Serial Vince’a Vaughna w Apple TV+ ma świetną atmosferę

Jeśli użyjemy tytułu nadanego przez pisarza dziecięcego Wilsona Rawlsa, to lato stało się latem małp.

Zanim dotrzemy do HBO Szalony szympans I Netflixa Sekretne życie orangutanaMiłośnicy sztuki małp będą mogli cieszyć się Apple TV+ Zła małpaadaptacja powieści Carla Hiaasena autorstwa patrona komedii aktorskich, Billa Lawrence’a (Teda Lasso, skurcz).

Wbrew nazwie serialu i powieści tytułowa małpa wcale nie jest zła. Gra go doświadczona aktorka Crystal – kto wie kto wspólnota, przyjaciele Co więcej – są naprawdę bardzo dobre i można na nich polegać w przypadku interaktywnych klipów lub zabawnych sytuacji. Ona (właściwie Crystal gra postać, która brzmi jak mężczyzna, ale nie będziemy tu podążać drogą małpiego zaimka) nie zawsze czuje się szczególnie związana z fabułą filmu. Zła małpaale samo bycie tam jest urocze i zabawne.

To w dużym stopniu podsumowuje moje odczucia Zła małpaJako film kryminalny lub półthriller zupełnie się nie sprawdza; Jej zwroty akcji są niezgrabnie zrealizowane, a stawka jest słaba, szczególnie pod koniec, gdzie wątki opowieści zostają rozwiązane w nieprzekonujący sposób. Jednakże jest sarkastyczny, łagodny i sztuczny w sposób, który odpowiednio odzwierciedla ton Hiaasena. Dzięki fantastycznej obsadzie, na czele której stoją Vince Vaughn, Natalie Martinez, Michelle Monaghan i Jodie Turner-Smith, a także nienagannemu spojrzeniu na lokalizacje na Florydzie, jest to świetny sposób na spędzenie 10 godzin.

Czy wspominałem o małpie?

Vaughan gra Andrew Yanceya, byłego detektywa z Miami, który po skandalu został wysłany do Keys i zdobył zhańbiony tytuł inspektora restauracji. Yancey ma uparte przywiązanie do prawdy i całkowity brak instynktu samozachowawczego, co budzi podziw i irytację jego przyjaciela i byłego partnera Rogelio (John Ortiz).

Zawodowo nie układa się Yanceyowi najlepiej, ale ma idealny domek na malowniczej plaży oraz dziką i tajemniczą dziewczynę (Bonnie Monaghan), więc jest zadowolony.

Jednak to, co zakłóca tę satysfakcję, to sprytny deweloper (Ivan Alexa Moffata), który buduje ogromną rezydencję obok domu Yancey’ego i odciętą rękę, którą Yancy ma zawieźć do Miami. Ramię należy do męża Eve (Meredith Hagner), którego smutek Yancey uważa za na tyle nieprzekonujący, że on i koroner Rosa (Martinez) wszczęli śledztwo.

Mają rację, że są podejrzliwi, ponieważ Eve jest powiązana z Christopherem (Rob Delaney), innym deweloperem, który próbuje kupić nieruchomość w sennym miasteczku na Bahamach. Tam poznajemy Neville’a (Ronald Pitt), rybaka z Bahamów, który podziela pragnienie Yancy’ego do prostego życia i jest gotowy zrobić wszystko – łącznie z rekrutacją praktykującej obeah kapłanki znanej jako Królowa Smoków (Turner Smith) – aby chronić czystość wyspy.

Aha, i Neville ma małpę (Crystal), która uwielbia winogrona i pogrzeby.

Historię opowiada przypominający Jimmy’ego Buffeta kapitan czarterowego statku (Tom Novicki) i rozszerza się o grupę ekscentrycznych postaci, w tym Charlotte Lawrence w roli niestabilnej pasierbicy Eve; Zach Braff jako tani lekarz o nieoczekiwanym nazwisku Israel Ubell; David St. Louis jako sentymentalny bandyta imieniem Egg; Ashley Nicole Black jako sarkastyczna agentka rządowa; zaginiony Weteran L. Scott Caldwell jako babcia Królowej Smoków, Ya Ya.

W niektórych odcinkach narrator łączy wątki Florydy i Bahamów, nieustannie obiecując, że to wszystko jest jedną historią, mimo że połączenie nigdy nie jest eleganckie. „Ujawnienie” na końcu pierwszego odcinka tak naprawdę nie ujawnia niczego przypominającego to, co serial uważa za odkrywcze, a drugie ujawnienie pod koniec trzeciego odcinka jest bardziej mylące niż satysfakcjonujące. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje zderzenie wrażliwości pomiędzy bardziej ekstrawaganckimi, ekstrawaganckimi i mrocznymi instynktami reżysera Marcosa Ceji a luźniejszymi i lżejszymi mocnymi stronami zespołu scenarzystów. Poprzedni spektakl dobiega końca. Zła małpa Wydaje się, że to powinien być serial, który trzyma w napięciu, podczas gdy w rzeczywistości wydaje się, że należy go oglądać, odchylając się jak najdalej do tyłu w pastelowych Adirondackach. Bo kiedy to tylko przekomarzanie się między postaciami, przedstawienie może być zabawne.

Wzajemne oddziaływanie pomiędzy Vaughnem, który jest trochę za stary na tę rolę, ale skutecznie zmienny, a Martinezem, który jest zabawny i zalotny w sposób, jaki rzadko się pojawia, jest dość wciągający. Poza tym Monaghan pojawia się i znika w tej historii ze złym błyskiem w oku, którego od tamtej pory nie używano zbyt często. Pocałunek, pocałunek, bum, bumnadając prawdziwy zwrot w quasi-trójkącie miłosnym.

Łącząc słodycz ze strychniną, Hagner przywołuje klasyczną postać Goldie Hawn, która byłaby jeszcze lepsza, gdybyś wiedział, że jej teściowa to… Goldie Hawn. Jej wybuchowa energia ma doskonały odpowiednik w Delaneyu, wysokim i ponurym.

Bahamska strona historii, pomimo obecności tytułowej małpy, jest bardziej dramatyczna, naznaczona cichą szczerością Pitta i dziką intensywnością Turnera-Smitha. Ci dwaj aktorzy mają momenty charakterystyczne, które nie mają nic wspólnego z morderstwem i planowaniem. Ale zrób to Zła małpa Czy masz pojęcie o turystycznej eksploatacji Bahamów lub tradycji Obeah? NIE.

Serialowi nigdy nie udało się ukazać sarkastycznej strony Hiaasena i jego bardzo specyficznego punktu widzenia na oszustów i oszustów z Florydy, zadowalając się delikatną kpiną ze skorumpowanych instytucji i nowobogackich. To wszystko jest powierzchowne, ale kiedy powierzchnia jest tak piękna – białe piaszczyste plaże, lśniąca błękitna woda, połyskująca kondensacja na zimnym piwie – możesz z przyjemnością spędzić na niej trochę czasu.