15 listopada, 2024

Magyar24

Polska Najnowsze wiadomości, zdjęcia, filmy i raporty specjalne z. Polska Blogi, komentarze i wiadomości archiwalne na …

Badanie: Ludzie, psy i nietoperze mogły współistnieć z dinozaurami

Naukowcy spędzili dużo czasu debatując, czy przed wyginięciem nieptasich dinozaurów istniała wczesna forma człowieka, ale nowe badanie opublikowane 27 czerwca może zakończyć debatę.

Recenzowane badaniaOpublikowane w czasopiśmie naukowym Bieżąca biologiaUżyj analizy statystycznej skamieniałości, aby ustalić, czy ssaki łożyskowe żyły przed wyginięciem dinozaurów.

Skamieniałości ssaków łożyskowych znaleziono w skałach sprzed mniej niż 66 milionów lat, co zbiega się z datą uderzenia asteroidy w Ziemię, powodując masowe wymieranie. Na tej podstawie naukowcy uważają, że po masowym wymieraniu wyewoluowała grupa ssaków łożyskowych. Jednak znaleziono pewne skamieniałości, które pochodzą sprzed asteroidy, co wskazuje, że ssaki łożyskowe współistniały z dinozaurami i różnicowały się i ewoluowały po asteroidzie.

Okazuje się, że naczelne, z których wyewoluowali ludzie, króliki i zające oraz psy i koty, wyewoluowały tuż przed masowym wyginięciem, co oznacza, że ​​przodkowie człowieka współistnieli z dinozaurami. Po przeżyciu uderzenia asteroidy ssaki łożyskowe rozmnażały się i ewoluowały, co mogło być spowodowane utratą konkurencji ze strony dinozaurów.

Dziewczynka na posągu dinozaura podczas obchodów Dnia Dziecka w domu towarowym w Bangkoku, Tajlandia, 14 stycznia 2023 r. (Źródło: ATHIT PERAWONGMETHA/REUTERS)

Naukowcy komentują swoje badania

Zebraliśmy tysiące skamieniałości ssaków łożyskowych i byliśmy w stanie zobaczyć wzorce pochodzenia i wymierania różnych grup. Na tej podstawie możemy oszacować, kiedy ewoluowały ssaki łożyskowe” – powiedziała badaczka Emily Carlisle z University of Bristol’s School of Earth Sciences w oświadczeniu z uniwersytetu.

„Model, którego użyliśmy, szacuje wiek powstania na podstawie tego, kiedy podgatunek pojawił się po raz pierwszy w zapisie kopalnym i wzorca różnorodności gatunkowej podgatunku w czasie. Wiek wymarcia można również oszacować na podstawie ostatniego pojawienia się grupy, kiedy wymarła, ”- powiedział badacz Daniele Silvestro z Uniwersytetu we Fryburgu.

„Badając zarówno pochodzenie, jak i wymieranie, możemy wyraźnie zobaczyć wpływ wydarzeń, takich jak masowe wymieranie K-Pg lub paleoceńsko-eoceńskie maksimum termiczne (PETM)” – powiedział naukowiec profesor Phil Donoghue z University of Bristol.