Pasujące ślady dinozaurów łączą starożytne kontynenty po drugiej stronie Atlantyku

Pionierskie badania odsłoniły zestaw niemal identycznych wczesnych odkryć Okres kredowy Ślady dinozaurów na dwóch odrębnych kontynentach, ilustrujące prehistoryczne relacje między Ameryką Południową a Afryką.

Odkrycia te dostarczają przekonujących dowodów na istnienie wąskiego pomostu lądowego, który umożliwiał dinozaurom migrację między tymi kontynentami, zanim rozdzieliły się, tworząc południowy Ocean Atlantycki.

Odkrycie śladów dinozaurów łączy kontynenty

Międzynarodowy zespół badaczy kierowany przez paleontologa Louisa L. Jacobs z Southern Methodist University odkrył teraz identyczne zestawy śladów dinozaurów z wczesnej kredy na dwóch różnych kontynentach.

W Brazylii i Kamerunie odkryto ponad 260 śladów dinozaurów, które pokazują, gdzie dinozaury lądowe mogły po raz ostatni swobodnie przedostać się między Ameryką Południową a Afryką miliony lat temu, zanim oba kontynenty się rozdzieliły.

„Ustaliliśmy, że te pomniki były podobne pod względem wieku. Były również podobne pod względem kontekstu geologicznego i tektoniki płyt. Pod względem kształtów były prawie identyczne” – powiedział Jacobs.

Znaleziono ślady stóp wyryte w glinie i mule wzdłuż starożytnych rzek i jezior oddalonych od siebie o ponad 6000 kilometrów. Jacobs powiedział, że dinozaury pozostawiły te ślady 120 milionów lat temu na pojedynczym superkontynencie znanym jako Gondwana, który oddzielił się od większej masy lądowej Pangei.

Wąskie połączenia ułatwiły migrację dinozaurów

„Jednym z najmniejszych i najwęższych połączeń geologicznych między Afryką a Ameryką Południową było kolanko północno-wschodniej Brazylii, które oddzielało dzisiejsze wybrzeże Kamerunu wzdłuż Zatoki Gwinejskiej” – wyjaśnił Jacobs. „Na tym wąskim odcinku oba kontynenty były połączone , dzięki czemu zwierzęta mogły poruszać się po obu stronach tego połączenia.

Diana B. powiedziała: Vinyard, pracownik naukowy na Southern Methodist University i współautor badania, powiedział, że większość skamieniałości dinozaurów została stworzona przez trójpalczaste teropody. Możliwe jest również, że niektóre z nich zostały stworzone przez dinozaury zauropody lub ptasiomiedniczne.

Współautorami badania byli Lawrence J. Flynn z Wydziału Biologii Ewolucyjnej Człowieka na Uniwersytecie Harvarda oraz Christopher R. Scotties na Wydziale Nauk o Ziemi i Planetach Uniwersytetu Harvarda. Uniwersytet Północno-Zachodni oraz Ismar de Souza Carvalho na Uniwersytecie Federalnym w Rio de Janeiro i Centrum Nauk o Ziemi.

Muzeum Historii Naturalnej i Nauki w Nowym Meksyku opublikowało badanie na cześć zmarłego paleontologa Martina Lockleya, który dużą część swojej kariery spędził na badaniu śladów dinozaurów.

Ślady dinozaurów opowiadają całą historię

Afryka i Ameryka Południowa zaczęły się od siebie oddzielać około 140 milionów lat temu, powodując pojawienie się pęknięć w skorupie ziemskiej, zwanych szczelinami, wzdłuż istniejących wcześniej słabych punktów. Gdy płyty tektoniczne pod Ameryką Południową i Afryką oddalały się od siebie, magma z płaszcza Ziemi wydostała się na powierzchnię, tworząc nową skorupę oceaniczną, gdy kontynenty oddalały się od siebie. Ostatecznie południowy Ocean Atlantycki wypełnił lukę między tymi dwoma nowo powstałymi kontynentami.

Oznaki niektórych z tych ważnych wydarzeń były widoczne pomiędzy dwoma miejscami, w których znaleziono ślady dinozaurów – w regionie Purburma w północno-wschodniej części Brazylii i w dorzeczu Koum w północnym Kamerunie. W obu regionach znajdują się półbaseny – struktury geologiczne powstałe podczas pęknięć w wyniku rozpadu skorupy ziemskiej i tworzenia się szczelin – oraz zawierają osady starożytnych rzek i jezior. Oprócz śladów dinozaurów osady te zawierają skamieniałe ziarna pyłku, co wskazuje na wiek 120 milionów lat.

Jacobs twierdzi, że zanim zerwano połączenie kontynentalne między Afryką a Ameryką Południową, w dorzeczach płynęły rzeki, a w nich tworzyły się jeziora. Rośliny karmiły zwierzęta roślinożerne i wspierały łańcuch pokarmowy. W błotnistych osadach pozostawionych przez rzeki i jeziora znajdują się ślady dinozaurów, w tym zwierząt mięsożernych, co dokumentuje, że 120 milionów lat temu te doliny rzeczne umożliwiły życiu przemieszczanie się na kontynentach.