Miasta i społeczności przyjazne starzeniu przodują we wspieraniu osób starszych, w tym uchodźców z Ukrainy, w Polsce.

WHO i partnerzy pracują nad lepszą identyfikacją i usuwaniem barier w opiece zdrowotnej dla starszych ukraińskich uchodźców w Polsce. Niedawne badanie ukraińskich uchodźców wykazało, że ponad 70% osób w wieku powyżej 65 lat miało trudności w poszukiwaniu i dostępie do opieki zdrowotnej w kraju przyjmującym. Rozważane podejścia i rozwiązania przyniosą również korzyści osobom starszym w różnych środowiskach, zarówno miejskich, jak i wiejskich.

Identyfikacja i reagowanie na wyzwania stojące przed osobami starszymi, w tym uchodźcami, w kontekście obecnej sytuacji kryzysowej na Ukrainie jest przedmiotem konsultacji zorganizowanych przez WHO i Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego w dniach 20-21 w Krakowie . Marsz.

Ukraina stoi obecnie w obliczu poważnego kryzysu humanitarnego, który dotyka miliony ludzi, ponieważ wojna spowodowała napływ uchodźców i przesiedleńców wewnętrznych oraz dotknęła nieproporcjonalnie dużą liczbę osób starszych. W Polsce ponad 10% z blisko 2,5 mln uchodźców z Ukrainy ma ponad 65 lat. W ubiegłym roku masowy ruch uchodźców z Ukrainy przyniósł nowe wyzwania w zakresie integracji społeczności i umożliwienia zdrowego i satysfakcjonującego życia. Osoby starsze mieszkające obecnie w Polsce. Zarówno WHO, jak i Polskie Miasta i Społeczności Przyjazne Starzeniu są zaangażowane w zaspokajanie potrzeb starszych uchodźców i szerszej populacji w Polsce i poza nią.

Podobnie jak wiele krajów europejskich, Polska doświadcza znaczących zmian w rozkładzie wieku populacji ze względu na czynniki takie jak dzietność, śmiertelność i tendencje migracyjne. Szacunki wskazują, że do 2030 roku 28,8% ludności Polski będzie miało ponad 60 lat, a do 2050 roku ta grupa wiekowa będzie stanowić 40% populacji. Tak drastyczna zmiana demograficzna oznacza, że ​​lokalne polityki muszą zostać radykalnie przeanalizowane i przeprojektowane, aby przygotować się na przyszłość. Wiele polskich miast stara się być przyjaznymi osobom starszym, tworząc środowisko przyjazne osobom starszym, zachęcając do wymiany informacji i ułatwiając uczenie się między społecznościami.

Konferencja wzmocniła więzi pomiędzy polskimi i międzynarodowymi członkami Światowej Sieci Miast i Społeczności Przyjaznych Starzeniu WHO, kładąc podwaliny pod rozwój Narodowego Programu Miast i Społeczności Przyjaznych Starzeniu w Polsce. Opiera się na udanych przykładach z innych krajów, z aktywnymi programami krajowymi. W spotkaniu uczestniczyli przedstawiciele Irlandii, Norwegii, Republiki Mołdawii, Słowenii i Wielkiej Brytanii, którzy podzielili się własnymi doświadczeniami. Inne polskie miasta reprezentowane na konferencji to Gdynia, Kalisz, Katowice, Kolbudi, Opole, Ostro Wielkopolski, Poznań, Rzeszów, Stargard oraz gmina Wrocław.

Kraków dołączył niedawno do 10 innych miast w całej Polsce w ramach Globalnej Sieci Miast i Społeczności Przyjaznych Starzeniu WHO. Kraków został przedstawiony przez przedstawiciela WHO, dr Palomę Gucci, dr Thiago Herrique de Sa, urzędnika ds. środowisk przyjaznych osobom starszym w centrali WHO oraz dr Yongji Yoon, urzędnika technicznego ds. starzenia się i zdrowia w regionalnym biurze WHO na Europę. Certyfikat uznania kamienia milowego podczas uroczystości w Ratuszu.

Konferencja zgromadziła różnorodne zainteresowane strony z różnych dziedzin, w tym naukowców, organizacje społeczeństwa obywatelskiego i działaczy o międzynarodowej renomie, takich jak Anna Okońska-Walkovich, jedna z 50 osób na rzecz zdrowego starzenia się – Anna Okonska-Walkovich – 50 liderów uznanych przez ONZ. Pracować, aby uczynić świat lepszym miejscem do starzenia się.

„Szybkie starzenie się społeczeństw europejskich jest faktem. Miasta i społeczności przyjazne starzeniu oferują wiele korzyści wszystkim ludziom i oferują doskonałą okazję do pracy z osobami starszymi, słuchania ich i wspierania ich w znajdowaniu najlepszych rozwiązań dla zmian i wyzwań wszyscy się starzejemy O wyzwaniach, przed którymi stają starsi uchodźcy Wiemy, że ważne jest, aby mieli nasze wsparcie, aby mogli uzyskać dostęp do potrzebnych im usług i aby ich głos został wysłuchany” – wyjaśnił dr Cucci.