W 105 minutach spektaklu bohaterowie mają prawdopodobnie ponad 40 lat. Inna aktorka, taka jak Phyllis, mogłaby zrobić więcej, aby oddać młodzieńcze spustoszenie czasu, ale zamiast tego Lange skupia się na swojej wszechobecnej dzikości i uroku. Mocno ją wspierają Keenan Bolger, który wpaja Marcie, dramatopisarce takiej jak Vogel, dobroć i talent do szczerej rozmowy, a także Parsons, urodzony klaun, który jest na tyle bystry, by pokazać ból kryjący się za nonsensami.
Wieloletnia współpracowniczka i reżyserka Tina Landau przyjmuje ten nonsens niemal z przesadą. Podczas zmiany scenerii karaluchy nigdy nie schodzą z pola widzenia. Zamiast tego tańczą do jazzowej wersji „La Cucaracha”. Jest więcej tańca, kiedy Lange i Parsons płoną, kochanie, w duecie do melodii „Disco Inferno”.
Czy to nie wydaje się zbyt głupie na sztukę o śmierci i wyobcowaniu? prawdopodobnie. Ale głupota zawsze była cechą charakterystyczną twórczości Vogla i, przynajmniej dla mnie, czasami była źródłem frustracji. Kiedy czytałem jej wczesne sztuki, pomyślałem: Czy nie możesz mówić poważnie? Ale Vogel, który uwielbia sprośne żarty, wie, że śmiech to sposób na poważne podejście do wszystkiego. Czasami najlepszy sposób.
W porównaniu do „The Baltimore Waltz”, jego oczywistego utworu towarzyszącego, „Mother Play” jest cichszą, delikatniejszą i mniej zawieszającą się propozycją. Rany kłute Vogela w dużej mierze się zagoiły, a na zakończenie panuje nastrój współczucia i wyzwolenia. Jeśli chodzi o Phyllis, Marta wie to samo, co dramaturg: że można kogoś kochać, nie przebaczając mu, i że miłość jest lepsza od alternatyw.
Mniej więcej trzydzieści lat temu, Vogel – powiedział reporterowi„Lubię teatr, który daje mi poczucie uzdrawiania”. Taki właśnie jest Mother Play – balsam dostępny w kartonowych pudełkach i taśmie pakowej. Oddaje cześć zmarłym, przywracając ich do życia i pielęgnuje żywych, zapewniając miejsce, w którym rośnie miłość i gniew córki. Puszka Marty nie jest puszką Pandory. To po prostu kolejny sposób na zorganizowanie życia.
Matka gra
Do 16 czerwca w Helen Hayes Theatre na Manhattanie; 2st.com. Czas trwania pokazu: 1 godzina i 45 minut.
More Stories
Cate Blanchett twierdzi, że we współczesnym społeczeństwie panuje „wyraźny brak wstydu” | Cate Blanchett
Festiwal Filmowy w Wenecji rozpocznie się pokazem Soku z żuka w reżyserii Jenny Ortegi
Nikki Glaser jest gospodarzem Złotych Globów 2025