Al Pacino wspomina swoją niesamowitą rolę w Ojcu chrzestnym

Kiedy poznaliście się z Coppolą?

Aby dać jej trochę historii, Francis był filmowcem, który miał Zoetrope [his production company, American Zoetrope]oraz ludzie tacy jak Steven Spielberg i George Lucas i [Martin] Scorsese i [Brian] De Palma była wszystkim? część grupy. Pamiętam, że widziałem kilku z nich, kiedy Francis poprosił mnie, żebym przyjechał do San Francisco po tym, jak zobaczył mnie na przedstawieniu na Broadwayu. Znasz tę historię? Opowiadam teraz stare historie. [Laughs]

W porządku. To jest powód, dla którego tu jesteśmy.

widziałeś mnie na scenie [in the 1969 Broadway run of “Does a Tiger Wear a Necktie?”] Ale nigdy go nie spotkałem. Napisał wtedy „Pattona” i wysłał mi scenariusz wspaniałej historii miłosnej, którą napisał [which was never produced]. Chciał mnie zobaczyć. Oznaczało to, że musiałem wsiąść do samolotu i udać się do San Francisco, do czego nie byłem przyzwyczajony. Pomyślałem, czy jest jakaś inna droga? Nie mogę powiedzieć temu facetowi, żeby tu wrócił, prawda? Powiedziałem, że ugryzę kulę i poszedłem. Spędziłem z nim pięć dni. Ten film był naprawdę wyjątkowy. Ale oczywiście odmówiliśmy. Byłem nieznanym aktorem, który nakręcił dwa filmy: „Teraz jesteś dużym chłopcem” i „Ludzie deszczu”. Więc wróciłem do domu i nigdy więcej o nim nie słyszałem.

Ale w końcu to zrobiłeś. kiedy to było?

„Panika w parku igieł” jeszcze się nie ukazała. I dostałem telefon od Francisa Coppoli – nazwisko z przeszłości. Najpierw powiedział, że wyreżyseruje Ojca chrzestnego. Pomyślałem, OK, może przechodzi przez mały krach czy coś. Jak dali mu „Ojca chrzestnego”?

Nie sądziłeś, że to możliwe, że to robi?

Muszę ci powiedzieć, że to była naprawdę wielka sprawa. To była wielka książka, kiedy jesteś aktorem, tak naprawdę nie patrzysz na te rzeczy. Nie są dla ciebie. Jesteś w pewnym miejscu w swoim życiu, gdzie nie zostaniesz przyjęty do tych wielkich filmów – przynajmniej jeszcze nie. I powiedział, że nie tylko, że ją prowadził, [breaking into laughter] Ale chciał, żebym to zrobiła. Przepraszam, nie chcę się tutaj śmiać. Wyglądało to okropnie. Oto jestem, rozmawiam z kimś, o kim myślę, że się przewrócił. Spytałem, w jakim pociągu jestem? Tak. humor człowiek. Michael chciał, żebym to zrobiła. Pomyślałem, OK, zgodzę się na to. Tak, Frances, powiedziałem, dobrze. Czy wiesz, jak rozmawiają z tobą, kiedy się poślizgniesz? Mówią: „Tak! Oczywiście, że tak! Tak!” Ale tak nie było. To była prawda. A potem rola została podana.

Paramount słynnie sprzeciwił się pomysłowi, abyś wcielił się w tę rolę.

Cóż, odrzucili całą jego załogę! [Laughs] Brando odmówił. Odrzucili Jimmy’ego Kahna i Boba Duvalla. Doszło do walki.