Nowojorska Biblioteka Publiczna nabywa dokumenty Joan Didion

„Nasze szczęki były otwarte” – powiedział Kelly.

Ich pierwsze wizyty zbiegły się z Zeszłoroczna aukcja rzeczy osobistych Didionaktóry sprzedawał się nieokiełznany ceny — 9 000 dolarów za zestaw czystych notatników, 10 500 dolarów za kilka poplamionych garnków i patelni — patrzyli zdumieni. (Kelly powiedział, że aukcja, na której zebrano łącznie 1,9 miliona dolarów Ze względów charytatywnychnie wpłynęło na cenę za archiwum, której biblioteka nie ujawnia).

Kelly dodała, że ​​aukcja „mówi nam wiele o wielkim zamiłowaniu Joan Didion – nie tylko o jej pracy, ale także o jej autorskiej osobowości, co ludzie uważają za fascynujące i starają się naśladować”.

Archiwum, powiedział Golia, odzwierciedla kulturalną świadomość Didion dotyczącą jej samopokazywania.

„W przypadku pisarek zarządzają swoimi talentami literackimi, a także zarządzają swoim wizerunkiem” – powiedziała. „Była niezwykle utalentowana w obu przypadkach. Dokładnie wiedziała, co robi”.

Gulia powiedział, że archiwum nie zawiera pamiętników osobistych. Zapewnia jednak bogatą korespondencję osobistą, w tym zarówno listy rodzinne (ponad 140 z nich pochodzi z jej studiów i z lat „Vogue”), jak i korespondencję z szerokim kręgiem przyjaciół i współpracowników pary, wśród nich Richardem Avedonem, Helen Gurley-Brown, i Michał. Crichton, Nora Ephron, Allen Ginsburg, Lillian Hellman, Diane Keaton, Justice Anthony Kennedy, Norman Lear, Jacqueline Onassis, Philip Roth i Charles Schulz.

Była „przejmująca” korespondencja z Johnem Waynem (o którym Didion napisał w 1965 roku esej „John Wayne: A Love Song”) i listy od Tennessee Williamsa, jak powiedział Golia, w tym kolaż suszonych kwiatów wpisanych do niej z 1973 roku.

„Williams był kimś, kto natychmiast rozpoznał błyskotliwość Didion, zafascynował się nią i był jej bliski” – powiedział Kelly.