Kolekcjoner skamieniałości odkrywa najpełniejszego dinozaura w Wielkiej Brytanii od 1923 roku

Nowy dinozaur Klasyfikować, Comptonatus chesiZostało odkryte na Isle of Wight i stanowi ogromny postęp w zrozumieniu Okres kredowy– Różnorodność dinozaurów w Anglii, gdzie trwające badania wskazują na możliwość osiągnięcia ważniejszych wyników.

W nowym badaniu zbadano najbardziej kompletnego dinozaura, jaki kiedykolwiek odkryto w tym kraju w ciągu ostatniego stulecia. Okaz mający około 125 milionów lat i posiadający kość biodrową łonową wielkości talerza obiadowego został znaleziony w 2013 roku na klifach zatoki Compton na wyspie Wight. Odkrycia dokonał kolekcjoner skamieniałości Nick Chase, zanim tragicznie zmarł na raka.

Jeremy Lockwood, emerytowany lekarz rodzinny i Uniwersytet w Portsmouth Jako doktorant pomagał przy skamieniałościach dinozaurów i spędził lata analizując 149 różnych kości tworzących szkielet. Jeremy zidentyfikował szkielet jako reprezentujący nowy rodzaj i gatunek, któremu nadał nazwę Comptonatus chesi Na cześć Nicka.

Jeremy powiedział: „Nick miał ogromny nos do znajdowania kości dinozaurów – był naprawdę współczesną Mary Anning. Codziennie zbierał skamieniałości przy każdej pogodzie i przekazywał je muzeom. Szkoda, że ​​nie mogliśmy spędzić na starość zbierania ich razem, ponieważ byliśmy w podobnym wieku, ale niestety tak się nie stało, pomimo wielu jego wspaniałych odkryć na przestrzeni lat, w tym tych najbardziej kompletnych, ale wspaniale było spotkać się ponownie. Iguanodon „To pierwsza czaszka znaleziona w Wielkiej Brytanii i pierwszy dinozaur, któremu nadano jej imię”.

Wizje i teorie naukowe

Kiedy odkryto go po raz pierwszy, sądzono, że jest to dobrze znany dinozaur tzw MantlezaurJednak badania Jeremy’ego ujawniły znacznie większą różnorodność dinozaurów. W rzeczywistości jest to nowa druga płeć, którą opisał Jeremy.

„Udało mi się wykazać, że ten dinozaur różnił się pewnymi unikalnymi cechami czaszki, zębów i innych części ciała” – powiedział. „Na przykład jego dolna szczęka ma prostą dolną krawędź, podczas gdy większość iguanodontów ma szczęka zakrzywiona w dół. Ma także kość biodrową łonową. Jest tak duży, że jest znacznie większy od innych podobnych dinozaurów, przypomina talerz obiadowy!

Jeremy Lockwood na miejscu wykopalisk w Compton Bay na Isle of Wight. Źródło obrazu: Uniwersytet w Portsmouth

Jeremy nie wie, dlaczego kość łonowa, która leży u podstawy brzucha, była tak duża: „Może chodziło o przyczepy mięśni, co mogło oznaczać, że poruszała się nieco inaczej, a może miała podpierać żołądek treści skuteczniej lub „Opowiedziałem nawet, jak zwierzę oddycha, ale wszystkie te teorie mają charakter nieco spekulacyjny”.

Jeremy nazwał dinozaura Comptonat Po zatoce Compton, gdzie został znaleziony, „tonatus” to łacińskie słowo oznaczające „grzmot”.

„To zwierzę ważyło około tony, mniej więcej wielkości dużego samca żubra amerykańskiego. Dowody znalezione w pobliżu skamieniałych śladów sugerują, że było to prawdopodobnie pasące się zwierzę, więc prawdopodobne jest, że po regionie wędrowały duże stada tych ciężkich dinozaurów”. gdyby bały się go drapieżniki na terenach zalewowych ponad 120 milionów lat temu”.

Wkład badawczy i integracja z muzeami

Doktor Susannah Maidment, główna badaczka i paleontolog w Muzeum Historii Naturalnej oraz główna autorka artykułu napisanego pod kierunkiem doktora Jeremy’ego, komentuje: „Comptonat To niezwykły okaz dinozaura: jeden z najbardziej kompletnych okazów znalezionych w Wielkiej Brytanii w ciągu ostatniego stulecia.

„Uznanie go za nowy gatunek wynika z niezwykle szczegółowej pracy dr Jeremy’ego Lockwooda, pracownika naukowego Narodowego Muzeum Historii Naturalnej, którego badania w dalszym ciągu ujawniają, że różnorodność dinozaurów w południowej Anglii we wczesnej kredzie była znacznie większa niż wcześniej myśl.

„Próbka mniejsza niż Wiadomości z Brightstone Ale starszy niż Mantlezaur (Dwa blisko spokrewnione dinozaury iguanodontyczne Comptonat) pokazuje szybkie tempo ewolucji dinozaurów iguanodontów w tym okresie i może pomóc nam zrozumieć, w jaki sposób ekosystemy odrodziły się po przypuszczalnym wyginięciu pod koniec kredy. Jurajski okres.”

„Talerz obiadowy” z kości biodrowej. Zdjęcie: Uniwersytet w Portsmouth

Chociaż w XX wieku na Isle of Wight opisano tylko cztery nowe gatunki dinozaurów, w ciągu ostatnich pięciu lat nazwano osiem nowych gatunków.

Jeremy dodał: „To odkrycie jest naprawdę niezwykłe. Pomaga nam lepiej zrozumieć różne typy dinozaurów, które żyły w Anglii we wczesnej kredzie. To uzupełnienie ostatnich badań wykazujących, że Wessex był jednym z najbardziej zróżnicowanych ekosystemów na świecie”.

Dinozaur został dodany do zbiorów Muzeum Wyspy Dinozaurów w Sandown na Isle of Wight. Artykuł badawczy został niedawno opublikowany w Journal of Systematycznej Paleontologii.

Dr Martin Mount, kustosz w Dinosaur Island Museum, powiedział: „Trwające badania kolekcji muzeum w dalszym ciągu ujawniają nowe, ekscytujące odkrycia. Większość najważniejszych odkryć Nicka zachowała się na wyspie, co stanowi trwałe dziedzictwo. Nie możemy się doczekać odkrycia wielu innych nowe gatunki stworzeń.” Prehistoria klifów wyspy i ich zasięg.

Mike Greenslade, dyrektor generalny National Heritage Trust na Isle of Wight, powiedział: „To niezwykłe znalezisko w Compton Bay należącej do National Heritage Trust podkreśla bogate dziedzictwo naturalne wyspy Wight. Znalezisko najpełniejszego dinozaura w Wielkiej Brytanii stulecia w sposób znaczący pokazuje jego znaczenie kopalne.” „Nie tylko dla wyspy, ale także podkreśla znaczenie zachowania naszych krajobrazów, aby przyszłe pokolenia mogły je odkrywać i uczyć się od nich. Niezwykłe odkrycie dokonane przez Nicka Chase’a i niestrudzone badania przeprowadzone przez niego Jeremy Lockwood jest świadectwem niesamowitej historii, która czeka na odkrycie. Jesteśmy podekscytowani, że możemy być jej częścią”. Ciągła podróż w poszukiwaniu odkryć i postępu naukowego.

Odniesienie: „Comptonatus chasei, nowy dinozaur iguanodontyczny z formacji dolnej kredy Wessex na wyspie Wight w południowej Anglii”, autor: Jeremy A. F. Lockwood, David M. Martell i Susanna C. R. Maidment, 9 lipca 2024 r., Journal of Systematycznej Paleontologii.
DOI: 10.1080/14772019.2024.2346573