Naukowcy odkrywają niezwykły nowy typ dinozaura, który żył pod ziemią

Odkrycie kopiącego dinozaura Fauna herzogai od połowyOkres kredowy Okres ten ukazuje złożony ekosystem, w którym dinozaury zajmowały podziemne przestrzenie. Podkreśla to różnorodność i zdolność dinozaurów do przystosowania się do środowiska, poszerzając naszą wiedzę na temat ich roli w starożytnych środowiskach.

Epoka dinozaurów nie istniała tylko nad powierzchnią Ziemi. Odkryto nowego przodka dinozaurów Telozaur Okazuje się, że zwierzęta te spędzały część czasu w podziemnych norach. To jest nowe Klasyfikować To pogłębia naszą wiedzę o życiu w środkowej kredzie, zarówno nad, jak i pod ziemią.

Nowy dinozaur Fauna [/Foat’NAH/] Herzogay Homo sapiens żył 99 milionów lat temu na terenach dzisiejszego Utah. W tamtym czasie obszar ten stanowił duży ekosystem równin zalewowych, wciśnięty pomiędzy brzegi ogromnego oceanu śródlądowego na wschodzie a aktywnymi wulkanami i górami na zachodzie. Było to ciepłe, wilgotne i błotniste środowisko, przez które przepływało wiele rzek.

Paleontolodzy z Uniwersytet Stanowy Karoliny Północnej Muzeum Nauk Przyrodniczych Karoliny Północnej odkryło skamieniałość – i inne okazy tego samego gatunku – w Museintochite należącym do formacji Cedar Mountain od 2013 r. Zachowanie tych skamieniałości wraz z pewnymi charakterystycznymi cechami zaalarmowało ich o możliwości wiercenia.

Właściwości fizyczne i dowody wierceń

Fauna Był to mały, roślinożerny dinozaur, mniej więcej wielkości dużego psa i o prostej budowie ciała. Brakuje mu dzwonków i gwizdków, które charakteryzują jego wysoce ozdobnych krewnych, takich jak dinozaury rogate, dinozaury opancerzone i dinozaury czubate. Ale to nie znaczy Fauna To było nudne.

Fauna Zwierzę to ma wiele wspólnych cech anatomicznych ze zwierzętami znanymi z kopania lub kopania, takich jak duże mięśnie bicepsa, mocne punkty przyczepu mięśni w biodrach i nogach, zrośnięte kości wzdłuż miednicy – ​​które prawdopodobnie zapewniają stabilność podczas kopania – oraz stosunkowo większe tylne kończyny niż kończyny przednie. Ale to nie jedyny dowód na to, że zwierzę to spędzało czas pod ziemią.

Wydrukowana w 3D czaszka fauny. Źródło zdjęcia: Lindsay Zano

„Zapis kopalny jest stronniczy w stronę większych zwierząt, przede wszystkim dlatego, że w środowiskach zalewowych, takich jak Mosintochite, małe kości często są rozrzucone na powierzchni, gniją lub gromadzą się przed pochówkiem i skamieniałością”. Avrahami jest pierwszym autorem artykułu opisującego to dzieło.

„Ale Fauna „Kości te często znajdowano w całości, a wiele z nich zachowało się w pierwotnej pozycji pośmiertnej, z opuszczoną klatką piersiową i rozstawionymi kończynami przednimi, a ponadto były w wyjątkowo dobrym stanie” – mówi Avrahami. „Gdyby znajdowały się już pod ziemią w norze przed śmiercią: „Ten rodzaj zachowania byłby bardziej prawdopodobny”.

Zgadza się z tym Lindsey Zanno, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Stanowym Karoliny Północnej i kierownik Wydziału Paleontologii w Muzeum Nauk Przyrodniczych Karoliny Północnej oraz współautorka pracy.

„Fauna „Szkielety występują w tym regionie znacznie częściej, niż można by się spodziewać po małym zwierzęciu o delikatnych kościach” – mówi Zano. „Najlepszym wyjaśnieniem, dlaczego tak wiele z nich odnaleziono i odnaleziono w małych grupach złożonych z wielu osobników, jest to W zasadzie mieszkali przynajmniej przez część czasu pod ziemią. „Vona wykonała dla nas całą ciężką pracę, zakopując się w całym tym obszarze”.

Chociaż naukowcom nie udało się jeszcze zidentyfikować podziemnych nor FaunaTunele i pokój jej najbliższych krewnych, OryktodromeusW stanach Idaho i Montana odnaleziono ślady wymarłych zwierząt. Odkrycia te potwierdzają tezę, że Fauna Wykorzystuje się również nory.

Fauna Herzogay. Zdjęcie: Jorge Gonzalez

Kulturowe i naukowe znaczenie fauny

Nazwa rodzaju Fauna Nazwa ta pochodzi od starożytnej historii stworzenia ludu Chamorro, rdzennej ludności Guam i Marianów na Oceanie Spokojnym. Fauna i Bontan to dwaj bracia odkrywcy, którzy odkryli wyspę i stali się Ziemią i Niebem. Nazwa gatunku honoruje Lisę Herzog, dyrektor operacji paleontologicznych w Muzeum Nauk Przyrodniczych Karoliny Północnej, za jej nieoceniony wkład i poświęcenie w dziedzinie paleontologii.

„Chciałem uhonorować rdzenną mitologię Guam, ponieważ moi przodkowie wywodzą się od ludu Chamorro” – mówi Avrahami. „W micie Fauna wraz ze śmiercią stała się częścią Ziemi, a z jej ciała wyszło nowe życie, które dla mnie kojarzy się ze skamieniałością, pięknem i stworzeniem. Fauna Prawdopodobnie był pokryty cienką warstwą kolorowych piór. Gatunek nazywa się Lisa Herzog, która była integralną częścią całej tej pracy i odkryła jedno z najbardziej Fauna Okazy kilku osobników przechowywano razem w czymś, co najprawdopodobniej było norą.

Fauna Jest także dalekim krewnym innej słynnej skamieniałości z Karoliny Północnej: wierzby. Zaniedbany telozaur Uważa się również, że okaz znajdujący się obecnie w muzeum zawiera adaptacje do częściowo kopalnego – lub częściowo podziemnego – stylu życia, jak wynika z badań opublikowanych pod koniec 2023 roku przez Zanno i byłego badacza z North Carolina State University, Davida Pattona.

„T. Zaniedbanie Był na końcu tej linii – Fauna „Jego przodek powstał około 35 milionów lat temu” – mówi Avrahami.

Naukowcy uważają Fauna Jest to klucz do poszerzenia naszej wiedzy o ekosystemach kredowych.

„Fauna „To odkrycie daje nam wgląd w trzeci wymiar, w którym zwierzę może przebywać, poruszając się pod ziemią” – mówi Avrahami. „Pogłębia także bogactwo zapisu kopalnego i poszerza znaną różnorodność drobnoskórnych roślinożerców, które mimo że są składnikami organizmów żywych. „Niezwykle integralna część ekosystemów kredowych”.

„Ludzie mają tendencję do krótkowzrocznego postrzegania dinozaurów, które nie nadąża za nauką” – mówi Zano. „Teraz wiemy, że różnorodność dinozaurów obejmowała szeroką gamę gatunków, od małych szybowców latających na drzewach i nocnych łowców po trawy. -karmienie zwierząt takich jak leniwce, a nawet zwierząt żyjących pod ziemią.

Odniesienie: „Nowy, półskamieniały dinozaur terozaur z cenomańskiego Museintochite, członka formacji Cedar Mountain w stanie Utah” autorstwa Haviva M. Abrahami i Peter J. Makovickiego i Ryana T. Tuckera i Lindsay E. Zanu, 9 lipca 2024 r., Zapis anatomiczny.
DOI: 10.1002/ar.25505