Była scenarzystka „Przyjaciół” twierdzi, że obsada „rzadko miała coś pozytywnego do powiedzenia” na temat scenariuszy i tego, dlaczego cierpiała na syndrom oszusta

Kolekcja Johna Ragela/NBC/Dzięki uprzejmości Everetta

Była scenarzystka telewizyjna Patty Lynn opowiada o swoich doświadczeniach w pracy nad hitowym serialem komediowym przyjaciele Mówi, że nie miała najlepszych doświadczeń.

po pracy Dziwacy i maniacyLynn dostała możliwość pisania dla popularnego serialu komediowego NBC w 2000 roku. Pomysł pisania dla wielkich gwiazd, takich jak Jennifer Aniston, Courteney Cox, Lisa Kudrow, Matt LeBlanc, Matthew Perry i David Schwimmer, początkowo wzbudził zainteresowanie Lynn. ale ona twierdzi, że szybko się to skończyło.

Nowość, jaką było zobaczenie wielkich gwiazd z bliska, szybko opadła, podobnie jak moja ekscytacja śniadaniem. „Aktorzy wydawali się nieszczęśliwi, że są przykuci do starego, zmęczonego serialu, choć mogli się rozgałęzić, i miałem wrażenie, że ciągle zastanawiali się, jak każdy scenariusz będzie im specjalnie służyć” – napisała Lynn w swoim pamiętniku. Napisy końcowe: Jak zerwałem z Hollywood (przez czas).

Kontynuowała: „Wszyscy umieli się śmiać, ale jeśli nie podobał im się dowcip, wydawało się, że celowo go przeoczyli, wiedząc, że przepiszemy go. Dziesiątki dobrych dowcipów zostało wyrzuconych tylko dlatego, że jeden z nich mruknął: przeciągnij przez kawałek boczku.” David [Crane] I Marta [Kauffman] Nigdy nie powiedział: „Ten żart jest zabawny”. Aktor musi to po prostu sprzedać.

Lin pisze dalej, że aktorzy „głośno” wyrażali swoje opinie, gdy nie podobało im się coś w scenariuszu, i dodaje: „Rzadko mieli do powiedzenia coś pozytywnego, a kiedy poruszali problemy, nie sugerowali wykonalnych rozwiązań Ponieważ postrzegają siebie jako strażników swoich postaci, często argumentowali, że nie zrobiliby ani nie powiedzieli tego a tego… Czasami było to pomocne, ale ogólnie te sesje miały okropną, agresywną jakość, której brakowało całego lekkość, jakiej można oczekiwać od branży seriali komediowych.

Były autor programów takich jak Zdesperowane gospodynie domowe I Szkoda Mówiła to też za swoich czasów przyjacieleCierpiała na „syndrom oszusta”.

„Ale później dowiedziałam się, że syndrom oszusta jest powszechnym doświadczeniem mniejszości etnicznych pracujących w niedostatecznie reprezentowanych dziedzinach” – wyjaśniła. „Jako jedyny pisarz azjatycki w tak wielu salach czułem się bardzo samotny, ulegając presji reprezentowania całej mojej rasy i udowodnienia, że ​​zasługuję na miejsce przy stole – lub miejsce na podium”.

Lane mówi Judd Apatow, producent Dziwacy i maniacyOstrzegł ją, aby nie brała tej pracy przyjaciele Ponieważ była już „dobrą maszyną do oleju” i niczego się nie nauczyła, dodała: „Nie nauczyłam się zbyt wiele, poza tym, że nie chciałam już nigdy więcej pracować nad serialem komediowym. Ale wybór był wtedy jasny. lepiej lub gorzej, przyjaciele Pozostanie moim najpopularniejszym kredytem.