NASA musi fałszować najnowsze szacunki kosztów wieży startowej SLS

Problemy NASA z mobilną wieżą startową, która będzie wspierać większą wersję rakiety Space Launch System, zamiast się poprawiać, pogłębiają się.

według Nowy raport Według szacunków Generalnego Inspektora NASA szacowany koszt wieży, nieco większy niż długość boiska do futbolu amerykańskiego wraz z jego końcami, wynosi obecnie 2,7 miliarda dolarów. Koszt ten równa się dwukrotności środków potrzebnych do budowy największego budynku na świecie, Burj Khalifa, który jest siedmiokrotnie wyższy od Burj Khalifa.

Oznacza to niezwykłą eksplozję kosztów Zaledwie pięć lat temu NASA przyznała firmie Bechtel Engineering kontrakt na budowę i dostawę drugiej mobilnej platformy startowej (ML-2) za 383 miliony dolarów, z terminem realizacji do marca 2023 r. Termin minął. podczas gdy Bechtel ledwo zaczynał ciąć metal.

Według szacunków NASA projekt wieży kosztuje obecnie 1,8 miliarda dolarów, a termin oddania zaplanowano na wrzesień 2027 r. Jednak w opublikowanym w poniedziałek nowym raporcie stwierdzono, że szacunki NASA mogą być zbyt konserwatywne. Raport podpisany przez zastępcę generalnego inspektora George’a A. Scott: „Nasza analiza sugeruje, że koszty mogą być częściowo wyższe ze względu na dużą ilość pozostałych prac budowlanych”.

Większy pocisk, większa wieża

NASA zleciła budowę wieży startowej – pod wyraźnym poleceniem Kongresu USA – w celu wsparcia większej wersji rakiety Space Launch System, znanej jako Block 1B. Łączy to istniejący rdzeń rakiety z większym, mocniejszym drugim stopniem, zwanym górnym etapem eksploracyjnym, nad którym pracuje Boeing.

Agencja kosmiczna spodziewa się używać tej większej wersji rakiety SLS począwszy od misji Artemis IV, której celem jest dostarczenie na orbitę księżycową załogowego pojazdu Orion oraz elementu Lunar Gateway. To już drugi raz, kiedy astronauci wylądowali na Księżycu w ramach programu Artemis. Wystrzelenie misji Artemis IV zaplanowano na 2028 rok, jednak nowy raport potwierdza powszechne w społeczności kosmicznej założenie, że taki termin nie jest możliwy.

Aby zaplanować start tej misji w 2028 r., NASA stwierdziła, że ​​musi ukończyć budowę wieży ML-2 do listopada 2026 r. NASA i nowy raport zgadzają się, że prawdopodobieństwo tego wynosi zero procent. Dlatego też, jeśli misja Artemis 4 wykorzysta ulepszoną wersję rakiety SLS, prawie na pewno nie wystartuje najwcześniej w połowie 2029 roku.

Ale dlaczego koszty i opóźnienia są tak wysokie? Jednym z powodów podanych w raporcie było ciągłe niedocenianie przez firmę Bechtel zakresu i złożoności projektu.

„Bechtel znacznie zaniżył liczbę godzin pracy wymaganych do ukończenia projektu ML-2, w wyniku czego poniósł więcej godzin pracy, niż przewidywano. Od maja 2022 r. do stycznia 2024 r. szacowane dodatkowe godziny pracy podwoiły się do około 850 000 godzin, co odzwierciedla wyniki firmy. próbuje spełnić cele harmonogramu NASA.

Trudno pociągnąć Bechtela do odpowiedzialności

Jednym z najważniejszych ustaleń nowego raportu jest to, że NASA wydaje się bardzo ograniczona w tym, co może zrobić, aby zmotywować Bechtela do szybszej budowy mobilnej wieży startowej lub po bardziej rozsądnej cenie. Dzieje się tak dlatego, że mechanizm kontraktowania oparty na zasadzie koszt plus zysk zapewnia agencji kosmicznej ograniczony wpływ na wykonawcę, oprócz wstrzymania opłat dodatkowych. W raporcie zauważono, że NASA odmówiła skorzystania z opcji zamiany umowy na mechanizm stałej ceny.

„Chociaż formalnie opcja ta pozostaje zawarta w umowie, urzędnicy NASA poinformowali nas, że nie zamierzają zwracać się do Bechtel o wiążącą wycenę” – czytamy w raporcie. „Program Earth Exploration Systems i kierownictwo projektu ML-2 powiedzieli nam, że zakładają, że Bechtel prawdopodobnie złoży ofertę kosztową znacznie przekraczającą zdolność finansową NASA do poniesienia dodatkowego ryzyka związanego z umową o stałej cenie”.

Innymi słowy, ponieważ NASA początkowo nie wymagała umowy o stałej cenie, obecnie wygląda na to, że jakakolwiek oferta Bechtela wywaliłaby całkowitą dziurę w rocznym budżecie agencji.

Rosnące koszty mobilnej wieży startowej były źródłem frustracji administratora NASA Billa Nelsona. W 2022 r., gdy szacunkowe koszty mobilnej wieży startowej ML-2 osiągnęły miliard dolarów, Nelson podczas zeznań przed Kongresem USA skrytykował mechanizm kosztów przyrostowych.

„Myślę, że jest to plan, który może zapewnić nam wszystkim wartość wynikającą z rywalizacji” – powiedział Nelson o umowach o stałej cenie. „Można to zrobić, zachowując ducha konkurencyjności. Można to zrobić niższym kosztem, a to pozwala abyśmy mogli uciec od tego, co było dla nas plagą w przeszłości, czyli umowy kosztowej, oprócz zysku, i przejścia na istniejącą cenę kontraktową”.

Zaraza nadal się rozprzestrzenia.