjącymi w Indiach. Uważa się, że tytanozaury, pomimo swoich ogromnych rozmiarów, składały lęgi po około 30-40 jaj i nie dzieliły opieki rodzicielskiej ze swoim potomstwem.
„Ten okaz jest doskonałym przykładem tego, dlaczego kolekcje muzealne są tak ważne” – wyjaśnia Hansen. „Został właściwie zidentyfikowany i skatalogowany jako agat w 1883 r., Korzystając z dostępnej wówczas wiedzy naukowej”.
„Dopiero teraz zdajemy sobie sprawę, że ten okaz miał coś wyjątkowego – opal wypełnił tę kulistą strukturę, która okazała się jajem dinozaura”.
Dwie połówki jajka zostały umieszczone razem, aby pokazać niemal idealny kulisty kształt. Zdjęcie dostarczone © Powiernicy Muzeum Historii Naturalnej w Londynie
Zespół uważa, że stało się tak z powodu aktywności wulkanicznej, która spowodowała, że jajo zostało pokryte twardą skałą wulkaniczną po erupcji. Wewnętrzne struktury ostatecznie by się rozpuściły, a woda bogata w krzemionkę przedostałaby się przez skałę do jamy jajowej, tworząc pasiasty okaz agatu, który widzimy dzisiaj.
Aby dowiedzieć się więcej o gniazdach zbudowanych przez tytanozaury, sprawdź naszą wyjątkową funkcję.
„Odkrywca. Nieprzepraszający przedsiębiorca. Fanatyk alkoholu. Certyfikowany pisarz. Wannabe tv ewangelista. Fanatyk Twittera. Student. Badacz sieci. Miłośnik podróży.”
More Stories
Jak czarne dziury stały się tak duże i szybkie? Odpowiedź kryje się w ciemności
Według skamieniałości prehistoryczna krowa morska została zjedzona przez krokodyla i rekina
Wystrzelenie rakiety Falcon 9 firmy SpaceX zostało wstrzymane ze względu na zbliżanie się dwóch głównych misji załogowych lotów kosmicznych